کهکشان مارپیچی NGC 1672 که در فاصله ۴۹ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی ماهی زرین (دورادو) قرار دارد، با جزئیات بی‌نظیری که تلسکوپ فضایی هابل از آن ثبت کرده، یک نمایش نورانی و دیدنی ارائه می‌دهد.

شرکت اتریشی CycloTech اعلام کرده که در حال ساخت نسخه‌ی نمایشی از یک وسیله‌ی eVTOL (عمودپرواز) است تا سیستم پیشرانش خود را برای پرواز الکتریکی به نمایش بگذارد. این شرکت امیدوار است که تا پایان امسال از خودروی پرنده “پرنده سیاه (BlackBird)” رونمایی کرده و آزمایشات پروازی آن را اوایل سال ۲۰۲۵ آغاز کند.

سیارک آپوفیس که به نام «خدای آشوب» مصر باستان نام‌گذاری شده، قرار است در تاریخ ۱۳ آوریل ۲۰۲۹ (۲۵ فروردین ۱۴۰۸) عبوری نزدیک از کنار زمین داشته باشد که به احتمال زیاد باعث تغییرات عمده‌ای در سطح آن خواهد شد.

تی به سرپرستی دانشگاه مریلند، با استفاده از تلسکوپ ZTF بخش‌های بزرگی از آسمان را بررسی کرده و دسته‌ای از خرده‌های فضایی به نام دسته تورید (Taurid swarm) را مطالعه کردند که به زمین نزدیک می‌شوند.

تلسکوپ‌های فضایی جیمز وب و هابل ناسا با همکاری یکدیگر واضح‌ترین تصویر تاریخ را از دو کهکشان IC 2163 و NGC 2207 با ترکیب نورهای میانه مادون قرمز، مرئی و فرابنفش ارائه کردند. این “چهره” هولناک کهکشانی به موجودات افسانه‌ای شکارچی انسان مانند وندیگو از اساطیر الگونکوین شباهت دارد.

پژوهشگران از دانشگاه فنی دانمارک (DTU) با کمک داده‌های تلسکوپ NICER ناسا، که بر روی ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) نصب شده، یکی از سریع‌ترین اجرام چرخان در جهان را مشاهده کرده‌اند.

در 24 اکتبر، ناسا موفق شد پس از وقفه‌ای کوتاه دوباره با وویجر 1 تماس برقرار کند. اخیراً، وویجر 1 یکی از دو فرستنده رادیویی خود را خاموش کرده بود و اکنون تیم ناسا در تلاش است تا علت این موضوع را پیدا کند.

شرکت Space Transportation که در چین به نام Lingkong Tianxing Technology شناخته می‌شود، از آزمایش موفقیت‌آمیز هواپیمای نمونه اولیه خود با نام Yunxing خبر داد. به گفته این شرکت، این هواپیما می‌تواند به سرعتی معادل ۴ ماخ یا حدود ۳۰۶۹ مایل بر ساعت (حدود ۴۹۳۸ کیلومتر بر ساعت) دست یابد.

پژوهشگران ویژگی‌های جریان مرموز روی اجرام بدون جو مانند وستا، سرس و اروپا را بررسی کرده‌اند. در آخرین پژوهش خود، آن‌ها نشان می‌دهند که چگونه برخورد شهاب‌سنگ‌ها می‌توانند آب‌نمک‌های مایعی را آزاد کنند که باعث ایجاد دره‌ها و انباشت آوار می‌شود. این یافته‌ها دیدگاه‌های جدیدی درباره آب زیرسطحی و رفتار آن در فضا ارائه می‌دهد.

کهکشان NGC 4414 که توسط تلسکوپ فضایی هابل مشاهده شده، به‌عنوان یک آزمایشگاه کیهانی برای مطالعه ستارگان قیفاووسی عمل می‌کند؛ این ستارگان دارای تغییرات نوری پیش‌بینی‌پذیر هستند که به اندازه‌گیری مقیاس عظیم جهان کمک می‌کنند.

یک فضانورد از ایستگاه فضایی بین‌المللی تصویری شگفت‌انگیز از جزیره اونکوتان ثبت است که آتشفشان کرنیتسینا، بخشی از مجموعه جزایر کوریل را به نمایش می‌گذارد. این عکس برجسته، ویژگی‌های جغرافیایی جذابی از این جزیره آتشفشانی را برجسته می‌کند.

تلسکوپ سوبارو اجرام جدیدی را در ورای کمربند کویپر کشف کرده که به ساختار پیچیده‌تری در لبه منظومه شمسی اشاره دارد. این کشف می‌تواند درک ما از چگونگی شکل‌گیری سیارات را دگرگون کرده و به جستجوی حیات در فراتر از زمین کمک کند.