تلسکوپ آرسیبو (Arecibo) که در اوایل دهه شصت میلادی ساخته شد، میراث بزرگی از داده‌ها را به جا گذاشته و به درک ما از کیهان کمک زیادی کرده است. در آن زمان، آرسیبو حساس‌ترین رادیوتلسکوپ ساخته شده بر روی زمین به شمار می‌رفت. در عمر طولانی خود، این تلسکوپ نقشه برداری سیارک‌های نزدیک زمین، ماه و سیاره زهره، کشف سرنخ‌هایی مبنی بر وجود آب در قطب‌های مریخ و جست‌وجو برای سیگنال‌هایی از تمدن‌های بیگانه فرازمینی را در کارنامه خود دارد. این تلسکوپ همچنین در فیلم‌های گلدن آی جیمز باند (James Bond’s GoldenEye) و تماس (Contact) نیز حضور ویژه‌ای داشت.
متاسفانه این تلسکوپ 305 متری در سال 2020 فرو ریخت و از آن زمان، اخترشناسان امیدوار بودند که این ابزار ارزشمند نجومی با ویژگی‌هایی پیشرفته و طراحی انعطاف پذیر بازسازی شود.
اکنون یک مقاله به ساختار احتمالی تلسکوپ آرسیبو می‌پردازد که می‌تواند اکتشافات نجومی را در آینده متحول کند. اخترشناسان آن را نسل بعدی تلسکوپ آرسیبو (Next Generation Arecibo) نامیده‌اند. این مطالعه توسط آنیش روشی از دانشگاه فلوریدای مرکزی در اورلاندو که یکی از اعضای رصدخانه آرسیبو نیز به شمار می‌رفت رهبری می‌شود.
ساختارهای احتمالی جانشین آرسیبو
مقاله جدید که هنوز در هیچ ژورنالی به چاپ نرسیده، بر روی ساختار و چیدمان دیش نسل بعد تلسکوپ آرسیبو تمرکز دارد.
این مقاله پیشنهاد می‌دهد که 102 دیش با عرض 13 متر، جای تلسکوپ قدیمی در پورتوریکو را بگیرند.
این طرح تا حدی شبیه آرایه بزرگ میلی‌متری/زیرمیلی‌متری آتاکاما (Atacama Large Millimeter/submillimeter Aray) در شیلی است که داده‌ها را با شبکه‌ای از 54 دیش ماهواره به قطر 12 متر جمع‌آوری می‌کند.
این تیم می‌گوید تعویض دیش قدیمی با یک دیش بزرگتر به دلیل کمبود فضا در منطقه فعلی امکان پذیر نیست. دیش جدید باید از دیش 300 متری قدیمی بزرگتر باشد تا توانایی آن نسبت به نسخه قدیمی بیشتر شود. به همین دلیل است که بکار بردن مجموعه‌ای از دیش‌ها بهترین انتخاب ممکن خواهد بود.
در این مقاله گفته شده:
“آرایه‌ای مرحله‌ای از آنتن‌های سهمی شکل کوچک بر روی یک ساختار صفحه مانند قابل تنظیم، اساس کانسپت NGAT را تشکیل می‌دهد. آرایه مرحله‌ای هم به عنوان فرستنده و هم گیرنده عمل می‌کند. این ابزار پیشرفته قابلیت‌هایی را برای سه زمینه تحقیقاتی ارائه می‌دهد؛ نجوم رادیویی، سیاره شناسی و علوم فضایی و جوی.
محققان پیشنهاد می‌کنند که دیش‌های آرسیبو بر خلاف دیش‌های ALMA به فرم یک دایره ثابت با قطر 130 متر چینش شود.
چینشِ پیشنهاد شده برای دیش‌ها به عنوان یک دیش تلسکوپ بسیار حساس عمل خواهند کرد. تلسکوپ‌های آرایه‌ای مختلفی از این تکنیک برای جمع‌آوری داده‌ها به عنوان دیش‌های جداگانه و هماهنگ کردن و تطبیق آن داده‌ها با روش‌های مختلف مانند روش همبستگی (Correlation) استفاده کردند.
با همه این‌ها، این ساختار هنوز در حد پیشنهاد است و سال‌ها و شاید دهه‌ها زمان می‌برد تا نسل جدید تلسکوپ آرسیبو ساخته شود.
منبع: Interestingengineering
