بهتازگی تصویری جذاب از یک سحابی زیبا منتشر شده که در مرکز آن رازی جالب نهفته است؛ یک جفتستاره که آنطور که باید با هم مطابقت ندارند! محققانی که به سحابی زیبای NGC 6164/6165 نگاه میکردند، با تعجب متوجه شدند که یکی از جفتهای ستارهای که میزبان آن است، بسیار مسنتر از دیگری است و سرنخهایی از وضعیتی دراماتیک که در آن سحابی متولد شده است، به دست میدهد!
اصولاً حضور جفتستارهها در سحابیها پدیدهای غیرعادی محسوب نمیشود، اما معمولاً آنها بسیار شبیه به هم هستند. بهطور معمول، انتظار میرود که یک جفتستاره از نظر سن و جرم مشابه یکدیگر باشند، زیرا تقریباً در یک زمان تشکیل شدهاند. اما در این سحابی که 3800 سال نوری از ما فاصله دارد، یکی از اعضای این جفت، 1.5 میلیون سال از دیگری پیرتر است و ستاره جوانتر نیز برخلاف همتای قدیمیاش مغناطیسی است!
ابیگیل فراست از رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی و نویسنده اصلی تحقیق جدید، در بیانیهای گفت:
هنگامی که مطالعه پیشزمینهای را انجام میدادم، از اینکه این سیستم چقدر خاص بهنظر میرسید شگفتزده شدم. سحابی احاطهکننده دو ستاره پرجرم یک پدیده نادر است و واقعاً این احساس را به ما داد که باید اتفاق جالبی در این منظومه رخ داده باشد. وقتی به دادهها نگاه میکنیم، جذابیت آن بیشتر افزایش مییابد. پس از یک تجزیه و تحلیل دقیق، میتوانیم تعیین کنیم که ستاره پرجرمتر بسیار جوانتر از همنشینش بهنظر میرسد که مالبته نطقی نیست زیرا آنها باید در همان زمان تشکیل میشدند!
محققان سرنخهایی از این راز را از ماهیت خود سحابی بهدست آوردهاند، زیرا بهنظر میرسد در مقایسه با ستارگان بسیار جوان است و تنها 7500 سال سن دارد و نیز دارای عناصری مانند نیتروژن، کربن و اکسیژن است. در مجموع، شواهد حاکی از آن است که اتفاقی شگرف رخ داده تا وجود این سحابی را آغاز کند.
محققان معتقدند که این سیستم در ابتدا حداقل سه ستاره داشته است. یکی دیگر از محققان به نام هوگوئس سانا از موسسه KU Leuven در بلژیک توضیح داد که دو ستاره از آنها احتمالاً در یک نقطه از مدار به هم نزدیک شدهاند، در حالیکه ستاره دیگری بسیار دورتر از آنها بوده است. سپس دو ستاره نزدیک به شیوهای خشونتآمیز با هم ادغام شده و یک ستاره مغناطیسی ایجاد و مقداری مواد را به بیرون پرتاب کردهاند که باعث ایجاد این سحابی شده است. ستاره دورتر نیز مدار جدیدی را با ستاره تازه ادغامشده و اکنون مغناطیسی، تشکیل داده و دوتایی را که امروز در مرکز سحابی میبینیم ایجاد کرده است.
این سناریو همچنین میتواند به اخترشناسان کمک کند تا درباره چگونگی بهدست آوردن میدانهای مغناطیسی توسط برخی ستارگان پرجرم که ممکن است پس از ادغام اتفاق بیفتد، بیشتر یاد بگیرند. ستارههای پرجرم در مقایسه با عمر طولانیشان، برای مدت طولانی مغناطیسی نمیمانند، بنابراین این اولین بار است که محققان شواهدی از این ستاره مغناطیسی را پس از ادغام میبینند.
این تحقیق در مجله Science منتشر شده است.
منبع: Digitaltrends