کهکشان NGC 4945، یک کهکشان مارپیچی زیبا که بیش از 12 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد، یک راز وحشتناک را در دل خود پنهان کرده است: یک سیاهچاله گرسنه در مرکز آن! این هیولای ابرجرم نه تنها ماده را می‌بلعد، بلکه آن را با سرعت‌های باورنکردنی به بیرون پرتاب می‌کند و بادهایی را به راه می‌اندازد که از خود کهکشان فرار می‌کنند!

در دورافتاده‌ترین گوشه‌های جو زمین، یک درخشش سبز کم‌نور بی‌صدا آسمان شب را نقاشی می‌کند، دور از هیاهوی مزاحم آلودگی نوری! این پدیده که بر فراز رصدخانه لاسیا در صحرای آتاکامای شیلی ثبت شده است، اغلب با شفق‌های قطبی چشمگیرتر اشتباه گرفته می‌شود، اما جذابیت مسحورکننده و خاموش خود را دارد.

رصدخانه فضایی SPHEREx ناسا ماموریت نقشه‌برداری آسمان خود را آغاز کرده و روزانه 3600 تصویر ثبت می‌کند تا اسرار کیهانی مانند بیگ بنگ و اجزای سازنده حیات را کشف کند. طی دو سال، این تلسکوپ نقشه‌های تمام آسمان را در 102 رنگ فروسرخ تولید خواهد کرد و همه چیز را از ساختار سه بعدی کهکشان‌ها گرفته تا اثر انگشت شیمیایی آب در کهکشان راه شیری آشکار می‌سازد.

هدف ایرلاین‌ها اطمینان از ذخیره سوخت کافی، بدون به خطر انداختن فضای مورد نیاز مسافران و بدون قرارگیری آن در مکانی از هواپیما که خطرات احتمالی ایجاد کند، است. اما یک سوال مهم این است که مخزن سوخت هواپیماها در کجا قرار دارد؟ برای پاسخ به این سوال با اِروتِک همراه باشید.

گروهی از دانشمندان کشف کرده‌اند که ابرزمین های فراخورشیدی در سراسر کیهان رایج‌تر از آن چیزی هستند که قبلاً تصور می‌شد. این گروه، ناهنجاری‌های نوری ایجاد‌شده توسط ستاره میزبان سیاره تازه کشف‌شده را مورد مطالعه قرار دادند و نتایج خود را با نمونه بزرگ‌تری از بررسی ریزهمگرایی شبکه تلسکوپ ریزهمگرایی کره (KMTNet) ترکیب کردند.

به مناسبت سی و پنجمین سالگرد تلسکوپ فضایی هابل، آژانس فضایی اروپا تصاویر نفس‌گیر جدیدی از خوشه ستاره‌ای مسیه ۷۲ (M72)، یک گنجینه آسمانی واقع در صورت فلکی دلو (آبریز)، منتشر کرده است. M72 که زمانی اولین تصویری بود که در مجموعه «تصویر هفته هابل» به نمایش درآمد، اکنون با داده‌های بهبودیافته و تصاویر فرابنفش، یک به‌روزرسانی پرطراوت دریافت کرده است.

سازمان فضایی اروپا/هابل سی و پنجمین سالگرد خود را با تصویری خیره‌کننده و جدید از سحابی عقاب جشن می‌گیرد؛ یک مناره عظیم کیهانی که توسط شکل‌گیری ستارگان تراشیده شده است. این نما که با تکنیک‌های پردازش جدید بهبود یافته است، یک هدف فضایی کلاسیک را با جزئیاتی بسیار دقیق‌تر به تصویر می‌کشد.

شیشه‌های هواپیما بسیار قوی‌تر از شیشه‌های معمولی خانه یا دفتر هستند و از سه لایه مواد تشکیل شده‌اند.، اما چرا شیشه‌های هواپیما باید اینقدر محکم ساخته شوند و چگونه یک شیشه شکسته می‌تواند به یک وضعیت اضطراری در هواپیما تبدیل شود؟

کاوشگر استقامت ناسا، با کمک دانشمندان دانشگاه فناوری کوئینزلند (QUT)، با استفاده از یک تکنیک نقشه‌برداری کریستالی پیشگامانه، شواهدی لایه‌لایه از فعالیت آب باستانی در زیر سطح مریخ کشف کرده است. این رویکرد جدید نه یک، بلکه دو رویداد جداگانه تشکیل‌دهنده مواد معدنی را آشکار می‌کند که به چندین محیط بالقوه حامی حیات در گذشته‌های دور مریخ اشاره دارد.

ما انسان‌ها در چند دهه گذشته آنقدر ماهواره به فضا پرتاب کرده‌ایم که اکنون با مشکل عظیم زباله‌های مداری روبه‌رو هستیم. آژانس فضایی اروپا (ESA) در گزارش سالانه محیط فضایی خود خاطرنشان کرد که در حال حاضر بیش از ۶۶۰۰ تن زباله فضایی در مدار پایین زمین (LEO)، بین ۱۶۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح سیاره ما شناور است.

اگر با یک هواپیمای تجاری پرواز کرده باشید، احتمالاً موتورها را زیر بال‌ها دیده‌اید. اما اگر جلوی بیشتر جت‌های شخصی بایستید، متوجه تفاوت بزرگی خواهید شد. به جای اینکه موتورها زیر بال‌ها آویزان باشند، اغلب روی بدنه عقب، نزدیک دم، نصب شده‌اند. اما دلیل این کار چیست و این جت‌ها چه تفاوتی با هواپیماهای دیگر دارند؟ برای پاسخ به این سوالات با اِروتِک همراه باشید.

محققان در واقعی‌ترین شبیه‌سازی آزمایشگاهی تا به امروز نشان داده‌اند که باد خورشیدی خودِ خورشید می‌تواند مستقیماً در خاک ماه آب تولید کند. این پیشرفت نه تنها یک فرضیه ده‌ها ساله را تأیید می‌کند، بلکه احتمال استفاده از منابع طبیعی ماه در مأموریت‌های انسانی آینده را نیز تقویت می‌کند.

دانشمندان سرانجام یکی از اسرار پیچیده فضا را با کشف دلیل اینکه “چرا سیارک‌های غنی از کربن که در فضا رایج هستند و تقریباً هرگز به سطح زمین نمی‌رسند”، حل کردند. این کشف می‌تواند به‌شکلی قابل‌توجه آنچه را که ما در مورد شکل‌گیری منظومه شمسی و چگونگی رسیدن بلوک‌های ساختمانی اولیه حیات به زمین می‌دانیم، تغییر دهد.

آیا موجودات زنده زیرزمینی در مریخ امکان‌پذیر هستند؟ تفسیر جدید داده‌های لرزه‌ای مریخ توسط ایکوئو کاتایاما (دانشگاه هیروشیما) و یویا آکاماسو (مؤسسه تحقیقات ژئودینامیک دریایی) نشان می‌دهد که ممکن است آب مایع در زیر سطح مریخ وجود داشته باشد، که احتمال بقای حیات میکروبی در آنجا را افزایش می‌دهد. کاتایاما می‌گوید:

انسان‌ها با ماموریت‌هایی مانند وویجر 1، دستاوردهای شگفت‌انگیزی در اکتشافات فضایی داشته‌اند و به دوردست‌ترین نقاط فضا رسیده‌اند. با این حال، هیچ‌کدام از این‌ها بدون موشک‌ها امکان‌پذیر نبود. اما موتورهای موشک چگونه کار می‌کنند؟ برای پاسخ به این سوال با اِروتِک همراه باشید.