کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی با مصرف تخم مرغ!

اینکه آیا خوردن تخم مرغ برای شما مفید است یا خیر، موضوعی است که دهه‌ها مورد بحث بوده است. اینکه تخم مرغ سرشار از مواد مغذی مفید، از جمله پروتئین با کیفیت بالا است، با نگرانی‌های مکرر در مورد محتوای کلسترول و تأثیر آن بر بیماری قلبی خنثی می‌شود.

اکنون، یک مطالعه جدید به رهبری محققان دانشگاه موناش، موضوع مصرف تخم مرغ را مورد بررسی قرار داده و به‌طور خاص ارتباط آن را با مرگ ناشی از بیماری قلبی در بزرگسالان مسن‌تر که حوزه‌ای است که تحقیقات در آن محدود است، بررسی کرده است.

هالی وایلد، دانشجوی دکترا و مدرس دانشکده بهداشت عمومی و پزشکی پیشگیری دانشگاه موناش و نویسنده اصلی و مسئول این مطالعه، گفت:

تخم‌مرغ یک غذای غنی از مواد مغذی است، منبع غنی پروتئین و منبع خوبی از مواد مغذی ضروری، مانند ویتامین‌های B، فولات، اسیدهای چرب غیراشباع، ویتامین‌های محلول در چربی (E، D، A و K)، کولین و مواد معدنی و عناصر کمیاب متعدد است. تخم‌مرغ همچنین منبعی در دسترس از پروتئین و تغذیه در بزرگسالان مسن‌تر است و تحقیقات نشان می‌دهد که منبع ترجیحی پروتئین برای بزرگسالان مسن‌تری است که ممکن است زوال جسمی و حسی مرتبط با افزایش سن را تجربه کنند.

محققان داده‌های ۸۷۵۶ بزرگسال استرالیایی و آمریکایی ۷۰ سال به بالا که در مطالعه ASPirin in Reducing Events in the Elderly (ASPREE) و یکی از زیرمجموعه‌های آن، مطالعه ASPREE Longitudinal Study of Older Persons (ALSOP) شرکت داشتند را تجزیه و تحلیل کردند. به عنوان بخشی از مطالعه اخیر، شرکت‌کنندگان میزان کل مصرف تخم‌مرغ خود را گزارش کردند که به هرگز/به ندرت (هرگز یا یک تا دو بار در ماه)، هفتگی (یک تا شش بار در هفته) و روزانه (روزانه یا چندین بار در روز) طبقه‌بندی شد. ارتباط بین مصرف تخم‌مرغ و مرگ و میر به هر علت و مرگ و میر خاص، در این مورد، بیماری‌های قلبی عروقی و سرطان، پس از تعدیل عوامل اجتماعی-جمعیتی، مرتبط با سلامتی و بالینی و کیفیت کلی رژیم غذایی ارزیابی شد و دوره پیگیری نزدیک به شش سال بود.

شرکت‌کنندگانی که در دسته هفتگی مصرف تخم‌مرغ قرار می‌گرفتند، یعنی بین یک تا شش تخم‌مرغ در هفته مصرف می‌کردند، در مقایسه با شرکت‌کنندگانی که هرگز یا به ندرت تخم‌مرغ می‌خوردند، ۲۹ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی و ۱۷ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از هر علتی بودند. هیچ ارتباط آماری معنی‌داری بین مصرف تخم‌مرغ و مرگ ناشی از سرطان وجود نداشت.

هنگامی که محققان تأثیر کیفیت رژیم غذایی را بر رابطه بین مصرف تخم‌مرغ و خطر مرگ و میر قلبی عروقی بررسی کردند، دریافتند که شرکت‌کنندگانی که رژیم غذایی با کیفیت متوسط و بالا داشتند و به صورت هفتگی تخم‌مرغ مصرف می‌کردند، در مقایسه با کسانی که هرگز/به ندرت تخم‌مرغ مصرف می‌کردند، ۳۳ و ۴۴ درصد کمتر در معرض خطر مرگ و میر قلبی عروقی بودند.

محققان گفتند:

نتایج اولیه ما برای مرگ و میر CVD [بیماری‌های قلبی عروقی] برای کسانی که کیفیت رژیم غذایی متوسط تا بالا دارند، حفظ می‌شود، با کاهش اندکی در خطر مشاهده شده برای کسانی که رژیم غذایی با کیفیت بالاتر دارند که نشان می‌دهد کیفیت رژیم غذایی ممکن است نقش محافظتی بیشتری در ارتباط بین مصرف تخم‌مرغ و مرگ و میر داشته باشد.

جالب‌توجه است که بر خلاف یافته‌های برخی از مطالعات قبلی، محققان دریافتند که صرف نظر از وجود سطوح ناسالم کلسترول یا چربی در خون، به نام دیس لیپیدمی، ارتباط بین مصرف هفتگی تخم‌مرغ و کاهش خطر مرگ و میر قلبی عروقی حفظ می‌شود.

وایلد گفت:

تحقیقات قبلی، خطر بالاتر مرگ و میر را با مصرف تخم‌مرغ برای کسانی که کلسترول بالایی دارند، مشاهده کرده است. به همین دلیل، ما همچنین ارتباط بین مصرف تخم‌مرغ و مرگ و میر را در افراد با و بدون دیس لیپیدمی (کلسترول بالای بالینی تشخیص داده شده) بررسی کردیم. ما ۲۷ درصد خطر کمتر مرگ مرتبط با CVD را برای شرکت‌کنندگانی که به صورت هفتگی تخم‌مرغ مصرف می‌کردند در مقایسه با همتایان خود که به ندرت یا هرگز تخم‌مرغ مصرف می‌کردند، یافتیم که نشان می‌دهد در این گروه مطالعه، وجود دیس لیپیدمی بر خطر مرتبط با مصرف تخم‌مرغ تأثیر نمی‌گذارد.

در حال حاضر، انجمن قلب آمریکا می‌گوید که افراد سالم می‌توانند هر روز یک تخم مرغ کامل بخورند و «افراد مسن با سطوح کلسترول سالم می‌توانند به دلیل ارزش غذایی که ارائه می‌دهند، دو عدد تخم مرغ بخورند». دستورالعمل‌های غذایی استرالیا و بنیاد قلب استرالیا نیز به طور مشابه توصیه می‌کنند که بزرگسالان با کلسترول نرمال می‌توانند تا هفت تخم مرغ در هفته بخورند.

وایلد گفت:

نتایج ما نشان می‌دهد که خوردن تا شش تخم مرغ در هفته ممکن است خطر مرگ ناشی از همه علل و بیماری‌های مرتبط با قلب و عروق را در بزرگسالان مسن‌تر کاهش دهد. این یافته‌ها می‌تواند در توسعه دستورالعمل‌های غذایی مبتنی بر شواهد برای بزرگسالان مسن‌تر مفید باشد.

این مطالعه به‌تازگی در مجله Nutrients منتشر شده است.

منبع: Newatlas