بر اساس یک تحقیق جدید، مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین حیوانی نه‌تنها با افزایش خطر مرگ مرتبط نیست، بلکه حتی ممکن است در برابر مرگ‌ومیر ناشی از سرطان نیز محافظت ایجاد کند.
این یافته‌ها که در مجله “Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism” منتشر شده، بر اساس تحلیل داده‌های تقریباً ۱۶,۰۰۰ فرد بزرگسال ۱۹ سال به بالاست که در بررسی ملی سلامت و تغذیه (NHANES III) شرکت کرده بودند.
محققان میزان مصرف پروتئین حیوانی و گیاهی شرکت‌کنندگان را بررسی و این الگوها را با خطر مرگ آن‌ها به دلیل سرطان، بیماری قلبی یا هر علت دیگری مقایسه کردند. نتایج نشان داد که افزایش مصرف پروتئین حیوانی، خطر مرگ را بالا نمی‌برد. در عوض، داده‌ها به یک کاهش کوچک اما قابل توجه در مرگ‌ومیر ناشی از سرطان، در افرادی که پروتئین حیوانی بیشتری مصرف می‌کردند، اشاره داشت.
استوارت فیلیپس، استاد و رئیس دپارتمان حرکت‌شناسی در دانشگاه مک‌مستر که بر این تحقیق نظارت داشته، توضیح می‌دهد:
در مورد پروتئین، سردرگمی زیادی وجود دارد؛ اینکه چقدر بخوریم، چه نوعی بخوریم و چه تأثیری بر سلامتی بلندمدت دارد. این مطالعه شفافیت بیشتری ایجاد می‌کند که برای هر کسی که می‌خواهد بر اساس شواهد، تصمیمات آگاهانه در مورد رژیم غذایی خود بگیرد، مهم است.
اطمینان از نتایج قابل اعتماد
برای اطمینان از نتایج قابل اعتماد، این تیم از روش‌های آماری پیشرفته‌ای، از جمله روش مؤسسه ملی سرطان (NCI) و مدل‌سازی “Markov Chain Monte Carlo (MCMC)” چندمتغیره، برای تخمین مصرف بلندمدت رژیم غذایی و به حداقل رساندن خطای اندازه‌گیری استفاده کرد.
فیلیپس می‌گوید:
لازم بود که در تحلیل خود، از دقیق‌ترین و استانداردترین روش‌ها برای ارزیابی مصرف معمول و خطر مرگ‌ومیر استفاده کنیم. این روش‌ها به ما اجازه دادند تا نوسانات روزانه در مصرف پروتئین را در نظر بگیریم و تصویری دقیق‌تر از عادات غذایی بلندمدت ارائه دهیم.
محققان هیچ ارتباطی بین کل پروتئین، پروتئین حیوانی یا پروتئین گیاهی با خطر مرگ به هر علت، بیماری قلبی‌عروقی یا سرطان پیدا نکردند. زمانی که هر دو پروتئین گیاهی و حیوانی در تحلیل گنجانده شدند، نتایج ثابت باقی ماند. این امر نشان می‌دهد که پروتئین گیاهی تأثیر حداقلی بر مرگ‌ومیر ناشی از سرطان دارد، در حالی که پروتئین حیوانی ممکن است اثر محافظتی کمی داشته باشد.
پیامدهای گسترده‌تر
تحقیقات مشاهداتی مانند این، نمی‌توانند رابطه علت و معلولی را اثبات کنند، با این حال برای شناسایی الگوها و ارتباطات در جمعیت‌های بزرگ ارزشمند هستند. این یافته‌ها، همراه با چندین دهه شواهد حاصل از آزمایش‌های بالینی، از گنجاندن پروتئین‌های حیوانی به عنوان بخشی از یک الگوی غذایی سالم حمایت می‌کنند.
یانی پاپانیکولائو، پژوهشگر ارشد و رئیس شرکت «Nutritional Strategies»، می‌گوید:
هنگامی که هم داده‌های مشاهداتی مانند این و هم تحقیقات بالینی در نظر گرفته می‌شوند، واضح است که هر دو نوع مواد غذایی حاوی پروتئین حیوانی و گیاهی، به سلامت و طول عمر کمک می‌کنند.
منبع: Scitechdaily
