در اعماق جنگل‌های تایوان، پژوهشگران یک تاکتیک شکار ترسناک را کشف کردند؛ عنکبوت‌های لحاف‌دوز کرم‌های شب‌تابی را که در تارهایشان گیر می‌افتند، بلافاصله نمی‌خورند. در عوض، اجازه می‌دهند حشرات به درخشش ادامه دهند و آن‌ها را به فانوس‌های زنده تبدیل می‌کنند که طعمه‌های بیشتری را به دام می‌کشانند!
کرم‌های شب‌تاب به عنوان طعمه درخشان
بوم‌شناسان کشف کرده‌اند که یک گونه عنکبوت شب‌زی، از نور کرم‌های شب‌تاب به دام‌افتاده برای جلب طعمه‌های جدید استفاده می‌کند. این مورد غیرمعمول که یک شکارچی، سیگنال جفت‌گیری قربانی خود را به یک مزیت شکاری تبدیل می‌کند، اخیراً در ژورنال بوم‌شناسی جانوری انجمن بوم‌شناسی بریتانیا منتشر شده است.
در دانشگاه تونگ‌های تایوان، محققان مشاهده کردند که عنکبوت های لحاف دوز کرم‌های شب‌تاب را در تارهای خود شکار کرده و آن‌ها را زنده رها می‌کنند تا برای تقریباً یک ساعت به درخشش خود ادامه دهند. در چندین مورد، دانشمندان حتی دیدند که عنکبوت‌ها برای بررسی طعمه‌های درخشان خود بازمی‌گردند.
آزمایش استراتژی عنکبوت
تیم تحقیقاتی که کنجکاو بودند بفهمند آیا این رفتار غیرمعمول واقعاً باعث بهبود شکار می‌شود، آزمایشی طراحی کردند. آن‌ها چراغ‌های LED را که سیگنال کرم‌های شب‌تاب را تقلید می‌کردند، در تارهای واقعی عنکبوت قرار دادند، در حالی‌که تارهای دیگر را برای مقایسه دست‌نخورده نگه داشتند.
نتایج چشمگیر بود. تارهایی که چراغ‌های LED درخشان داشتند، در مجموع سه برابر بیشتر از تارهای شاهد، حشرات را جذب کردند. وقتی به‌طور خاص کرم‌های شب‌تاب در نظر گرفته شدند، تارهای درخشان تا ده برابر بیشتر از تارهای شاهد، کرم شب‌تاب شکار کرده بودند.
زیست‌تابی به عنوان سیگنالی مرگبار
این مطالعه نشان می‌دهد که زنده نگه داشتن و درخشان گذاشتن کرم‌های شب‌تاب، موفقیت عنکبوت‌ها در شکار را به شدت افزایش می‌دهد. بیشتر کرم‌های شب‌تاب به دام‌افتاده، نر بودند که احتمالاً توسط نور فریب خورده و آن را با جفت‌های احتمالی اشتباه گرفته بودند.
دکتر آی-مین تسو، نویسنده اصلی این تحقیق، گفت:
یافته‌های ما تعامل ناشناخته‌ای را برجسته می‌کند که در آن سیگنال‌های کرم شب‌تاب، که برای جفت‌گیری در نظر گرفته شده‌اند، برای عنکبوت‌ها نیز مفید واقع می‌شوند.
این مطالعه دیدگاه جدیدی را در مورد شیوه‌هایی که شکارچیان شب‌زی با استراتژی “کمین کن و منتظر بمان” می‌توانند از پس چالش‌های جذب طعمه برآیند، روشن می‌کند و یک چشم‌انداز منحصر‌به‌فرد در مورد پیچیدگی تعاملات شکارچی و طعمه ارائه می‌دهد.
پژوهشگران گمان می‌کنند که این رفتار ممکن است در عنکبوت‌های لحاف‌دوز تکامل یافته باشد تا از سرمایه‌گذاری پرهزینه برای تولید زیست‌تابی خود مانند دیگر شکارچیان “کمین کن و منتظر بمان” (مانند ماهی‌های آنگلر) اجتناب کنند. در عوض، عنکبوت‌ها قادرند جذب طعمه را به سیگنال‌های خود طعمه برون‌سپاری کنند.
عنکبوت لحاف دوز یک شکارچی شب‌زی با استراتژی “کمین کن و منتظر بمان” است که در جنگل‌های نیمه‌گرمسیری آسیای شرقی یافت می‌شود. منبع اصلی شکار آن، کرم شب‌تاب زمستانی Diaphanes lampyroides، از زیست‌تابی پیوسته و بدون چشمک برای جذب جفت استفاده می‌کند.
فیلم‌هایی که توسط محققان در آزمایششان ثبت شده، نشان می‌دهد که عنکبوت‌های لحاف‌دوز هنگام تعامل با گونه‌های مختلف طعمه، استراتژی‌های متفاوتی به کار می‌برند. عنکبوت‌ها بلافاصله هر نوع پروانه‌ای را که در تارهایشان گیر می‌افتاد، می‌خوردند، اما کرم‌های شب‌تاب شکارشده را بلافاصله نمی‌خوردند.
دکتر آی-مین تسو توضیح داد:
نحوه برخورد متفاوت با طعمه‌ها نشان می‌دهد که عنکبوت می‌تواند از نوعی سرنخ برای تشخیص گونه‌های طعمه‌ای که شکار می‌کند و تعیین یک پاسخ مناسب استفاده کند. ما گمان می‌کنیم که احتمالاً سیگنال‌های زیست‌تابی کرم‌های شب‌تاب برای شناسایی آن‌ها استفاده می‌شود و عنکبوت‌ها را قادر می‌سازد تا رفتار برخورد با طعمه خود را بر اساس آن تنظیم کنند.
محققان آزمایش میدانی خود را در جنگل کاج‌کاری شده در منطقه آموزشی طبیعی شیتو دانشگاه ملی تایوان انجام دادند.
از آنجایی‌که آن‌ها از LED برای تقلید سیگنال نوری ساطع‌شده توسط کرم‌های شب‌تاب استفاده کردند، محققان هشدار می‌دهند که اگرچه طول موج و شدت نور LED شباهت نزدیکی به کرم‌های شب‌تاب داشت، اما بهتر بود از کرم‌های شب‌تاب واقعی در آزمایش میدانی استفاده می‌شد. اما آن‌ها اعتراف می‌کنند که این کار در عمل بسیار دشوار خواهد بود.
منبع: Scitechdaily
