متا به حوزه نوظهور هوش مصنوعی تجسم‌یافته وارد شده و با افزودن حس لمس به ربات‌های خود در تلاش است تا این فناوری را توسعه دهد. این غول فناوری با همکاری شرکت سنسور GelSight در ایالات متحده و شرکت رباتیک Wonik Robotics در کره جنوبی در پی تجاری‌سازی حسگرهای لامسه برای هوش مصنوعی است. این دستگاه‌های جدید برای مصرف‌کنندگان طراحی نشده‌اند؛ بلکه هدف اصلی آن‌ها استفاده در تحقیقات علمی است.
در این راستا، متا سه دستاورد تحقیقاتی جدید به نام‌های Sparsh ،Digit 360 و Digit Plexus منتشر کرده که تمرکز آن‌ها بر درک لمس، مهارت رباتیک و تعامل انسان و ربات است. همچنین، متا معیار جدیدی به‌نام PARTNR معرفی کرده که برای ارزیابی برنامه‌ریزی و استدلال در همکاری انسان و ربات طراحی شده است.
این ربات‌ها برای انجام کارهایی که نیاز به استدلال دارند، ساخته شده‌اند!
این پیشرفت‌های جدید بر اساس امیدواری تازه‌ای در صنعت است که مدل‌های پایه، از جمله مدل‌های بزرگ زبانی (LLMها) و مدل‌های بینایی-زبانی (VLMها)، می‌توانند ربات‌ها را قادر سازند تا وظایف پیچیده‌تری که نیاز به استدلال و برنامه‌ریزی دارند انجام دهند.
Sparsh که با همکاری دانشگاه واشنگتن و دانشگاه کارنگی ملون توسعه یافته، شامل مجموعه‌ای از مدل‌های انکودر برای حس لامسه مبتنی بر بینایی بوده که هدف آن ایجاد قابلیت لمس برای ربات‌هاست. این توانایی برای انجام وظایف مختلف رباتیک، مانند سنجش میزان فشار قابل اعمال بر روی اشیاء بدون آسیب رساندن، ضروری است.
Digit 360 یک حسگر لمسی به شکل انگشت مصنوعی است که بیش از ۱۸ قابلیت سنجش و بیش از ۸ میلیون تکسل (سنسور تشخیص میزان فشار فیزیکی به یک جسم) برای ثبت تغییرات همه‌جانبه و دقیق روی نوک انگشت خود دارد. این طراحی به ربات‌ها کمک می‌کند تا تعاملات محیطی و دستکاری اشیاء را با درک دقیق‌تری انجام دهند.
این حسگر شامل مدل‌های هوش مصنوعی داخلی است که نیاز به اتصال به سرورهای ابری را کاهش داده و پردازش محلی برای پاسخ سریع به لمس همچون واکنش‌های انعکاسی در انسان و حیوانات را فراهم می‌کند.
Digit Plexus یک پلتفرم سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است که توسعه برنامه‌های رباتیک را تسهیل می‌کند. این پلتفرم امکان یکپارچه‌سازی حسگرهای لمسی مختلف نوک انگشت و پوست را در یک دست رباتیک فراهم کرده و داده‌های لمسی را از طریق یک کابل به رایانه میزبان منتقل می‌کند. با به اشتراک‌گذاری کد و طراحی Digit Plexus، متا امیدوار است که به محققان کمک کند تا در زمینه مهارت ربات‌ها پیشرفت کنند.
معیار جدید برای ارزیابی مدل‌های هوش مصنوعی
متا همچنین با معرفی PARTNR، معیاری برای ارزیابی میزان همکاری مدل‌های هوش مصنوعی در انجام وظایف خانگی با انسان ایجاد کرده است.
PARTNR بر اساس محیط شبیه‌سازی‌شده Habitat متا ساخته شده و شامل ۱۰۰,۰۰۰ وظیفه طبیعی زبانی در ۶۰ خانه و با بیش از ۵۸۰۰ شیء منحصربه‌فرد است. این معیار برای ارزیابی میزان کارآمدی LLMها و VLMها در پیروی از دستورالعمل‌های انسانی طراحی شده است.
معیار PARTNR به روند رو به افزایش پروژه‌هایی می‌پیوندد که به بررسی استفاده از LLMها و VLMها در رباتیک و هوش مصنوعی تجسم‌یافته پرداخته‌اند. در سال گذشته، این مدل‌ها پتانسیل قابل‌توجهی به‌عنوان اجزای برنامه‌ریزی و استدلال برای ربات‌ها در انجام وظایف پیچیده نشان داده‌اند.
شرکت متا در بیانیه‌ای خاطرنشان کرد:
با PARTNR، هدف ما پیشرفت در تعامل انسان و ربات و ایجاد هوش مشترک است، به‌طوری که مدل‌های هوش مصنوعی از حالت ‘عامل’ به ‘شریک’ تبدیل شوند.
منبع: Interestingengineering
