یک تحقیق علمی جدید با استفاده از دادههای شتابسنج و اسکنهای MRI مغز نشان میدهد که فعالیت بدنی در حد متوسط میتواند به کند کردن روند پیری مغز کمک کند. این تحقیق به رهبری دانشیار “چنجی شو” از دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه “هانگژو نرمال” با همکاری دانشگاه “طب سنتی چینی تیانجین” و “دانشگاه پزشکی تیانجین” انجام شده است. یافتههای این پژوهش در مجله “Health Data Science” منتشر شده است.
بر اساس این مطالعه، ورزش متوسط ممکن است پیری مغز را کند کرده و از عملکرد شناختی و ساختار مغز محافظت کند، در حالیکه فعالیت بسیار کم یا بسیار زیاد ممکن است تأثیری معکوس داشته باشد.
این تیم اطلاعات مربوط به ۱۶,۹۷۲ شرکتکننده در “UK Biobank” را بررسی کرد. برای تخمین “سن مغز” هر فرد، آنها یک مدل یادگیری ماشین به نام “LightGBM” را روی بیش از ۱,۴۰۰ فنوتیپ مبتنی بر تصویر اعمال کردند. نتایج آنها الگویی U-شکل را بین شدت فعالیت بدنی و شکاف سنی مغز (BAG) نشان داد. در این الگو، هم سطوح پایین و هم سطوح بالای فعالیت بدنی با پیری سریعتر مغز مرتبط بودند، در حالیکه فعالیت متوسط بیشترین فایده را داشت.
این مطالعه برای رفع کمبودهای تحقیقات قبلی که به دادههای خودگزارشدهیشده متکی بودند، به صورت عینی فعالیت بدنی ۷ روزه را با استفاده از شتابسنجهای مچی اندازهگیری کرد تا فعالیتهای سبک (LPA)، متوسط (MPA)، شدید (VPA) و متوسط تا شدید (MVPA) را تعیین کند. نتایج نشان داد که سطوح متوسط MPA و VPA به طور قابلتوجهی BAG را کاهش میدهند (به عنوان مثال، VPA: β = -۰.۲۷)، که نشاندهنده یک اثر محافظتی برای مغز است.
پیری مغز و پیامدهای شناختی
نکته مهم این است که مشخص شد BAG تا حدی تأثیرات فعالیت بدنی بر عملکرد شناختی (مانند زمان واکنش) و اختلالات مرتبط با مغز (مانند زوال عقل و افسردگی) را میانجیگری میکند. تحلیل نوروآناتومیک نشان داد که کاهش BAG مرتبط با فعالیت بدنی، با کاهش هایپراینتنسیتی ماده سفید و حفظ حجم در قشر سینگولیت، هستههای دمدار، و پوتامن مرتبط است—مناطقی که برای یکپارچگی عروق مغزی و مدارهای کورتیکو-استریاتال حیاتی هستند.
“شو” میگوید:
مطالعه ما نه تنها یک رابطه غیرخطی بین فعالیت بدنی اندازهگیریشده به صورت عینی و پیری مغز را در یک جمعیت بزرگ تأیید میکند، بلکه یک بینش عملی نیز ارائه میدهد: ورزش بیشتر همیشه بهتر نیست— اعتدال، کلید است.
گام بعدی این تیم، ساخت یک چارچوب پیری چندمقیاسی است که شامل خواب، رفتارهای بیتحرک، تصویربرداری عصبی، و دادههای امیکس میشود. مطالعات طولی بررسی خواهند کرد که چگونه مداخلات رفتاری، پیری مغز را تغییر شکل میدهند، در حالی که تحلیلهای ژنومی و پروتئومیک با هدف کشف مکانیسمهای بیولوژیکی نهفته در این اثرات انجام خواهند شد.
منبع: Scitechdaily