تازه‌ترین تصویر برجسته از تلسکوپ فضایی هابل، نمایی تازه از سحابی پرده یا نقاب (Veil)، یک بازمانده‌ی ابرنواختری شناخته‌شده و اغلب عکس‌برداری‌شده را ارائه می‌دهد. این سحابی چیزی است که از یک ستاره‌ی عظیم، تقریباً ۲۰ برابر جرم خورشید، که حدود ۱۰ هزار سال پیش منفجر شد، باقی مانده است.

محققان چینی گزارش داده‌اند که به یک پیشرفت در پیشرانه موشک و راکت دست یافته‌اند که از نقص‌های فضاپیمای استارلاینر بوئینگ الهام گرفته شده است. آنها دریافتند که هلیوم می‌تواند راندمان و نیروی رانش را افزایش دهد و در عین حال دمای خروجی را کاهش دهد.

ماموریت ۱ “شبح آبی” شرکت فایرفلای قرار است پس از یک مانور مداری نهایی، در تاریخ ۲ مارس (یکشنبه، ۱۲ اسفند ۱۴۰۳) در دهانه “Mare Crisium” ماه فرود آید. این ماموریت که حامل ۱۰ ابزار ناسا است، با ردیابی سیگنال‌های GNSS در مدار ماه، از قبل تاریخ‌ساز شده است. برای اطلاع از جزییات دقیق فرود و پخش زنده آن با اِروتِک همراه باشید.

تصویری جدید و خیره‌کننده از خوشه ستاره‌ای RCW 38، پرورشگاهی کیهانی مملو از رنگ، نور و انرژی را به نمایش می‌گذارد. این منطقه که در فاصله ۵۵۰۰ سال نوری قرار دارد، مملو از ستارگان جوان و تازه شکل‌گرفته و ابرهای چرخان گاز درخشان است.

دانشمندان مواد معدنی نمکی را در نمونه‌های جمع‌آوری شده از سیارک ریوگو کشف کرده‌اند که به گذشته‌ای با آب مایع اشاره دارد. وجود این نمک‌ها نشان می‌دهد که جسم مادر ریوگو، زمانی میزبان محیطی گرم و شور بوده است، قبل از اینکه آب از بین برود.

ستاره‌شناسان با نقشه‌برداری سه‌بعدی از ساختار جو یک سیاره فراخورشیدی برای اولین بار، راهی جدید برای کاوش دنیاهای بیگانه گشوده‌اند. آن‌ها با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا (ESO)، بادهای شدیدی را کشف کردند که آهن و تیتانیوم را در آسمان WASP-121b، یک غول گازی بسیار داغ که با سرعتی سرسام‌آور به دور ستاره‌اش می‌چرخد، حمل می‌کنند.

پس از تقریباً یک ماه سفر در فضا، فرودگر قمری شبح آبی (Blue Ghost) کمپانی هوافضایی فایرفلای (Firefly)، با موفقیت یک مانور حیاتی چهار دقیقه‌ای برای ورود به مدار ماه را در تاریخ ۱۳ فوریه (۲۵ بهمن ۱۴۰۳) به پایان رساند. این مانور، طولانی‌ترین و پیچیده‌ترین مانوری بود که فرودگر تاکنون انجام داده است و برای تنظیم مسیر خود به موتور اصلی و پیشرانه‌های کنترل واکنش خود متکی بود.

متغیرهای آبی درخشان ستارگان نادری هستند که فوران‌های بسیار بزرگی را تجربه می‌کنند که می‌توانند ابرنواخترها را تقلید کنند. نکته مهم این است که متغیرهای آبی درخشان از این فوران‌ها سالم بیرون می‌آیند، در حالی‌که ستارگانی که به ابرنواختر تبدیل می‌شوند، اینگونه نیستند

مریخ، سیاره سرخ همسایه ما، برخی از خارق‌العاده‌ترین ویژگی‌های توپوگرافیکی را در منظومه شمسی دارد. آتشفشان‌های عظیم، دره‌ها و دهانه‌های برخوردی آن، سرنخ‌هایی از گذشته زمین‌شناسی آن که میلیاردها سال را در بر می‌گیرد، ارائه می‌دهند. این مطلب ده ویژگی زمین‌شناسی دیدنی مریخ را بررسی کرده تا بتوانید تصمیم بگیرید کدام یک بیشتر شما را متحیر می‌کند! با اِروتِک همراه باشید.

سحابی Gum 41، یک سحابی درخشان در آسمان جنوبی، به دلیل تشعشعات قدرتمند ناشی از یک جفت ستاره عظیم در هسته خود می‌درخشد. این منطقه خیره‌کننده، بخشی از سحابی مرغ دونده (سحابی بوقلمون)، خانه بسیاری از چنین دوتایی‌های ستاره‌ای است، اما با طول عمری کوتاه! همانطور که این ستارگان سوخت خود را می‌سوزانند، درخشش سحابی در نهایت محو شده و تاریکی را در آغوش می‌گیرد!