فروپاشی تحت فشار؛ نورون‌های مغز در حساس‌ترین لحظات اشتباه عمل می‌کنند!

چه از طریق تماشای ورزشکاران و چه از تجربه شخصی خود، با لحظه‌ای که تحت فشار زیاد “فرو می‌پاشیم”، آشنا هستیم. اما این مسئله تنها به استحکام ذهنی مربوط نمی‌شود. برای اولین بار، دانشمندان مجموعه‌ای از نورون‌ها را کشف کرده‌اند که در حساس‌ترین لحظات اشتباه عمل کرده و سیگنال‌های ضعیف‌تری به بدن ارسال می‌کنند که باعث تأثیرگذاری بر عملکرد ما در موقعیت‌های پرفشار می‌شود.

برای اولین بار، محققان دانشگاه کارنگی ملون و دانشگاه پیتسبورگ دریافتند که فعالیت غیرعادی نورون‌ها در قشر حرکتی مغز، منطقه‌ای که مسئول ارسال سیگنال‌ها برای کنترل حرکت بدن است، زمانی که پاداش بزرگتری در انتظار است، افزایش می‌یابد.

آدام اسمولدر، نویسنده اول این مطالعه و دانشجوی تحصیلات تکمیلی در دانشگاه کارنگی ملون، گفت:

با بررسی فعالیت نورون‌ها در قشر حرکتی، ما امضای فروپاشی تحت فشار را یافتیم که در دقتی به اندازه صدها میلی‌ثانیه نشان‌دهنده این بود که آیا فرد در یک آزمون پیش‌رو شکست خواهد خورد یا نه.

او اضافه کرد:

ما دریافتیم که پاداش‌ها با سیگنال‌های آماده‌سازی هدف تعامل دارند و فعالیت عصبی را به ناحیه‌ای هدایت می‌کنند که با بهبود اجرای حرکت مرتبط است، اما در بالاترین پاداش‌ها، این فعالیت‌های عصبی از این ناحیه پراکنده می‌شوند.

با تمرکز بر نورون‌های کنترل حرکتی در میمون‌های رزوس که آموزش دیده بودند تا وظایفی چالش‌برانگیز را برای دریافت پاداش‌های متفاوت انجام دهند، محققان متوجه شدند که وقتی یک “پاداش بزرگ” در انتظار بود، حیوانات در شرایط پرفشار عملکرد ضعیفی داشتند.

آن‌ها فعالیت صدها نورون را که در آماده‌سازی حرکت نقش داشتند را در حالیکه این حیوانات وظایف چالش‌برانگیزی را انجام می‌دادند که در آن‌ها می‌دانستند در صورت عملکرد خوب، پاداش بزرگی دریافت خواهند کرد، بررسی کردند. نورون‌ها تا یک نقطه مشخص به‌طور معمول عمل می‌کردند، اما وقتی قرار بود کار برای دریافت یک پاداش “باشکوه” انجام شود، بیشتر دچار اشتباه می‌شدند.

او اضافه کرد:

بنابراین، به نظر می‌رسد افزایش انگیزه از طریق ارائه پاداش‌های بزرگتر می‌تواند قابلیت تمایز سیگنال‌های عصبی را بهبود بخشد، اما فقط تا یک نقطه مشخص. پس از آن، در واقع شاهد فروپاشی اطلاعات عصبی هستیم و این با زمانی که حیوانات تحت فشار عملکرد ضعیفی دارند، ارتباط تنگاتنگی دارد.

در حالیکه “فروپاشی تحت فشار” بیشتر در ورزش مشاهده می‌شود، اما در بسیاری از عرصه‌های دیگر مانند شرکت در آزمون یا ارائه یک سخنرانی نیز ممکن است رخ دهد.

این مطالعه جدید بر یافته‌های قبلی محققان که نشان داده بود چگونه عملکرد به‌طور معکوس تحت تأثیر اندازه پاداش قرار می‌گیرد، تأکید دارد.

استیو چیس، استاد مهندسی پزشکی در دانشگاه کارنگی ملون و مؤسسه علوم اعصاب، گفت:

فروپاشی تحت فشار یک مثال بسیار جالب از زمانی است که مغز اشتباه می‌کند. حالا که کمی بیشتر درباره نحوه شکست مغز در این شرایط پاداش بالا می‌دانیم، می‌خواهیم تلاش کنیم تا آن را اصلاح کنیم. یکی از راه‌های انجام این کار، طراحی تکنیک‌هایی است که از تجربیات ترکیبی ما در زمینه رابط مغز و کامپیوتر (BCI) استفاده کند تا مغز را ترغیب کنیم که این کارها را انجام ندهد و در نهایت این رفتار غلط را حذف کنیم.

بنابراین چقدر می‌توانیم این نورون‌های قشر حرکتی را در چالش‌های پرفشار و با پاداش بزرگ کنترل کنیم؟ محققان می‌گویند اکنون که منطقه‌ای مشخص از مغز مسئول عملکرد اشتباه در مواقع حساس شناسایی شده است، هدف قرار دادن این منطقه و کار بر روی روش‌هایی برای مقابله با این فعالیت غیرمعمول می‌تواند به کاهش فشار و بهبود عملکرد کمک کند.

آرون باتیستا، استاد بیوانفورماتیک در دانشگاه پیتسبورگ، گفت:

کار سختی است که چیزی که همه درباره آن شهود دارند را با فعالیت عصبی مرتبط کنیم. داده‌های ما نشان می‌دهد که افراد در مواقع پاداش بزرگ، بیش از حد محتاط می‌شوند و خود را زیر نظر می‌گیرند که به ضرر آن‌هاست.

او اضافه کرد:

اگر افرادی که سعی دارند از فروپاشی تحت فشار جلوگیری کنند، بخواهند از این مطالعه بهره ببرند، پیشنهاد می‌کنیم با پیدا کردن تعادل مناسب بین خودآگاهی و خودکنترلی، و به طور کلی حفظ آرامش در مواقع حساس می‌توانند بر این وضعیت غلبه کنند حتی اگر تمایل طبیعی به سرکوب کردن سختگیرانه باشد.

محققان معتقدند با درک بهتر مکانیسم‌های عصبی و چگونگی “اشتباه مغز” در لحظات حساس، می‌توان مسیری برای دستکاری مغز ایجاد کرد تا افراد بتوانند کنترل بیشتری بر این سیگنال‌های پاداش داشته باشند و در لحظاتی که بیشترین احتمال را برای فروپاشی تحت فشار دارند، به بهترین شکل عمل کنند.

در این مطالعه مداوم، تیم اکنون بر روی روش‌های خاصی برای هدف قرار دادن و مقابله با این پاسخ‌های نامطلوب مغزی کار می‌کند.

این مطالعه به‌تازگی در مجله Neuron منتشر شده است.

منبع: Newatlas