محققان به‌تازگی کشف کرده‌اند که دروازه بان های فوتبال اطلاعات چندحسی را به شکلی منحصربه‌فرد با پنجره‌های اتصال موقتی (Temporal Binding Windows) و تمایل به تفکیک و جداسازی اطلاعات حسی پردازش می‌کنند. علت این موضوع اما هم‌چنان به تحقیقات بیش‌تری نیاز دارد و محققان نمی‌دانند که آیا این تفاوت به تمرین‌های سخت و طولانی مرتبط است یا به توانایی‌های ذاتی دروازه‌بان‌های فوتبال ربط پیدا می‌کند. برای آشنایی بیشتر با جزئیات این تحقیق جدید، اِروتِک را همراهی کنید.
دروازه‌بان‌ها در ورزش فوتبال نقش خاص و منحصربه‌فردی دارند و جهت موفقیت در این ورزش باید از توانایی تصمیم‌گیری لحظه‌ای بهره‌مند باشند تا بر اساس اطلاعات محدود و ناکاملی که در مقابلشان قرار گرفته، تصمیمات مناسبی بگیرد و از به ثمر رسیدن گل جلوگیری کنند. در راستای همین موضوع، تحقیقی که به‌تازگی در مجله‌ی Current Biology منتشر شده، چندین مورد از اولین مدارک علمی قابل اعتنا در مورد شکل متفاوتی که دروازه‌بان‌های فوتبال به پردازش دنیای اطراف و اطلاعات چندحسی می‌پردازند، ارائه نموده است.
مایکل کویین، نویسنده اول این تحقیق در دانشگاه شهر دوبلین ایرلند که خودش نیز دروازه‌بان حرفه‌ای و بازنشسته‌ای به حساب می‌آید و پسر نیال کویین، بازیکن سابق تیم ملی ایرلند است، اذعان داشت:
برخلاف سایر بازیکنان فوتبال، دروازه‌بان‌ها موظف‌اند که هزاران تصمیم بسیار سریع بر اساس اطلاعات محدود یا ناقص حسی بگیرند.
“این موضوع ما را وادار به پیش‌بینی این موضوع کرد که شاید دروازه‌بان‌ها توانایی ارتقایافته‌ای برای ترکیب اطلاعات دریافتی از حس‌های مختلف دارند و این فرضیه با نتایج ما اثبات شد.
دیوید مک‌گاورن از دانشگاه شهر دوبلین ایرلند که محقق اصلی این تحقیق محسوب می‌شود در این‌باره افزود:
با وجود اینکه بسیاری از بازیکنان و طرفداران فوتبال در سراسر جهان با ایده‌ی متفاوت بودن دروازه‌بان‌ها با سایر افراد آشنایی دارند، این تحقیق شاید اولین‌باری باشد که مدارکی علمی را جهت پشتیبانی از این ادعا به اثبات می‌رساند.
آزمودن فرضیه
مایکل کویین بر اساس تجربیات خودش به عنوان یک دروازه‌بان حرفه‌ای، قبل از انجام این تحقیق نیز حس می‌کرد که نوع پردازش و تجربه‌ی دنیا از نگاه دروازه‌بان‌ها متمایز با سایر افراد است. این محقق در سال آخری که برای مدرک روان‌شناسی‌اش تلاش می‌کرد، تصمیم گرفت تا این ایده را آزمایش کند.
جهت انجام این کار، پژوهشگران از ۶۰ داوطلب شامل دروازه‌بان‌های حرفه‌ای، بازیکنان سایر پست‌های فوتبال و افرادی که سن مشابه با بازیکنان حرفه‌ای داشتند اما خودشان بازیکن به حساب نمی‌آمدند، کمک گرفتند. تصمیم محققان این بود که به دنبال تفاوت‌های میان این سه گروه در زمینه‌ی پنجره‌های اتصال موقتی (Temporal Binding Windows) بگردند، این همان پنجره‌ی زمانی است که در طی آن احتمال ترکیب یا استفاده از سیگنال‌های دریافتی از حواس گوناگون وجود دارد.
در هر مرحله از آزمایش، یک یا دو تصویر (در قالب محرک بصری) روی نمایشگر به شرکت‌کنندگان ارائه می‌گردید. این تصاویر ممکن بود همراه با یک یا دو بوق شنیده شوند یا هیچ بوقی (محرک شنیداری) همراه با آن پخش نشود. طی این آزمایش، محرک‌های بصری و شنیداری با فصول زمانی مختلفی به داوطلبان ارائه شدند.
در این آزمایش‌ها، مراحلی که با یک فلاش نور و دو بوق همراه می‌شد به‌طور کلی سبب درک و پردازش اشتباه این دو فلاش نور می‌گردید و اثبات می‌کرد که محرک‌های شنیداری و بصری با یک‌دیگر ترکیب شده بودند. این پردازش و درک اشتباه با افزایش فاصله‌ی زمانی بین محرک‌ها، کاهش می‌یافت و به محققان اجازه می‌داد که به اندازه‌گیری عمق پنجره‌های اتصال موقتی افراد بپردازند. هر چقدر هم که این پنجره‌های اتصال موقتی کوتاه‌تر بودند، پردازش چندحسی کارآمدتری را می‌شد در نظر گرفت.
یافته‌های کلیدی
در مجموع، آزمایش‌های این محققان نشان داد که دروازه‌بان‌ها تفاوت‌های مشخصی در توانایی‌های مرتبط با پردازش چندحسی از خود بروز می‌دادند. اگر بخواهیم کمی دقیق‌تر شویم، باید گفت که دروازه‌بان‌ها پنجره‌های اتصال موقتی (Temporal Binding Windows) کوتاه‌تری نسبت به بازیکنان پست‌های دیگر یا آن‌هایی که بازیکن حرفه‌ای نبودند به نمایش گذاشتند که برآورد دقیق‌تر و سریع‌تری از زمان‌بندی نشانه‌های سمعی و بصری را نمایان می‌سازد.
نتایج آزمایشات از تفاوت دیگری نیز پرده برداشت؛ دروازه‌بان‌ها تعامل کم‌تری بین اطلاعات بصری و شنیداری نسبت به سایر افراد نشان دادند. یافته‌ای که به عادت بیشتر دروازه‌بان‌ها برای جداسازی سیگنال‌های حسی اشاره دارد. به بیانی دیگر، دروازه‌بان‌ها در این آزمایش کم‌تر از سایر داوطلبان فلاش‌های نور را با صداهای بوق ترکیب کردند و توانایی بهتری در متمایز کردن این دو محرک حسی ابراز نمودند.
محققان در مورد این موضوع نوشتند:
ما [این ایده] را مطرح می‌کنیم که چنین تفاوت‌هایی ناشی از ماهیت خاص موقعیت دروازه‌بانی است که بر توانایی دروازه‌بان‌ها جهت تصمیم‌گیری سریع، اغلب بر اساس اطلاعات حسی جزئی یا ناقص، تاکید ویژه‌ای دارد.
محققان حدس می‌زنند که تمایل به تفکیک اطلاعات حسی، ناشی از نیاز دروازه‌بان‌های فوتبال به تصمیم‌گیری سریع بر اساس اطلاعات دیداری و شنیداری است که این افراد در زمان‌های مختلف دریافت می‌کنند. به‌طور مثال، دروازه‌بان‌ها نحوه‌ی حرکت توپ در هوا را نظاره می‌کنند و همزمان به صدای ضربه زدن به توپ توجه دارند. اما رابطه‌ی بین این نشانه‌ها در طول زمان بستگی به منطقه و نقطه‌ای از زمین فوتبال دارد که بازیکن دیگر توپ را شوت می‌کند. در اثر قرارگیری مداوم در معرض چنین سناریوهایی، دروازه‌بان‌ها ممکن است به جای ترکیب نشانه‌های حسی مختلف، شروع به پردازش جداگانه‌ی این نشانه‌ها کنند.
جهت‌های تحقیقات آینده
محققان امیدشان به بررسی سوال‌های مشابه‌ی دیگر در تحقیقات آینده‌‌ی خود را ابراز کرده‌اند. سوال‌هایی مرتبط با این موضوع که آیا سایر پست‌های تخصصی فوتبال مانند مهاجم‌ها یا مدافعین نیز در درک محیط اطرافشان با سایر افراد تفاوت دارند یا خیر. ترتیب این موضوع و رابطه‌ی علت و معلولی آن، مورد دیگری به شمار می‌رود که کنجکاوی این محققان را به خود اختصاص داده است.
دیوید مک‌گاورن، محقق دانشگاه شهر دوبلین ایرلند، این سوال را مطرح می‌کند:
آیا ممکن است پنجره‌های اتصال موقتیِ مشاهده‌شده در دروازه‌بان‌ها ناشی از برنامه‌های تمرینی سخت و شدیدی باشد که این بازیکنان از سنین پایین با آن درگیر می‌شوند؟ یا شاید هم این تفاوت‌های موجود در پردازش چندحسی، بازتاب‌دهنده‌ی توانایی ذاتی و طبیعی است که بازیکنان جوان را به سمت پست دروازه‌بانی می‌کشاند. تحقیقات بیش‌تری که مسیر رشد و پیشرفت دروازه‌بانان مشتاق را دنبال می‌کنند لازم خواهد بود تا بتوان تفاوت بین این احتمالات را سنجید.
شما در این‌باره چه فکر می‌کنید؟ آیا تفاوت‌هایی ذاتی بین افراد وجود دارد یا این نتایج وابسته به سال‌ها تمرین سخت و فشرده‌ی دروازه‌بانی است؟ نظرات خود را با اِروتِک به اشتراک بگذارید.
منبع: Scitechdaily
