ستاره‌شناسان بیش از 40 سال است که سیگنال‌های مرموز اشعه ایکس را از یک ستاره کوتوله سفید نزدیک شناسایی کرده‌اند. اکنون ممکن است بدانیم منشأ این سیگنال‌ها کجاست: لحظات مرگ یک سیاره که تکه تکه می‌شود و بر روی ستاره می‌بارد!

اخترشناسان مدت‌ها بر این باور بودند که قرص‌های چرخان گاز و غباری که سیارات را در اطراف ستارگان جوان شکل می‌دهند، فقط حدود 10 میلیون سال دوام می‌آورند. با این حال، یک کشف پیشگامانه نشان می‌دهد که برای برخی ستارگان کم‌جرم، این قرص‌ها می‌توانند بسیار طولانی‌تر، تا 30 میلیون سال، دوام بیاورند!

یک تصویر تازه منتشرشده توسط یک فضانورد در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)، نگاهی نادر به یک “جت غول‌پیکر” صاعقه رو به بالا ارائه می‌دهد که احتمالاً بیش از ۸۰ کیلومتر بالای سواحل ایالات متحده امتداد دارد!

یک ابرزمین تازه کشف‌شده به نام HD 20794 d، در یک منظومه سیاره‌ای نزدیک قرار دارد و در منطقه قابل سکونت ستاره خود می‌چرخد. مدار بیضوی غیرعادی آن می‌تواند بر پتانسیل حیاتش تأثیر بگذارد و آن را به موضوعی جذاب برای تحقیقات آینده تبدیل کند.

تیمی از ستاره‌شناسان اولین منظومه‌ی ستاره‌ای دوتایی، به نام D9، را در نزدیکی سیاه‌چاله‌ی کلان‌جرم *Sagittarius A کشف کرده‌اند. پیش از این، دانشمندان تصور می‌کردند چنین منظومه‌هایی نمی‌توانند در این منطقه‌ی پرآشوب وجود داشته باشند. انتظار می‌رود D9 به‌زودی به یک ستاره‌ی منفرد تبدیل شود و سرنخ‌هایی در مورد شکل‌گیری ستارگان جوان در این محیط شدید ارائه دهد.

رسوبات گچ در مریخ ممکن است شواهدی از حیات میکروبی گذشته را پنهان کرده باشند، مشابه اولین موجوداتی که چهار میلیارد سال پیش روی زمین ظاهر شدند. اما اثبات این نظریه نیازمند ابزار مناسب است. دانشمندان اکنون یک طیف‌سنج جرمی مینیاتوری با لیزر را آزمایش کرده‌اند که برای مأموریت‌های فضایی طراحی شده است.

دانشمندان سرنخ مهمی را برای درک چگونگی رشد سریع سیاهچاله‌های اَبَر جرم در اوایل جهان شناسایی کرده‌اند. آنها یک بِلِیْزِر (فروزنده)، نوعی نادر و قدرتمند از هسته‌ی فعال کهکشانی (AGN) را کشف کرده‌اند که آنقدر دور است که نورش 12.9 میلیارد سال طول کشیده تا به ما برسد!