متخصصین ناسا در 28 ژوئن 2024 (۸ تیر ۱۴۰۳)، فضاپیمای اوریون (Orion) را از بخش نهایی مونتاژ و تست سیستم خارج کردند. این فضاپیمای یکپارچه که برای مأموریت آرتمیس II جهت گردش به دور ماه استفاده خواهد شد، در حال گذراندن مراحل نهایی آزمایش و مونتاژ است. این مراحل شامل تأیید عملکرد همه‌جانبه سیستم‌های فرعی آن و بررسی نشتی‌ها در سیستم‌های پیشران خواهد بود.
یک جرثقیل 30 تنی، اوریون را به محفظه ارتفاع (اتاقکی که در آن با کنترل فشار هوا، رطوبت، و دما می توان شرایط در ارتفاعهای مختلف را برای مقاصد آزمایشی شبیه سازی کرد) تازه بازسازی‌شده بازگرداند، جایی که آزمایشات الکترومغناطیسی در آن انجام می‌شد. اکنون فضاپیما وارد یک سری آزمایش‌هایی خواهد شد که با حذف هوا یک محیط تقریباً خلأ در اطراف آن ایجاد می‌کند. محیطی با فشار بسیار کم، شبیه به آن چیزی است که فضاپیما در مأموریت‌های ماه آینده تجربه خواهد کرد. داده‌های ثبت‌شده در طول این آزمایشات برای تأیید ایمنی فضاپیما برای حمل فضانوردان آرتمیس II از میان شرایط دشوار فضا استفاده خواهد شد.
فضاپیمای اوریون ناسا به عنوان یک جزء حیاتی از برنامه‌های اکتشاف فضایی عمیق این سازمان طراحی شده است که شامل ارسال انسان‌ها به ماه و احتمالاً فراتر از آن به مریخ می‌باشد. اوریون برای تسهیل اکتشاف انسانی منظومه شمسی، به عنوان یک زیستگاه امن برای فضانوردان در طول مأموریت‌های طولانی مدت طراحی شده است. این فضاپیما شامل دو بخش اصلی است: ماژول خدمه (CM) که توسط کمپانی لاکهید مارتین ساخته شده و فضانوردان را اسکان می‌دهد و در طول سفر فضایی جان آن‌ها را حفظ می‌کند و ماژول خدمات اروپایی (ESM) که توسط آژانس فضایی اروپا (ESA) ارائه شده و تامین قدرت، پیشران و کنترل حرارتی را بر عهده دارد.
اوریون مجهز به تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای است که استانداردهای ایمنی بالا را تضمین می‌کند، از جمله سپرهای حرارتی که قادر به تحمل گرمای شدید تولید شده در هنگام ورود مجدد به جو زمین هستند. این فضاپیما همچنین برای استفاده مجدد در مأموریت‌های متعدد طراحی شده است. اوریون نقش محوری در برنامه آرتمیس ناسا ایفا می‌کند که هدف آن بازگشت انسان‌ها به ماه و ایجاد یک حضور پایدار در آنجا برای هموار کردن راه مأموریت‌های آینده انسانی به مریخ است. اولین پرواز آزمایشی بدون سرنشین اوریون در سال 2014 انجام شد و همچنان در حال گذراندن آزمایش‌ها و توسعه‌های سختگیرانه‌ای است تا به اهداف مأموریتی آینده خود برسد.
منبع: Scitechdaily
