بر اساس تحقیقات جدید دانشکده پزشکی دانشگاه ویک فارست (Wake Forest University School of Medicine)، محل زندگی یک فرد ممکن است نقش مهمی در سلامت مغز و خطر ابتلا به زوال عقل او ایفا کند.
این یافته‌ها که در مجله “Alzheimer’s & Dementia: Behavior & Socioeconomics of Aging” (یکی از ژورنال‌های انجمن آلزایمر) منتشر شده است، نشان داد افرادی که در محله‌هایی با آسیب‌پذیری اجتماعی بیشتر، نابرابری محیطی و محرومیت اقتصادی زندگی می‌کنند، تفاوت‌هایی قابل اندازه‌گیری در ساختار و عملکرد مغز خود نشان دادند.
دکتر تیموتی هیوز، دانشیار سالمندشناسی و پزشکی سالمندان در دانشکده پزشکی دانشگاه ویک فارست و نویسنده ارشد این مقاله، می‌گوید:
این مطالعه با سایر تحقیقاتی که نشان می‌دهند وضعیت محیط اجتماعی محل زندگی افراد می‌تواند به شیوه‌هایی عمیق سلامت مغز آنها را شکل دهد، سازگار است.
برای انجام این تحقیق، پژوهشگران داده‌های ۶۷۹ بزرگسال شرکت‌کننده در “مطالعه مغز سالم” در مرکز تحقیقات بیماری آلزایمر ویک فارست را بررسی کردند. هر شرکت‌کننده اسکن مغزی و آزمایش خون دریافت کرد تا شاخص‌های اولیه بیماری آلزایمر و زوال عقل مرتبط شناسایی شود. سپس تیم تحقیقاتی این یافته‌ها را با سه ابزار ملی که شرایط محله را بر اساس کد پستی ارزیابی می‌کنند، مقایسه کردند: شاخص محرومیت منطقه‌ای، شاخص آسیب‌پذیری اجتماعی و شاخص عدالت محیطی.
یافته‌های کلیدی
نمرات بالاتر در این شاخص‌ها، که منعکس‌کننده بار بیشتر عوامل تعیین‌کننده اجتماعی سلامت در محله هستند، با تغییرات در نشانگرهای زیستی مرتبط با دمانس مرتبط بودند؛ به ویژه در میان شرکت‌کنندگان سیاه‌پوست که محله‌هایشان بیشترین بار عوامل تعیین‌کننده اجتماعی را تجربه می‌کردند. این نشانگرهای زیستی مرتبط با زوال عقل (دمانس) شامل نازک‌تر شدن لایه بیرونی مغز، تغییرات ماده سفید نشان‌دهنده بیماری عروقی، کاهش جریان خون، و گردش خون نامنظم‌تر بودند که همه این موارد می‌توانند به مرور زمان به افت حافظه و کاهش توانایی شناختی کمک کنند.
سودارشان کریشنامورتی، دانشجوی سال ششم مقطع دکتری-پزشکی و نویسنده اصلی، اظهار داشت:
این مطالعه یکی از اولین مواردی است که انواع عوامل اجتماعی مرتبط با محل سکونت را با نشانگرهای بیولوژیکی پیشرفته زوال عقل مرتبط می‌سازد. این تحقیق نشان می‌دهد که شرایط و محیطی که افراد در آن زندگی می‌کنند—مانند دسترسی به هوای پاک، مسکن ایمن، غذای مغذی، و فرصت اقتصادی—ممکن است اثری ماندگار بر سلامت مغز بر جای بگذارند.
این مطالعه به مجموعه رو به رشد شواهدی می‌افزاید که نشان می‌دهد عوامل اجتماعی و محیطی تنها تأثیرات جانبی نیستند، بلکه برای درک و رسیدگی به بیماری آلزایمر و زوال‌های عقل مرتبط، مرکزی و حیاتی هستند.
پیامدهای سیاست‌گذاری و بهداشت عمومی
کریشنامورتی بر اهمیت سیاست‌گذاری یافته‌ها تأکید کرد:
اگر واقعاً می‌خواهیم سلامت مغز را در همه جوامع بهبود بخشیم، باید فراتر از انتخاب‌های فردی نگاه کنیم و بر سیستم‌ها و ساختارهای گسترده‌تری که سلامت را در سطح محله شکل می‌دهند، تمرکز نماییم.
منبع: Scitechdaily
