این تکنیک نوین می‌تواند ارتباطات بیگانه بین سیارات را فاش کند!

یک مطالعه جدید توسط دانشگاه ایالتی پن و مؤسسه SETI به بررسی شناسایی سیگنال‌های بیگانه در منظومه TRAPPIST-1 با استفاده از تکنیک‌های نوآورانه‌ای پرداخته که بر هم‌ترازی سیاره‌ها متمرکز است.

ستاره‌شناسان تکنیک جدیدی را برای جستجوی سیگنال‌های رادیویی از سیارات خارج از منظومه شمسی توسعه داده‌اند، به‌ویژه سیاراتی که با زمین و یکدیگر هم‌راستا هستند. این سیگنال‌ها مشابه سیگنال‌های مورد استفاده برای ارتباط با مریخ‌نوردهاست. ستاره‌شناسان ایالت پن با همکاری دانشمندان مؤسسه SETI به مدت ۲۸ ساعت از آرایه تلسکوپی آلن (ATA) برای اسکن منظومه ستاره‌ای TRAPPIST-1 به‌دنبال نشانه‌های فناوری بیگانه استفاده کردند. این تلاش طولانی‌ترین جستجوی متمرکز برای سیگنال‌های رادیویی از TRAPPIST-1 تاکنون بوده است.

اگرچه در این تحقیق هیچ مدرکی از فناوری بیگانه یافت نشد، اما این پروژه روشی جدید را برای جستجوهای آینده معرفی کرد.

تقویت فناوری شناسایی سیگنال‌های فرازمینی

نیک توسای، دانشجوی پژوهشی کارشناسی ارشد در ایالت پن و نویسنده اول مقاله گفت:

این تحقیق نشان می‌دهد که ما به فناوری و روش‌هایی نزدیک‌ می‌شویم که می‌توانند سیگنال‌های رادیویی مشابه سیگنال‌های ارسالی ما به فضا را شناسایی کنند. بیشتر جستجوها یک سیگنال قوی را فرض می‌کنند، مانند یک منبع چراغ‌دار که برای رسیدن به سیارات دور طراحی شده است، زیرا گیرنده‌های ما حداقلی برای قدرت فرستنده دارند که فراتر از هر چیزی است که ما به‌طور ناخواسته ارسال می‌کنیم. اما با تجهیزات بهتر، مانند آرایه کیلومتر مربعی  (Square Kilometer Array) در حال ساخت، ممکن است به‌زودی بتوانیم سیگنال‌های یک تمدن بیگانه را که با فضاپیمای خود در ارتباط است، شناسایی کنیم.

این پروژه بر روی پدیده‌ای به نام اختفاء سیاره‌ای (PPO) متمرکز بود. اختفاء سیاره‌ای زمانی رخ می‌دهد که یک سیاره از دید زمین از مقابل سیاره دیگری عبور می‌کند. اگر حیات هوشمندی در آن منظومه ستاره‌ای وجود داشته باشد، سیگنال‌های رادیویی ارسال‌شده بین سیارات ممکن است به بیرون درز کرده و از زمین قابل شناسایی باشند.

پیشرفت‌های تجزیه و تحلیل سیگنال در آرایه تلسکوپی آلن

با استفاده از آرایه تلسکوپی پیشرفته آلن، مجموعه‌ای از آنتن‌های رادیویی که به جستجوی فناوری‌های فرازمینی اختصاص یافته و در رصدخانه هت کریک در کوه‌های کسکید، حدود ۳۰۰ مایلی شمال سانفرانسیسکو واقع شده، تیم پژوهشی محدوده گسترده‌ای از فرکانس‌ها را اسکن کرد تا به‌دنبال سیگنال‌های باند باریک باشد که به‌عنوان علائم احتمالی فناوری بیگانه در نظر گرفته می‌شوند. این تیم از بین میلیون‌ها سیگنال احتمالی، حدود ۱۱ هزار مورد را برای تجزیه و تحلیل دقیق‌تر انتخاب کرد و ۲۲۶۴ سیگنال را در طول پنجره‌های پیش‌بینی‌شده اختفاء سیاره‌ای شناسایی کرد، اما هیچ‌یک از این سیگنال‌ها منشاء غیرانسانی نداشت!

قابلیت‌های جدید آرایه تلسکوپی آلن که شامل نرم‌افزارهای پیشرفته‌ای برای فیلتر کردن سیگنال‌ها است، به تیم کمک کرد تا سیگنال‌های احتمالی بیگانه را از سیگنال‌های زمینی جدا کنند. پژوهشگران باور دارند با بهبود این روش‌ها و تمرکز بر روی رویدادهایی مانند اختفاء سیاره‌ای، می‌توان شانس شناسایی سیگنال‌های بیگانه را در آینده افزایش داد.

پژوهش SETI و مشارکت دانشجویان

سوفیا شیخ، پژوهشگر SETI در مؤسسه SETI و دارنده دکترای از دانشگاه ایالت پن گفت:

این پروژه شامل فعالیت دانشجویان کارشناسی در برنامه تجربه پژوهشی برای دانشجویان مؤسسه SETI در سال ۲۰۲۳ بود. دانشجویان به‌دنبال سیگنال‌هایی از ماهواره‌های ساخت بشر در مدار مریخ بودند تا بررسی کنند آیا سیستم قادر به شناسایی صحیح سیگنال‌ها است. این یک روش هیجان‌انگیز برای مشارکت دانشجویان در پژوهش‌های پیشرفته SETI بود.

منظومه TRAPPIST-1 یک ستاره کوچک و خنک در فاصله حدود ۴۱ سال نوری از زمین است. این منظومه دارای هفت سیاره سنگی است که برخی از آن‌ها در منطقه قابل سکونت قرار دارند، جایی که ممکن است شرایط وجود آب مایع، عنصری ضروری برای حیات به شکلی که ما می‌شناسیم، فراهم باشد. این امر، TRAPPIST-1 را به هدفی برتر برای جستجوی حیات فرازمینی تبدیل می‌کند.

مسیرهای آینده در پژوهش‌های نجومی

توسای گفت:

منظومه TRAPPIST-1 نسبتاً نزدیک به زمین است و ما اطلاعات دقیقی درباره مدار سیارات آن داریم که آن را به یک آزمایشگاه طبیعی عالی برای آزمودن این تکنیک‌ها تبدیل می‌کند. روش‌ها و الگوریتم‌هایی که برای این پروژه توسعه دادیم، می‌توانند در نهایت به دیگر منظومه‌های ستاره‌ای اعمال شده و شانس ما را برای یافتن ارتباطات منظم بین سیارات خارج از منظومه شمسی، در صورتی که وجود داشته باشند، افزایش دهند.

در این مرحله سیگنال‌ بیگانه‌ای پیدا نشد، اما آن‌ها به بهبود تکنیک‌های جستجو و بررسی دیگر منظومه‌های ستاره‌ای ادامه خواهند داد. پژوهش‌های آینده با تلسکوپ‌های بزرگ‌تر و قوی‌تر می‌توانند به دانشمندان در شناسایی حتی ضعیف‌ترین سیگنال‌ها کمک کرده و درک ما از جهان را گسترش دهند.

این تحقیق برای انتشار در مجله Astronomical Journal پذیرفته شده است.

منبع: Scitechdaily