پشت تمام موفقیتهای گوگل، گورستانی از پروژههای شکستخورده نهفته است. از گوگل پادکستز گرفته تا Android Things، در ادامه با اِروتِک همراه باشید تا برخی از بهترین پروژههایی که توسط گوگل طرد شدهاند را معرفی کنیم.
۱. گوگل پادکستز
پادکست در اواخر دههی ۲۰۱۰ و اوایل دههی فعلی میلادی رشد تصاعدی و غیرمنتظرهای را تجربه کرد و بسیار محبوب شد. «گوگل پادکستز» (Google Podcasts) نیز تلاش این کمپانی برای ایستادن در کنار رقبای بزرگی مانند اسپاتیفای (Spotify) و اپل موزیک (Apple Music) بود. گوگل پادکستز ابتدا در اوت ۲۰۱۸ منتشر شد و پادکستهای جذابی را در دسترس کاربران قرار داد.
این سرویس برای دستگاههای اندرویدی و آیفونها رایگان بود. علاوهبر این، میتوانستید به پادکستهای دلخواه خود از طریق مرورگر اینترنتی نیز گوش دهید. با این حال، گوگل در اواخر سال ۲۰۲۳ اعلام کرد که پشتیبانی از این برنامه در آوریل ۲۰۲۴ متوقف خواهد شد و پادکستهای موجود در این سرویس نیز به یوتیوب موزیک (YouTube Music) انتقال داده میشوند.
گوگل پادکستز روشی کاربرپسند برای دنبال کردن پادکستهای موردعلاقه بدون خرید اشتراک سرویس به حساب میآید. کاربران اپل میتوانند بهجای این برنامه از اپل پادکستز (Apple Podcasts) بهصورت رایگان استفاده کنند، اما یافتن جایگزینهای رایگان گوگل پادکستز برای کاربران اندروید دشوارتر است.
۲. استیدیا
پروژه استیدیا (Stadia) که در نوامبر ۲۰۱۹ شروع به کار کرد، یکی از بزرگترین و شناختهشدهترین شکستهای کمپانی گوگل تلقی میشود. این سرویس ابری گیمینگ دارای بازیهای چشمگیری از مجموعههای محبوبی نظیر اساسینز کرید (Assasin’s Creed)، فار کرای (Far Cry) و فیفا بود. کاربران میتوانستند از چند طریق مختلف، از تلویزیون گرفته تا برنامهها، به تجربهی بازیها بپردازند.
امکان خرید اشتراک ماهانهی استیدیا نیز با قیمت ۱۰ دلار مهیا شده بود که استریم 4K را نیز ارائه میداد و حالتی رایگان نیز در دسترس قرار گرفته بود. با این وجود، گوگل در سپتامبر ۲۰۲۲ اعلام کرد که این سرویس را متوقف خواهد کرد و در نهایت در سال ۲۰۲۳ شاهد طرد شدن این پروژه از سوی گوگل بودیم.
اگرچه استیدیا با انتقاداتی روبهرو بود و غیرمستقیم بعضی از کاربران را به لغو اشتراک تشویق میکرد، اما ایدهی جالبی داشت و پتانسیل آن بسیار بیشتر از آنچه که در نهایت اتفاق افتاد به نظر میرسید.
۳. اندروید اوتو برای گوشیها
اندروید اوتو (Android Auto) برای گوشیها یکی دیگر از پروژههای امیدوارکنندهی گوگل بود که عمر کوتاهی داشت. اگرچه برنامهی اندروید اوتو معمولاً از کاربران میخواهد که گوشی اندرویدی خود را به آن متصل کنند، اما نقطهی ضعف واضح این روش نیازمند بودن خودرو به یک صفحهنمایش است. ایدهی پشت اندروید اتو و هدف اصلی آن کمک به رانندگان برای دسترسی به نقشهها و اطلاعات مفیدی بود که خودروهایشان به آنها دسترسی نداشتند.
اندروید اوتو برای گوشیها در سال ۲۰۱۹ شروع به کار کرد اما این پروژه در سال ۲۰۲۲ توسط گوگل طرد شد. با این حال، آغاز روند غیرفعال شدن اندروید اوتو برای گوشیها در سال ۲۰۲۱ صورت گرفت و کاربران از اندروید 12 به بعد قادر به نصب این برنامه نبودهاند.
با وجود اینکه اکثر خودروهای امروزی بهطور پیشفرض دارای صفحهنمایش هستند اما این پروژه گوگل برای افرادی که خودروهایشان از نمایشگر بینصیب ماندهاند، قابلیت کاربردی و جذابی محسوب میشد. خوشبختانه، خود اندروید اتو همچنان در دسترس قرار دارد.
۴. گوگل پلاس
اگر در اوایل دههی قبلی میلادی در فضای مجازی حضور داشتید، قطعاً نام «گوگل پلاس» (+Google) برای شما آشناست. این پروژه در سال ۲۰۱۱ آغاز به کار کرد و طبق گزارشات Yahoo News، تا دسامبر ۲۰۱۲ به بیش از ۵۰۰ میلیون کاربر دست یافت (البته تنها ۱۰۰ میلیون از این کاربران، فعال بودند). با گوگل پلاس امکان اشتراکگذاری تصاویر و لینکهای خارجی برای کاربران مهیا شده بود و حتی میتوانستید به پستهای موردعلاقهی خود «1+» بدهید که شبیه به دکمهی «لایک» فیسبوک عمل میکرد.
گوگل پلاس همچنین امکان نظر دادن و اشتراکگذاری پستها را نیز ارائه میداد اما این پروژه نیز در آوریل ۲۰۱۹ بهطور رسمی توسط گوگل متوقف شد. این پلتفرم حالا بهعنوان یک سرویس B2B برای گوگل کارنتز (Google Currents) مورداستفاده قرار میگیرد.
علیرغم سردرگمی اولیهی کاربران در یادگیری کلیت گوگل پلاس، این شبکهی اجتماعی برای کشف محتواهای جذاب کاربرد فراوانی داشت و خصوصاً برای کسبوکارها ابزار خوبی جهت اشتراکگذاری ایدهها بود. گوگل پلاس همچنین جایگزینی برای فیسبوک به حساب میآمد.
۵. آیگوگل
ظاهر موتور جستجوی گوگل در طول سال با مناسبتهای مختلف تغییر میکند، اما سفارشی کردن کامل صفحهی اصلی گوگل یکی از قابلیتهایی بود که آیگوگل (iGoogle) قصد ارائهی آن را داشت. این پروژه در سال ۲۰۰۵ شروع به کار کرد و به کاربران این امکان را میداد که تمها و ظاهر دلخواه خود را انتخاب کنند و انواع ویجتها را اضافه نمایند. به عبارت دیگر، میتوانستید وضعیت آب وهوا، تقویم و موارد بیشتری را در صفحهی اصلی گوگل ببینید.
آیگوگل در سال ۲۰۱۳ متوقف شد و این کمپانی یکسال قبل از توقف پشتیبانی از آیگوگل اعلام کرد که ویجتهای اجتماعی آن را جهت رسیدگی بهتر و صرف وقت بیشتر برای گوگل پلاس حذف میکند. در مجموع، میتوان آیگوگل را نگاهی اولیه به امکانات سفارشیسازی بیشماری دانست که این روزها در دستگاههای خود به آنها دسترسی داریم.
۶. گوگل ریدر
بهروز بودن و دسترسی به اطلاعات و مهمترین محتواهای موردعلاقه از همان اولین روزهای اینترنت، چالش بزرگی به شمار میرفت. گوگل ریدر یک فیدخوان تحت وب بود که در اکتبر ۲۰۰۵ در دسترس قرار گرفت و تقریباً ۸ بعد، در ژوئیه ۲۰۱۳ توسط گوگل طرد شد.
این سرویس خصوصاً در فضای امروزی اینترنت که اطلاعات موجود نزدیک به بینهایت است، میتوانست بسیار کاربری باشد. گوگل ریدر، ابزاری کاربردی محسوب میشد که امکان دسترسی به محتوای موردعلاقه، بدون جستجوی دستی آن در وبسایتها، را فراهم میکرد. خوشبختانه اما امروزه برخی از افزونههای مرورگر گوگل کروم تا حدی جای خالی گوگل ریدر را پر کردهاند.
۷. پیکاسا
پیکاسا (Picasa) یکی از اولین گزینههای سازماندهی تصاویر آنلاین کاربران بود که در سال ۲۰۰۲ شروع به کار کرد. با پیکاسا امکان ویرایش تصاویر، تنظیم نور، حذف قرمزی چشمها، و تصحیح خودکار کنتراست و رنگها همراه با موارد کاربردی دیگری مهیا شده بود.
گوگل در سال ۲۰۱۶ تصمیم به غیرفعال کردن پیکاسا گرفت تا ابزارهای ویرایش و مدیریت تصاویر را بهشکل یکپارچه در گوگل فوتوز ارائه دهد. از این رو، اگر امروزه قصد تجربهی قابلیتهای پیکاسا را دارید، باید سراغ گوگل فوتوز بروید.
پیکاسا مقدمهای عالی برای آشنایی با ویرایش عکس بود و بسیاری از ابزارهایی را که میتوانید با برنامههای پولی مانند لایتروم (Lightroom) مورداستفاده قرار دهید را در اختیار داشت. همچنین باید اشاره کرد که برای دسترسی به بسیاری از ابزارهای گوگل فوتوز به اشتراک پولی نیاز دارید، اما پیکاسا بهصورت کاملاً رایگان در دسترس قرار میگرفت.
۸. گوگل کاردبورد
این روزها، واقعیت مجازی بسیار رایجتر و گستردهتر از قبل شده است اما آیا میدانستید که گوگل پروژه واقعیت مجازی خود برای نزدیک به ۷ سال توسعه داده بود؟ گوگل کاردبورد (Google Cardboard) با یک تکه مقوای تاشده و یک جفت لنز به کاربران امکان تجربهی واقعیت مجازی را بدون هزینه کردن برای هدستهای چند هزار دلاری میداد. گوگل دهها میلیون هدست را روانهی بازار کرد اما پشتیبانی از پروژهی گوگل کاردبورد در نهایت در مارس ۲۰۲۱ به پایان رسید.
گوگل کاردبورد تنها جهت افزایش علاقه به فناوری واقعیت مجازی طراحی شده بود، اما روشی جالب برای دیدن اینکه واقعیت مجازی در عمل چگونه خواهد بود نیز تلقی میشد.
اگرچه گوگل در چندین پروژهی مختلف شکست خورد یا مستقیماً آنها را طرد کرد اما تلاش این شرکت برای آزمایش ایدههای مختلف، یکی از دلایل موفقیت فعلی آن محسوب میشود. حتی اگر تمامی ایدههای این کمپانی به نتیجه نرسند و موفق عمل نکنند، همچنان از گوگل انتظار میرود که در آینده نیز به نوآوریهای هیجانانگیز خود ادامه دهد.
منبع: Makeuseof