نظریهی «اینترنت مرده (Dead Internet)» ابتدا به‌عنوان یک تئوری توطئه‌ی آنلاین مطرح شده بود اما هر از چندگاهی دوباره مورد توجه قرار می‌گیرد و نظر برخی از کاربران اینترنتی را به سمت خود جلب می‌کند. طبق این تئوری، اکثر چیزهایی که در اینترنت وجود دارند ساخته‌ی انسان‌ها نیستند! برای آشنایی بهتر با تئوری اینترنت مرده و بررسی میزان صحت آن، با اِروتِک همراه باشید.
تئوری اینترنت مرده به‌طور خلاصه
اینترنت مکان شلوغی است که میلیاردها تعامل، میلیون‌ها محتوا و تعداد قابل توجهی از حساب‌های شبکه‌های اجتماعی و داده‌های افراد مختلف را دربرمی‌گیرد.
نظریهی اینترنت مرده (که در واقع یک «فرضیه» محسوب می‌شود) به این ایده‌ی کلی اشاره دارد که اکثر محتواها و تعامل‌هایی که در اینترنت مشاهده می‌کنید، به انسان‌ها تعلق ندارند. بر اساس این فرضیه، اکثر چیزهایی که در دنیای اینترنت پیدا می‌شوند، ساخته‌ی الگوریتم‌ها و نرم‌افزارهای هوش مصنوعی هستند و حضور آن‌ها به حدی گسترده است که انسان‌ها بدون اینکه متوجه باشند، به اقلیت تبدیل شده‌اند.
شاید بپرسید چرا این مسئله اهمیت دارد؟ در پاسخ باید نگاهی به تأثیر اینترنت بر جوامع مدرن انداخت که این روزها برای افراد به اولین منبع دریافت اطلاعات تبدیل شده است و اطلاعات گمراه‌کننده درباره‌ی مسائل پزشکی یا سیاسی مرتباً بدون نظارت به‌دست مردم می‌رسند. با توجه به اینکه اینترنت یک فناوری تأثیرگذار و مرکزی برای جوامع مدرن به حساب می‌آید، منطقی است که تقلبی بودن آن جای نگرانی داشته باشد.
آیا امکان «اینترنت مرده» وجود دارد؟!
صرف نظر از اینکه این تئوری به‌عقیده‌ی شما حقیقت دارد یا ساختگی است، باید پرسید که آیا اصلاً چنین امکانی در واقعیت وجود دارد؟ اگر فقط چند سال به عقب برمی‌گشتیم، پاسخ مطمئناً «نه» بود، اما چنین فرضیه‌ای در این روزها کاملاً قابل قبول و منطقی به نظر می‌رسد. فناوری ساخت نسخه‌ی تقلبی از تقریباً هر چیزی بسیار رایج شده است و به همین خاطر باید در مورد صحت هرآن‌چه که در اینترنت می‌بینید شک داشته باشید.
فناوری‌های هوش مصنوعی می‌توانند هر نوع تصویری را ایجاد کنند و ساخت چهره‌ی آدم‌هایی که وجود خارجی ندارند نیز برای این هوش‌های مصنوعی مولد کار بسیار راحتی به‌شمار می‌رود. از طرف دیگر، سیستم‌های هوش مصنوعی قادر به برقراری ارتباط و گفتگوی طبیعی با انسان‌ها هستند و می‌توانند بسیاری از افراد را با مهارت خود در این زمینه فریب دهند. از این رو، حتی اگر اکثر اینترنت تحت کنترل موجودات غیرزنده نباشد و محتواهای آن توسط این موجودات ساخته نشده باشند، بخش‌هایی از اینترنت مطمئناً در حال حاضر به همین شکل هستند. با پیشرفت چنین فناوری‌هایی، امکان رشد درصد محتوای ماشینی و تقلبی در اینترنت نیز بالاتر خواهد رفت.
با فرض اینکه چنین نظریه‌ای صحت داشته باشد، این موضوع چگونه در عمل بازتاب می‌یابد؟ قبلاً دیده‌ایم که «ربات‌ها» در پلتفرم‌هایی مانند X (توییتر سابق) و فیس‌بوک به چه شکل‌هایی می‌توانند از دستکاری افکار عمومی گرفته تا کلاهبرداری و پخش اطلاعات غلط را انجام دهند. مطالعه‌ای که در این زمینه توسط شرکت امنیت سایبری «Cheq» انجام شده است، تخمین می‌زند که حدود ۱۲ درصد از کاربران شبکه‌ی اجتماعی X ممکن است ربات باشند. از طرف دیگر، فیس‌بوک حدود ۳ میلیارد حساب جعلی را در سال ۲۰۱۹ حذف کرد که قطعاً تعداد قابل توجهی از ربات‌ها را نیز شامل می‌شد.
شکی نیست که الگوریتم‌ها، هوش مصنوعی و انواع و اقسام نرم‌افزارهای مستقل دیگر می‌توانند عواقبی واقعی و جدی برای زندگی انسان‌ها داشته باشند. چه افرادی که در شبکه‌های اجتماعی تحت تأثیر اطلاعات تقلبی و نادرست قرار می‌گیرند و چه الگوریتم‌هایی که نظر غالب را تعیین و تکرار می‌کنند، غلبه‌ی کامل این موارد بر اینترنت می‌تواند بشریت را به مسیر تاریخی متفاوتی سوق دهد.
ربات‌ها بخشی از آینده‌ی اینترنت هستند!
نظریهی اینترنت مرده یکی از آن تئوری‌های توطئه‌ای به حساب می‌آید که به دلیل ترس یا نگرانی افراد دائماً مطرح می‌شود. کاملاً منطقی است که مراقب صحت هر آنچه که در اینترنت می‌بینید و می‌شنوید باشید، چرا که هیچ راه قابل اعتمادی برای سنجش اعتبار محتواهای آنلاین وجود ندارد و حتی شاید این متن نیز توسط یک انسان واقعی نوشته نشده باشد! چنین پرسش‌ها و دغدغه‌هایی در محافل فلسفی رایج است اما حالا که این ابهامات روزبه‌روز واقعی‌تر می‌شوند، با یک مشکل کاملاً جدی روبه‌رو هستیم. در نهایت باید اذعان داشت که کنترل کامل روند نفوذ هوش مصنوعی و ربات‌ها دیگر امکان ندارد و اگرچه مدرک قانع‌کننده‌ای برای تأیید صحت تئوری اینترنت مرده در دسترس نیست اما شاید هم‌اکنون شاهد تولد نسخه‌ای از این نظریه هستیم که همه در آینده باید با حقیقت آن زندگی کنند!
منبع: Howtogeek
