مأموریت ناسا برای توسعه فناوری بادبان خورشیدی از طریق سیستم پیشرفته بادبان خورشیدی کامپوزیتی علیرغم وجود چالش‌های جزئی، نشانه‌های امیدوارکننده‌ای بروز داده است.

ماموریت داوینچی (DAVINCI) ناسا که قرار است در اوایل دهه ۲۰۳۰ راه‌اندازی شود، به‌منظور کاوش منطقه Alpha Regio در زهره طراحی شده که احتمالاً یک قاره باستانی پنهان‌شده توسط ابرهای ضخیم است.

محققانی از دانشگاه واریک رشته نپتونی، منطقه‌ای مملو از سیارات که بین بیابان نپتونی و ساوانای نپتونی قرار دارد را کشف کردند. این کشف به درک بهتر نحوه جابجایی و تکامل سیارات در محیط‌های مختلف کمک می‌کند.

این هفته، تلسکوپ فضایی هابل تصویری خیره‌کننده از کهکشان مارپیچی IC 3225 را به نمایش گذاشت که در حال حرکت در کیهان است و شبیه به یک دنباله‌دار با دُمی از گاز به نظر می‌رسد.

یک نقشه کیهانی جدید با وضوح ۲۰۸ گیگاپیکسل که ۱۳۲ درجه مربع از آسمان جنوبی را پوشش می‌دهد، رونمایی شد. این نقشه آغاز یک سفر شش ساله توسط مأموریت اقلیدس (Euclid) است که هدف آن ایجاد بزرگ‌ترین نقشه سه‌بعدی کیهانی و آشکار کردن جزئیاتی بی‌سابقه از جهان است.

محققان به‌تازگی دریافته‌اند که 70 درصد از شهاب سنگ ها از سه گروه سیارکی که در اثر برخوردهای اخیر تشکیل شده‌اند، منشا می‌گیرند. آنها منشأ بیش از 90 درصد از تمام شهاب سنگ های شناخته‌شده را شناسایی کرده‌اند.

پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که امکان وجود حیات فتوسنتزی در زیر سطح مریخ، به‌ویژه در عرض‌های میانی این سیاره که یخ‌های آلوده به غبار می‌تواند هم از تابش فرابنفش محافظت کند و هم شرایط لازم برای آب زیرسطحی را فراهم آورد، وجود دارد.

دانشمندان موسسه SETI و دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، تلسکوپ آلن را برای جستجوی سیگنال‌های بیگانگان در منظومه TRAPPIST-1 به کار گرفتند. این جستجو به مدت ۲۸ ساعت ادامه داشت.

روز یکشنبه، اسپیس‌ایکس با موفقیت موشک عظیم سوپر-هِوی استارشیپ خود را پرتاب کرد و با استفاده از بازوهای مکانیکی بزرگ معروف به “مِکازیلا” مرحله اول موشک را در حین فرود آمدن گرفت، در حالیکه مرحله بالایی به مسیر خود در فضا ادامه داد.

داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط کاوشگر کنجکاوی (Curiosity) ناسا روی مریخ نشان می‌دهد که چگونه این سیاره در گذشته دور، به دلیل تغییرات آب‌وهوایی که باعث تبخیر آب سطحی یا قفل شدن آن به‌صورت یخ شده، غیرقابل سکونت گردید.

کهکشان REBELS-25 که شبیه کهکشان راه شیری است و در اوایل جهان کشف شده، با ساختار منظم خود نظریه‌های سنتی را به چالش می‌کشد و نشان‌دهنده تکامل سریع کهکشانی است.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که زمین ماه را از فضا جذب کرده است، نه اینکه ماه از ذرات برخورد در حین شکل‌گیری سیاره‌ها به‌وجود آمده باشد. این نظریه به مدار پویا و تکامل‌یافته ماه اشاره می‌کند که تحت تأثیر نیروهای جزر و مدی تغییر کرده است.