جستجو
Close this search box.
جستجو
Close this search box.
راز بزرگ سیگنال مرتبط با بیگانگان در سال 2014 فاش شد؛ غرش کامیون در جاده پشتی!

راز بزرگ سیگنال مرتبط با بیگانگان در سال 2014 فاش شد؛ غرش کامیون در جاده پشتی!

اشتراک‌گذاری:

تحقیقات جدید دانشگاه جانز هاپکینز نشان می‌دهند که امواج صوتی که تصور می‌شد ناشی از یک گلوله آتشین شهاب سنگی در شمال پاپوآ گینه نو در سال 2014 باشد، تقریباً و به‌طور قطع، ارتعاشات ناشی از غرش کامیون در امتداد جاده‌ای نزدیک آزمایشگاه بوده است!

این یافته‌های جدید همچنین تردیدهایی را درباره موادی که سال گذشته از اقیانوس بیرون کشیده شده‌اند‌ و گفته می‌شد که مواد بیگانه و از آن شهاب موردنظر هستند، ایجاد کرده است!

بنجامین فرناندو، لرزه‌شناس سیاره‌شناسی در جانز هاپکینز که این تحقیق را رهبری می‌کرد، می‌گوید:

بررسی ما نشان داد که سیگنال موردنظر در طول زمان تغییر جهت داده است، دقیقاً مطابق با جاده‌ای که از پشت لرزه‌سنج می‌گذشت. دریافت سیگنال و تأیید اینکه از جسم خاصی نیست واقعاً دشوار است. اما کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که نشان دهیم سیگنال‌های زیادی از این دست وجود دارد و نشان دهیم که آنها تمام ویژگی‌هایی را دارند که ما از یک کامیون انتظار داریم و هیچ یک از ویژگی‌هایی را که از یک شهاب‌سنگ انتظار داریم، ندارند!

تفسیر نادرست از داده های شهاب سنگ

پس از ورود یک شهاب سنگ به جو زمین بر فراز اقیانوس آرام غربی در ژانویه 2014، این رویداد با ارتعاشات زمینی ثبت‌شده در یک ایستگاه لرزه نگاری در جزیره مانوس پاپوآ گینه نو مرتبط شد. در سال 2023 نیز، موادی در ته اقیانوس نزدیک به جایی که گمان می‌رفت قطعات شهاب‌ها سقوط کرده‌اند، به‌عنوان منشاء “فناوری فرازمینی” (بیگانه) شناسایی شدند.

اما به گفته فرناندو، این فرض بر داده‌های سوء‌تعبیر‌شده تکیه می‌کند و شهاب‌سنگ در واقع در جای دیگری وارد جو شده است. تیم فرناندو شواهدی از امواج لرزه‌ای از شهاب‌سنگ را پیدا نکردند.

راز بزرگ سیگنال مرتبط با بیگانگان در سال 2014 فاش شد؛ غرش کامیون در جاده پشتی!

او گفت:

محل این توپ آتشین در واقع بسیار دور از جایی بود که اکسپدیشن اقیانوس‌شناسی برای بازیابی این قطعات شهاب سنگ رفت. آنها نه تنها از سیگنال اشتباه استفاده کردند، بلکه در مکان اشتباهی نیز جستجو می کردند!

تیم فرناندو با استفاده از داده‌های ایستگاه‌هایی در استرالیا و پالائو که برای تشخیص امواج صوتی حاصل از آزمایش‌های هسته‌ای طراحی شده‌اند، مکان محتمل‌تری برای شهاب را شناسایی کردند، بیش از 100 مایل دورتر از منطقه مورد بررسی اولیه! آنها به این نتیجه رسیدند که مواد به‌دست‌آمده از کف اقیانوس، شهاب‌سنگ‌هایی کوچک و معمولی یا ذراتی هستند که از برخورد شهاب‌سنگ‌های دیگر به سطح زمین و مخلوط شدن با آلودگی‌های زمینی تولید شده‌اند.

فرناندو افزود:

هر آنچه در کف دریا یافت شد، صرف نظر از اینکه یک سنگ فضایی طبیعی یا یک قطعه فضاپیمای بیگانه باشد، اصلاً به این شهاب‌سنگ ربطی ندارد! حتی اگر ما قویاً گمان کنیم که بیگانه نبوده است!

منبع: Scitechdaily

مقالات مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *