این چشم کیهانی از فاصله ۷۶ میلیون سال نوری به ما خیره شده است!

تلسکوپ‌های هابل، جیمز وب (Webb) و آرایه بزرگ میلی‌متری/زیرمیلی‌متری آتاکاما (ALMA) به‌طور مشترک کهکشان مارپیچی NGC 2566 را بررسی کرده‌اند. این همکاری ساختار، فرآیندهای ستاره‌سازی و اطلاعاتی درباره دینامیک کهکشانی و چرخه حیات ستارگان را آشکار کرده است.

تصویر جدید تلسکوپ فضایی هابل، کهکشان مارپیچی NGC 2566 را نشان می‌دهد که در فاصله ۷۶ میلیون سال نوری و در صورت فلکی Puppis قرار دارد. نواری چشمگیر از ستارگان در مرکز این کهکشان کشیده شده است با بازوهای مارپیچی که از دو انتهای آن امتداد می‌یابند. از دیدگاه ما، زاویه مایل دیسک این کهکشان باعث می‌شود که شبیه به یک چشم کیهانی بادامی‌شکل به نظر برسد.

در حالی‌که NGC 2566 گویی به ما خیره شده است، اخترشناسان نیز با استفاده از ابزارهای قدرتمند هابل این کهکشان را دقیقاً مورد مطالعه قرار می‌دهند. تمرکز آن‌ها بر روی خوشه‌های ستاره‌ای و مناطق ستاره‌ساز این کهکشان است، به‌ویژه ستارگان جوانی که تنها چند میلیون سال عمر دارند. این ستارگان که در نور فرابنفش و مرئی می‌درخشند، اهدافی ایده‎‌آل برای حسگرهای هابل هستند. با تحلیل این داده‌ها، محققان می‌توانند سن ستارگان NGC 2566 را تخمین زده و تاریخچه ستاره‌سازی و تبادل دینامیک گاز بین ستارگان و ابرهای اطراف را بازسازی کنند.

چندین رصدخانه نجومی دیگر نیز NGC 2566 را بررسی کرده‌اند، از جمله تلسکوپ فضایی جیمز وب. داده‌های جیمز وب، که تصویری از گرد و غبار گرم و درخشان این کهکشان ارائه می‌دهد، تصویری مکمل برای داده‌های هابل است. در انتهای طیف الکترومغناطیسی با طول‌موج بلندتر، این کهکشان همچنین توسط آرایه آتاکاما (ALMA) مورد بررسی قرار گرفته است. ALMA مجموعه‌ای از ۶۶ رادیوتلسکوپ است که به‌طور همزمان به‌عنوان یک ابزار واحد عمل می‌کنند و تصاویری دقیق از ابرهای گازی که ستارگان در آن‌ها شکل می‌گیرند، تهیه می‌کنند.

با ترکیب داده‌های هابل، جیمز وب و ALMA، تصویری جامع از شکل‌گیری، حیات و مرگ ستارگان در کهکشان‌ها، در سراسر جهان به دست می‌آید.

منبع: Scitechdialy