یک سیاره فراخورشیدی که به‌تازگی کشف شده، توانایی‌های اخترشناسان را به چالش کشیده است. این سیاره که GJ 367b نام دارد، از زمین کوچک‌تر و از آهن چگال‌تر است و دمای آن به قدری بالاست که در حال گداختن است.
کریستین وی فان لام، اخترشناس مؤسسه تحقیقات سیاره‌ای مرکز هوافضای آلمان در برلین می‌گوید: “ما فکر می‌کنیم که سطح این سیاره فراخورشیدی از مذاب تشکیل شده است!”.
سیگنال‌های این سیاره برای اولین بار در سال 2019 در تلسکوپ تس (TESS) ناسا مشاهده شد. GJ 367b هر 7.7 ساعت یک بار به دور ستاره میزبان خود می‌چرخد.
لام و همکارانش با استفاده از داده‌های تلسکوپ تس و طیف‌نگار زمینی HARPS در رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی، توانستند شعاع و جرم این سیاره را محاسبه کنند. شعاع سیاره GJ 367b تقریباً 0.72 برابر شعاع زمین و جرم آن 0.55 برابر جرم زمین است. همه اینها این سیاره را در دسته سیاره‌های با دوره فوق کوتاه قرار می‌دهد. سیاره‌هایی که در کمتر از یک روز زمینی به دور ستاره میزبان خود می‌چرخند، منشائی ناشناخته و مرموز داشته و جرم و شعاعشان نیز از زمین کمتر است.
با استفاده از مقادیر به دست آمده از این اندازه‌گیری‌ها، این تیم مقدار چگالی سیاره GJ 367b را محاسبه کرد: حدود 8.1 گرم بر سانتی‌متر مکعب که آن را کمی چگال‌تر از آهن می‌کند. تجزیه و تحلیل‌های کامپیوتری نشان می‌دهند که 86 درصد از این سیاره می‌تواند یک هسته آهنی باشد و مابقی را لایه سنگی روی سیاره تشکیل می‌دهد.
لام اشاره می‌کند عطارد نیز هسته بزرگ مشابهی دارد. دانشمندان حدس می‌زنند که هسته بزرگ عطارد حاصل برخوردی عظیم با یک سیاره دیگر بوده و در همین برخورد بیشتر لایه بیرونی عطارد از بین رفته است. سیاره GJ 367b نیز ممکن است در اثر برخوردی مشابه شکل گرفته باشد. همچنین ممکن است که در گذشته سیاره‌ای گازی بوده که اتمسفر آن توسط تشعشعات ستاره میزبان، نابود شده باشد.
منشأ این سیاره هر چه که باشد، سطح آن تقریباً با گدازه‌های فلزی پوشیده شده است. لام می‌گوید: “با توجه به دمای 1400 درجه سانتیگرادی این سیاره، ایستادن بر روی آن فکر خیلی خوبی نیست!”
منبع: Sciencenews
