آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) با وجود چالش‌هایی مانند آتش‌سوزی ایتون، در سال ۲۰۲۵ با ماموریت‌های فضایی بلندپروازانه، سالی پرحادثه را آغاز می‌کند. پروژه‌های هیجان‌انگیز شامل رصدخانه SPHEREx برای نقشه‌برداری از جهان، Lunar Trailblazer برای جستجوی آب در ماه و ماموریت NISAR برای نظارت بر تغییرات سطح زمین است. در همین حال، Sentinel-6B سطح در حال افزایش آب دریاها را ردیابی خواهد کرد و سه مریخ‌نورد CADRE عملیات خودکار را در ماه آزمایش می‌کنند. آزمایش‌های کوانتومی در ایستگاه فضایی بین‌المللی و ماموریت Europa Clipper نیز مرزهای اکتشاف فضایی را پیش می‌برند.
همانطور که سال ۲۰۲۴ به پایان می‌رسد، آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) در حال حاضر سال شلوغ و پرحادثه ۲۰۲۵ را طی می‌کند. در اوایل سال، آتش‌سوزی ایتون به طرز خطرناکی به JPL نزدیک شد و خانه‌های بیش از ۲۰۰ نفر از کارکنان را ویران کرد. با وجود این چالش‌ها، تیم متمرکز باقی مانده و اطمینان حاصل کرده است که عملیات ماموریت به آرامی ادامه یابد و پرتاب‌های آینده طبق برنامه پیش بروند.
امسال، چندین ماموریت مهم تحت مدیریت JPL برای پرتاب آماده می‌شوند. بسیاری از این ماموریت‌ها سال‌ها در حال توسعه بوده‌اند و پرتاب‌ها تنها یک قدم در سفرهای علمی بزرگتر آنها هستند. فراتر از این پرتاب‌ها، JPL طیف وسیعی از نقاط عطف مهم را برنامه‌ریزی کرده است زیرا به کار خود برای ناسا تحت مدیریت Caltech ادامه می‌دهد.
در این مطلب آنچه برای JPL در سال ۲۰۲۵ در نظر گرفته شده است را بررسی می‌کنیم. با اِروتِک همراه باشید.
جهان مرموز
رصدخانه فضایی SPHEREx ناسا که به شکل ناقوس شیپور و به اندازه یک ماشین کوچک است، قصد دارد به سوی ستارگان برود. این ماموریت که به‌طور رسمی به عنوان طیف‌سنج نوری برای تاریخ جهان، عصر یونیزاسیون مجدد و کاشف یخ‌ها شناخته می‌شود، چهار نقشه سه بعدی از کل آسمان ایجاد خواهد کرد تا درک بشر از جهان بهبود یابد؛ چگونه پس از انفجار بزرگ منبسط شد، مواد تشکیل‌دهنده حیات کجا می‌توانند در دانه‌های یخ یافت شوند و خیلی بیشتر!
تاریخ پرتاب هدف: زودتر از ۲۷ فوریه از پایگاه نیروی فضایی واندنبرگ در کالیفرنیا.
اسرار یخی ماه
Lunar Trailblazer ناسا قصد دارد به حل یک معمای دیرینه کمک کند: آب ماه کجاست؟ دانشمندان نشانه‌هایی را دیده‌اند که نشان می‌دهد حتی در جاهایی که دما در سطح ماه بالا می‌رود، وجود دارد و دلیل خوبی وجود دارد که باور کنیم می‌توان آن را به صورت یخ سطحی در دهانه‌هایی که همیشه در سایه هستند، مکان‌هایی که میلیاردها سال نور مستقیم خورشید را ندیده‌اند، یافت. این ماهواره کوچک که توسط JPL ناسا مدیریت و توسط Caltech رهبری می‌شود، به ارائه پاسخ‌ها کمک کرده و آب سطح ماه را با جزئیات بی‌نظیری نقشه‌برداری می‌کند تا فراوانی، مکان، شکل و چگونگی تغییر آن در طول زمان را تعیین کند. این ماهواره کوچک که برای اواخر فوریه برنامه‌ریزی شده است، در همان پرتاب محموله Intuitive Machines-2 به ماه از طریق طرح CLPS (خدمات محموله تجاری قمری) ناسا، سوار خواهد شد.
سطح در حال تغییر زمین
NISAR که یک همکاری بین ایالات متحده و هند است، یک افزودنی بزرگ به ناوگان ماهواره‌های مطالعه سیاره در حال تغییر ما است. نام این ماموریت که مخفف NASA-Indian Space Research Organisation Synthetic Aperture Radar است، مجموعه‌ای از مخفف‌ها است و این فضاپیما مجموعه‌ای از قابلیت‌ها است: اولین فضاپیمایی که هم رادارهای باند L و هم باند S را حمل می‌کند، پس از پرتاب در چند ماه آینده، تغییرات سطحی مربوط به آتشفشان‌ها، زلزله‌ها، حرکت ورقه‌های یخ، جنگل‌زدایی و موارد دیگر را با جزئیات بی‌نظیری مشاهده خواهد کرد.
سطح دریا
Sentinel-6B که پرتاب آن برای نوامبر هدف قرار داده شده است، اندازه‌گیری‌های جهانی ارتفاع سطح دریا – برخی از دقیق‌ترین داده‌های نوع خود تاکنون – را ارائه می‌دهد که مدل‌های آب و هوا و ردیابی طوفان را بهبود و همچنین درک ما از پدیده‌هایی مانند ال نینو را بهبود می‌بخشد. این فضاپیما که همکاری بین ناسا و ESA (آژانس فضایی اروپا) است، چوب baton را از دوقلوی خود، Sentinel-6 Michael Freilich، که در سال ۲۰۲۰ پرتاب شد، می‌گیرد. این دو ماهواره با هم، رکورد تقریباً سه دهه‌ای از ارتفاع جهانی سطح دریا را برای ۱۰ سال دیگر تمدید می‌کنند.
سه ماه‌نورد
پروژه CADRE (اکتشاف رباتیک توزیع‌شده خودکار مشارکتی) به عنوان یک نمایش فناوری، گام دیگری است که ناسا در جهت توسعه ربات‌هایی برمی‌دارد که با عملکرد مستقل، می‌توانند کارایی ماموریت‌های آینده را افزایش دهند. تیم پروژه در JPL به زودی سه ماه‌نورد به اندازه چمدان CADRE را برای سفر به ماه در یک فرودگر تجاری از طریق یکی از تحویل‌های CLPS آینده ناسا، بسته‌بندی و به تگزاس ارسال خواهد کرد. این ماه‌نوردها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به عنوان یک تیم بدون ورودی مستقیم از کنترل‌کننده‌های ماموریت در زمین با یکدیگر کار کنند و با گرفتن اندازه‌گیری‌های همزمان از چندین مکان، قرار است نشان دهند که چگونه ماموریت‌های چند رباتی می‌توانند علوم جدید را امکان‌پذیر کنند و از فضانوردان پشتیبانی کنند.
فناوری کوانتومی
SEAQUE (آزمایش کوانتومی درهم‌تنیدگی فضایی و بازترمیم) که در نوامبر به ایستگاه فضایی بین‌المللی رسید، دو فناوری را آزمایش می‌کند که اگر موفق شوند، می‌توانند ارتباط با استفاده از فوتون‌های درهم‌تنیده بین دو سیستم کوانتومی را امکان‌پذیر کنند. تحقیقات این آزمایش که در سال ۲۰۲۵ آغاز می‌شود، می‌تواند به توسعه بلوک‌های ساختمانی برای یک شبکه کوانتومی جهانی آینده کمک کند که به تجهیزاتی مانند رایانه‌های کوانتومی اجازه می‌دهد داده‌ها را به صورت ایمن در فواصل زیاد منتقل کنند.
کمکِ گرانشی برای رسیدن به مشتری
Europa Clipper که در اکتبر گذشته پرتاب شد، در سال ۲۰۳۰ به مشتری خواهد رسید تا بررسی کند که آیا اقیانوسی در زیر پوسته یخی قمر مشتری اروپا شرایط مناسبی برای حیات دارد یا خیر. این فضاپیما ۱.۸ میلیارد مایل (۲.۹ میلیارد کیلومتر) را طی می‌کند تا به مقصد خود برسد. از آنجا که محدودیت‌هایی در میزان سوختی که فضاپیما می‌تواند حمل کند وجود دارد، برنامه‌ریزان ماموریت Europa Clipper را در تاریخ ۱ مارس از کنار مریخ عبور می‌دهند و از گرانش این سیاره به عنوان یک تیرکمان برای افزایش سرعت سفر خود استفاده می‌کنند.
منبع: Scitechdaily
