۸ ویژگی خاص گوشی های قدیمی که بهتر است به گوشی های جدید برگردند!

گوشی‌های پرچمدار اندرویدی طی چند سال اخیر تغییرات زیادی کرده‌اند و اگرچه مدل‌های جدیدتر دارای پردازنده‌های سریع‌تر، دوربین‌های بهتر و صفحه‌نمایش‌های خیره‌کننده هستند اما در راه رسیدن به این دستگاه‌ها، چند قابلیت جذاب را نیز از دست داده‌ایم. با اِروتِک در ادامه همراه باشید تا نگاهی به برخی از این قابلیت‌ها و ویژگی‌های گوشی‌های هوشمند قدیمی بیندازیم.

طراحی‌های منحصربه‌فرد

تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند به دنبال روندهای بازار هستند تا مطمئن شوند محصولات جدید خود توان رقابت با سایر دستگاه‌های موجود در بازار را دارند و رقابتی باقی می‌مانند. به همین خاطر است که به چشم‌انداز و وضعیت امروزی رسیدیم، از صفحه‌نمایش‌های بدون حاشیه و حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر گرفته تا وجود چندین ماژول دوربین در قاب پشتی، مطمئناً همه و همه‌ی این ترندها برای ما عالی محسوب می‌شوند و تجربه‌ی کاربری را بهبود می‌بخشند. به‌لطف همین روندهای بازار هم است که اکنون صفحه‌‎نمایش‌های بزرگتر، حسگرهای اثرانگشت با موقعیت مناسب و عکس‌های بهتر داریم. با این حال، اکثر گوشی‌های هوشمندی که طی چند سال اخیر روانه‌ی بازارها شده‌اند فاقد هویت هستند. به بیان دیگر، گوشی‌های هوشمند جدید شباهت بسیار زیادی به یکدیگر دارند و فقط می‌توان برخی تغییرات جزئی مانند ماژول دوربین متفاوت یا پنل پشتی شیشه‌ای را در طراحی آن‌ها مشاهده کرد!

سخت است دلتنگ طراحی‌های منحصربه‌فرد گوشی‌های هوشمند قدیمی نشد؛ از نمایشگرهایی با لبه‌های خمیده گرفته تا سنسورهای ضربان قلب، گوشی‌های تمام‌فلزی و حتی قاب‌های پشتی خودترمیم‌شونده، شاهد خلاقیت و هویت بیشتری در گوشی‌های هوشمند بودیم. برخی از تولیدکنندگان گوشی‌ها از این‌ها هم فراتر می‌رفتند و دوربین‌های پاپ‌آپ، نمایشگرهای چرخان (ال جی وینگ) و صفحه‌نمایش‌هایی با طراحی‌های متفاوت و نامرسوم را ارائه می‌دادند. قبل‌ها که خبری از نمایشگرهای بدون حاشیه نبود، فقط با نگاه کردن به پنل جلویی گوشی‌ها می‌توانستید برند و مدلشان را تشخیص دهید. گوشی‌های سامسونگ و HTC خصوصاً به این موضوع معروف بودند!

اما خوشبختانه همه‌چیز به این سیاهی و سفیدی نیست و گوشی‌های گیمینگ فعلی معمولاً طراحی‌های جذاب و خیره‌کننده‌ای دارند که آن‌ها را از سایر رقبا متمایز می‌کند. هر چند وقت یک‌بار نیز دستگاه واقعاً قابل توجهی مانند ناتینگ فون 2 پیدا می‌شود که وضعیت موجود بازار را به چالش بکشد. ناتینگ فون 2 با پنل پشتی نیمه‌شفاف، سیستم نورپردازی پیشرفته‌ی گلیف (Glyph) و پوسته‌ی اندرویدی بامزه‌ی خود در میان استثناها به‌شمار می‌رود. در این زمینه همچنین باید به گوشی موتو ریزر (Moto Razr) موتورولا اشاره داشت که طراحی آن به گوشی‌های تاشو قدیمی موتورولا ریزر (Motorola Razr) از اوایل دهه‌ی 2000 میلادی ادای احترام می‌کند.

باتری‌های قابل تعویض

در گذشته‌های نه‌چندان دور، قاب‌های پشتی و باتری‌های قابل جابه‌جایی مرسوم بودند. اما از جایی به بعد تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند این نوع طراحی را کنار گذاشتند و با چند دلیل خاص سراغ استفاده از باتری‌های غیرقابل تعویض رفتند. دلیل اول این بود که چنین طراحی‌ای به تولیدکنندگان اجازه داد تا با چسباندن باتری و قاب پشتی به بدنه‌ی گوشی، دستگاه‌های نازک‌تری بسازند. دلیل دوم و حائز اهمیت‌تر اما این است که تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند با این طراحی، گوشی‌ها را در برابر آب و گردوغبار مقاوم کردند.

طبیعتاً بسیاری از کاربران موافق چنین روندی هستند و از دست دادن باتری‌های قابل تعویض برای رسیدن به گوشی‌های نازک‌تر و مقاوم‌تر، ارزشش را داشته است. با این حال، تولیدکنندگان گوشی‌ها باید به فکر ترکیب این دو ایده باشند و محصولاتی را بسازند که هم از باتری‌های قابل تعویض بهره ببرند و هم در برابر آب و گردوغبار مقاوم باشند. البته گوشی گلکسی ایکس کاور 6 پرو سامسونگ دقیقاً به همین طراحی مجهز است و گواهی IP68 برای مقاومت در برابر آب و گردوغبار را همراه با باتری قابل تعویض 4050 میلی‌آمپرساعتی ارائه می‌دهد.

از آن‌جایی که تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند همین حالا نیز می‌توانند محصولاتی با باتری قابل تعویض بسازند که در برابر آب و گردوغبار نیز مقاوم هستند، شاید فقط کمبود انگیزه و دلیل دارند! خوشبختانه اتحادیه‌ی اروپا قانون جدیدی را تصویب کرده است که تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند را مجبور می‌کند تا سال 2027 میلادی باتری‌های قابل تعویض را در محصولات خود به کاربران ارائه دهند.

اسپیکرهای جلویی گوشی

اگر تنها یک ویژگی وجود داشته باشد که تجربه دیدن و شنیدن محتواهای مختلف را بلافاصله بهبود بخشد، آن ویژگی قطعاً اسپیکرهای جلویی است. گوشی‌هایی که امروزه عرضه می‌شوند معمولاً دارای بلندگوهایی در پایین هستند که به‌راحتی صدای آن‌ها با دست کاربر مسدود می‌شود. از این رو، برای شنیدن صدا بدون نیاز به بلند کردن 100 درصدی صدای گوشی، باید دست خود را دور اسپیکر قرار دهید.

قرار دادن بلندگوها در جلوی گوشی به کاربران این امکان را می‌دهد که صدای محتوای در حال پخش را حتی در درصدهای پایین‌تر نیز بسیار واضح‌تر بشنوند. برخی از گوشی‌ها یک اسپیکر در بالا و یکی در پایین، جهت ارائه‌ی صدای استریو داشتند که تجربه‌ی بازی کردن و تماشای فیلم را بهبود می‌داد.

تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند، بلندگوهای جلویی را برای صفحه‌نمایش‌های لبه‌به‌لبه‌ی بزرگتر کنار گذاشته‌اند، اما جای سوال دارد که آیا این تبادل ارزش انجام دادن داشته است یا خیر. خوشبختانه، گوشی‌های گیمینگ تصمیم گرفتند تا بار دیگر اسپیکرهای جلویی را بازگردانند. بهترین مثال گوشی گیمینگ راگ فون 6D ایسوس (ASUS ROG Phone 6D) به حساب می‌آید که بلندگوهای استریوی جلویی بسیار بلندی را در طراحی باریک خود جای داده است.

چراغ LED اعلانات

چراغ LED اعلانات در واقع یک LED کوچک در جلو یا پشت گوشی است که اعلان‌های جدید گوشی را به اطلاع شما می‌رساند. اکثر گوشی‌های دارای چراغ LED اعلانات، به کاربران این امکان را می‌دهند که رنگ‌های مختلف را بر اساس برنامه یا نوع اعلان انتخاب کنند. به‌طور مثال، می‌توانید رنگ سبز را برای تماس‌هایی که پاسخ نداده‌اید، رنگ آبی را برای پیام‌ها و رنگ بنفش را برای اینستاگرام و موارد مشابه دیگر تعیین کنید.

به‌لطف فناوری اولد (OLED)، گوشی‌های هوشمند امروزی اکنون دارای نمایشگرهای همیشه‌روشن (AOD) هستند که می‌توانند چندین نماد اعلان، ساعت، تاریخ و درصد باتری و موارد دیگر را نمایش دهند. در حالی که شکی در عالی بودن این فناوری نیست، نمایشگرهای همیشه‌روشن مقداری از باتری گوشی را خالی و حواس کاربران را پرت می‌کنند و حتی می‌توانند باعث سوختن صفحه‌نمایش اولد شوند. به همین دلیل، چراغ LED اعلانات رقیب سرسختی برای نمایشگرهای همیشه‌روشن محسوب می‌شود و می‌تواند جدیدترین اعلان‌های کاربران را بدون ارائه‌ی جزئیات اضافی و مشکلات احتمالی، ارائه دهد.

با این وجود، می‌توان در بازار مشاهده کرد که چراغ LED اعلانات کمی در حال بازگشت هستند. به‌طور مثال، سیستم نورپردازی پیشرفته‌ی گلیف پشتی ناتینگ فون 2 که بالاتر به آن اشاره شد قادر است که شما را از پیام‌های جدید مطلع کند و اگر این سیستم نیز حواس شما را پرت می‌نماید، گوشی پوکو F4 GT یک چراغ LED اعلانات جزئی و کوچک را در اطراف دوربین پشتی گوشی قرار داده است.

جک هدفون

جک 3.5 میلی‌متری هدفون یکی از ویژگی‌هایی است که علاقه‌مندان به صوت و صدا بیشتر از بقیه دلتنگ آن هستند. گوشی‌های اندرویدی بعد از اینکه اپل در سال 2016 با عرضه آیفون 7 جک‌های 3.5 میلی‌متری را کنار گذاشت، شروع به حذف جک هدفون از دستگاه‌های خود کردند. دلیل اصلی این کار، آزاد کردن فضای گوشی خود برای قطعات داخلی و رسیدن به مقاومت بهتر در برابر آب بود. با این وجود، بسیاری از کاربران به دلایل مختلفی با این تغییر مخالفت کردند.

اگرچه هدفون‌های بی‌سیم و ایربادها راحت و کاربردی هستند، اما معایب و کمبودهای قابل توجهی نیز دارند. به‌عنوان مثال، همیشه باید به خاطر داشته باشید که آن‌ها را شارژ کنید، انتظار کیفیت صدای بالایی نداشته باشید و صدا را با تأخیر قابل توجهی بشنوید. البته هنوز می‌توانید هدفون‌های سیمی و اسپیکرهای خود را از طریق پورت USB به گوشی متصل کنید، اما بعد از این کار دیگر امکان شارژ کردن گوشی همراه با گوش دادن به محتوای صوتی را از دست می‌دهید. همچنین باید همیشه یک آداپتور همراه خود داشته باشید، که تنها یک دردسر غیرضروری به حساب می‌آید. خوشبختانه، هنوز هم می‌توان جک هدفون را در گوشی‌های مخصوص بازی و برخی از گوشی‌های ارزان‌قیمت بازار پیدا کرد. با این وجود، امیدواریم که در آینده شاهد بازگشت جک هدفون در گوشی‌های هوشمند پرچمدار نیز باشیم.

فرستنده‌ی مادون قرمز

فرستنده یا بلستر مادون قرمز (IR) در حقیقت یک ماژول کوچک در بالای گوشی است که برای کنترل دستگاه‌های مختلف مجهز به سنسورهای مادون قرمز داخلی مانند تلویزیون‌ها و پروژکتورها استفاده می‌شود. فرستنده‌های مادون قرمز با یک برنامه‌ی سازگار می‌توانند به‌طور مؤثر جایگزین کنترل‌های تلویزیون شوند.

امروزه بلسترهای مادون قرمز یکی از ویژگی‌های کمیاب گوشی‌های هوشمند هستند. این مسئله احتمالاً به این خاطر است که افراد کمی از آن‌ها استفاده می‌کنند و اکنون تلویزیون‌های هوشمندی در بازار می‌توان پیدا کرد که از طریق برنامه‌های اختصاصی و دستورات صوتی کنترل می‌شوند. با این حال، فرستنده مادون قرمز یک ویژگی کاربردی خصوصاً برای کاربران اهل مسافرت است که دوست دارند در اتاق‌های هتل خود تلویزیون تماشا کنند.

دکمه های فیزیکی بیشتر

گوشی‌های هوشمند به دکمه‌های فیزیکی قابل تنظیم بیشتری نیاز دارند. دکمه‌های فیزیکی صفحه‌ی اصلی، دکمه‌هایی برای کاربردهای مختلف، اسلایدرهای اعلان و کناره‌های قابل فشردن (مانند گوشی پیکسل 2 گوگل) برای دست‌یابی به طراحی‌های شیک‌تر حذف شدند.

دلیل اصلی محبوبیت دکمه‌های فیزیکی قابل تنظیم این موضوع است که چنین دکمه‌هایی یک راه سریع و مطمئن برای انجام یک کار خاص یا باز کردن یک برنامه‌ی پرکاربرد را فراهم می‌کنند. می‌توان با یک دکمه بلافاصله به برنامه‌های خود دسترسی داشت و با دوربین گوشی فوراً عکس‌هایی تکرارنشدنی گرفت و لحظه‌ها را شکار کرد. آیفون 15 پرو برخی از نکات مثبت دکمه‌های قدیمی را با کلید اکشن خود بازگرداند، اما دستگاه‌های دیگر باید برای ارائه‌ی عملکرد مشابه‌ای، خلاقیت بیشتری به خرج دهند.

اسلات کارت حافظه‌ی MicroSD

فضای ذخیره‌سازی قابل ارتقا به شکل کارت‌های حافظه‌ی MicroSD هنوز در برخی از گوشی‌های هوشمند پیدا می‌شود، اما به‌طور فزاینده‌ای نادرتر شده است و گوشی‌های کمتری از آن پشتیبانی می‌کنند. اگرچه کارت‌های حافظه‌ی MicroSD نسبت به فضای ذخیره‌سازی خود گوشی‌ها کندتر هستند، اما راه‌حل ارزان‌تری برای افزودن فضای ذخیره‌سازی بیشتر به این دستگاه‌ها ارائه می‌دهند.

این کارت‌های حافظه خصوصاً برای آن دسته از کاربرانی که هزاران تصویر و ویدیو را در گوشی خود نگه‌می‌دارند، بسیار کاربردی محسوب می‌شوند. به‌نظر می‌رسد که دلیل حذف اسلات کارت حافظه‌ی MicroSD از بسیاری از گوشی‌های هوشمند امروزی، علاقه‌ی تولیدکنندگان به فروش مدل‌هایی با حافظه‌های داخلی بالاتر است. به همین دلیل، متأسفانه بعید است که به این زودی‌ها شاهد بازگشت اسلات کارت حافظه‌ی MicroSD به‌شکل گسترده باشیم.

با این حال، خوشبختانه تمامی ویژگی‌هایی که در این لیست ذکر شدند، هنوز از بین نرفته‌اند و ویژگی‌هایی نظیر جک هدفون، اسپیکرهای جلویی و دکمه‌های فیزیکی توسط گوشی‌های گیمینگ و برخی از گوشی‌های مقرون‌به‌صرفه و میان‌رده‌ی بازار پشتیبانی می‌شوند. به‌لطف اتحادیه‌ی اروپا نیز می‌توانیم منتظر بازگشت باتری‌های قابل تعویض در سراسر صنعت گوشی‌های هوشمند تا سال 2027 میلادی باشیم. این موضوع یک پیروزی واقعی برای مصرف‌کنندگان و کاربران خواهد بود، چرا که طول عمر بسیاری از گوشی‌های هوشمند از این طریق افزایش می‌یابد.

منبع: Howtogeek