نتایج تست های تراشه تنسور G3 سری پیکسل 8 گوگل منتشر شد

کمپانی گوگل بار دیگر با سامسونگ همکاری کرد تا تراشه‌ی تنسور G3 یا همان چیپستی که گوشی‌های پیکسل ۸ و پیکسل ۸ پرو از آن استفاده می‌کنند را بسازد. این تراشه از معماری ۴ نانومتری شرکت سامسونگ کمک گرفته و از ۹ هسته‌ پردازشی (که شامل یک هسته‌ی کورتکس X3 و ۴ هسته‌ی A715 و ۴ هسته‌ی A510 می‌شود) بهره می‌گیرد و پردازنده‌ی گرافیکی آن ARM Mali-G715 است. با اِروتِک همراه باشید تا به بررسی نتایج تست‌های این تراشه بپردازیم.

گوگل هنوز جزئیاتی از مشخصات این پردازنده‌ی گرافیکی اعلام نکرده است اما به‌نظر می‌رسد که این پردازنده از ۷ واحد محاسباتی بهره ببرد. موردی که بین این پردازنده‌ی گرافیکی تنسور G3 و پردازنده‌ی گرافیکی Mali-G710 در تراشه‌ی تنسور G2 که سال گذشته عرضه شد، مشترک است. اما پردازنده‌ی گرافیکی موجود در سری پیکسل ۸ گوگل دقیقاً تا چه اندازه کارآمد خواهد بود؟ تست‌های سایت Golden Reviewer قصد پاسخ دادن به این سوال را دارند.

این آزمایش‌ها با تست 3DMark Wildlife Extreme شروع شده که در آن، چیپست‌ها بر اساس امتیاز کلی تقسیم بر توان متوسط، رتبه‌بندی می‌شوند و هرچقدر این مقدار بالاتر باشد، تراشه قوی‌تر است. تنسور G3 در این تست عملکرد نه‌چندان خوبی را به ثبت رساند و سرعتی نزدیک به تراشه‌ی قدیمی A14 کمپانی اپل و کندتر از تراشه‌ی اسنپ‌دراگون 8 نسل 1 را به نمایش گذاشت.

چیپستی که در این آزمایش‌ها حسابی به خودنمایی پرداخته و باید به آن توجه ویژه‌ای داشت، تراشه‌ی دایمنسیتی 9200 کمپانی مدیاتک است. این تراشه که مانند تنسور G3 از پردازنده‌ی گرافیکی Mali-G715 (اما با ۱۱ واحد محاسباتی) استفاده می‌کند، بر روی یک لیتوگرافی ۴ نانومتری از TSMC طراحی شده است. تراشه‌ی دایمنسیتی نسبت به تنسور عملکرد بسیار بهتری را به ثبت رسانده اما از نظر کارایی تقریباً با این تراشه برابر محسوب می‌شود.

اگر به سراغ تست GFXBench Aztec برویم (با بک اند ولکن/متال و حالت 1440p)، تراشه‌ی دایمنسیتی بار دیگر برتری واضح خود نسبت به تنسور را اثبات می‌کند و تقریباً دو برابر نرخ فریم بهتری را به ثبت رسانده اما مصرف انرژی‌اش نیز دو برابر بیش‌تر بوده است. موردی که بازدهی دو تراشه‌ی تنسور G3 و دایمنسیتی ۹۲۰۰ را یکسان می‌سازد. کمی ناامیدکننده است که تراشه‌ی تنسور G3 در این تست توانسته تنها ارتقای کوچکی نسبت به تراشه‌ی تنسور G2 را از خود به نمایش بگذارد، به خصوص اگر فاصله‌ی بسیار چشم‌گیر این دو تراشه در تست 3DMark Wildlife Extreme را با نتایج این آزمایش مقایسه کنیم.

برای آزمایش پایانی نیز باید به نتایج تست GFXBench نسخه‌ی ۳.۱ توجه داشت که شکاف و فاصله‌ی کم تراشه‌ی گوگل با تراشه‌ی مدیاتک در وضوح تصویری 1080P را نشان می‌دهد. با این وجود، اگر به توان مصرفی این دو تراشه دقت کنیم، واضح است که هر دو تراشه‌ی تنسور G3 و دایمنسیتی ۹۲۰۰ دارای بازدهی یکسانی هستند.

طبق آزمایشات Golden Reviewer، گره ۴ نانومتری LPP سامسونگ ۱.۵ تا ۲ نسل از گره ۴ نانومتری TSMC عقب‌تر است. در تست‌های سخت‌تر و پیچیده‌تر نیز اثبات شد که تراشه‌ی تنسور G3 توان رقابت با تراشه‌های پرچم‌دار فعلی بازار را ندارد و قطعاً در برابر تراشه‌های قدرتمندی که به‌زودی و تا آخر سال میلادی عرضه خواهند شد، مانند اسنپ‎دراگون 8 نسل 3 و دایمنسیتی ۹۳۰۰، کم می‎‌آورد.

نقطه ضعف مرتبط به گره (node) برای تراشه‌ی اگزینوس ۲۴۰۰ خود سامسونگ نیز تاثیری منفی خواهد داشت. اگرچه آن تراشه از پردازنده‌ی گرافیکی کاملاً متفاوتی مبتنی بر فناوری RDNA 3 کمپانی AMD بهره می‌گیرد و به همین دلیل، این تفاوت ساختاری ممکن است به کمک اگزینوس ۲۴۰۰ سامسونگ بیاید.

اگر به وضعیت تراشه‌های کمپانی گوگل برگردیم، تراشه‌ی تنسور G4 احتمالاً بار دیگر توسط سامسونگ ساخته شود، چرا که گوگل هم‌چنان نیازمند تخصص تیم اگزینوس است. با این وجود، شایعات اخیر به این موضوع اشاره کرده‌اند که شرکت گوگل به دنبال طراحی داخلی می‌گردد تا دیگر در طراحی تراشه‌های خود وابسته به سامسونگ نباشد. این شایعه سال ۲۰۲۵ میلادی را به عنوان سالی که گوگل شروع به استفاده از تراشه‌های داخلی خود می‎کند، اعلام کرده است.

منبع: GSMArena