در یک مطالعه بزرگ روی 85,000 نفر، دانشمندان دانشگاه فلیندرز دریافتند که قرار گرفتن در معرض نور در شب خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را مستقل از فعالیت‌های روزانه، افزایش می‌دهد.
اندرو فیلیپس، نویسنده ارشد و استادیار کالج پزشکی و بهداشت عمومی، گفت:
“قرار گرفتن در معرض نور در شب می‌تواند ریتم‌های شبانه‌روزی ما را مختل کرده و منجر به تغییرات در ترشح انسولین و متابولیسم گلوکز شود. تغییرات در ترشح انسولین و متابولیسم گلوکز که از مختل شدن ریتم‌های شبانه‌روزی ناشی شده، بر توانایی بدن در تنظیم سطح قند خون تأثیر می‌گذارد که در نهایت می‌تواند منجر به توسعه دیابت نوع 2 شود.”
استفاده از داده‌های Biobank انگلستان، 84,790 شرکت‌کننده که بین سال‌های 2013 و 2016 به مدت یک هفته سنسورهای نور روی مچ دست داشتند، 9 سال بعد ارزیابی شدند. با جمع‌آوری 13 میلیون ساعت داده از سنسورهای نور، محققان دریافتند که خطر ابتلا به دیابت در سنین بالاتر تا 67 درصد بیشتر است. دانشمندان همچنین دریافتند که مستقل از رفتارهای روزانه خطر ابتلا با میزان زمانی که فرد در معرض نور قرار می‌گیرد افزایش می‌یابد.
این داده‌ها فرضیه‌ای را پشتیبانی می‌کنند که نور، ریتم‌های شبانه‌روزی مرکزی را سرکوب یا جابه‌جا میکند و آن‌ها را در یک “فاز غیرطبیعی” قرار می‌دهد، ممکن است ترشح انسولین و متابولیسم گلوکز را نیز تغییر دهد.
“به عنوان مثال، اگر ریتم‌های ملانوتونین یا گلوکوکورتیکوئید مختل شود ممکن است غلظت‌های بالاتری را در طول ساعات بیداری نشان دهند و در نتیجه ترشح انسولین پانکراس را کاهش داده و تولید گلوکز کبدی را در زمان‌هایی که با مصرف غذا همزمان است، افزایش دهند. نابهنجاری مداوم شبانه‌روزی ممکن است منجر به سطوح بالای گلوکز پس از غذا به صورت مداوم شود و در نهایت با افزایش اندازه و التهاب سلول‌های چربی، مقاومت به انسولین و ترشح نشانگرهای التهابی (مثل اینترلوکین-1β) که عملکرد سلول‌های بتای پانکراس را مهار می‌کنند، شروع به توسعه دیابت نوع 2 کند.”
در حالیکه سبک زندگی و رفتارهایی مانند کار شیفتی و الگوهای خواب نامنظم بر خطر دیابت تأثیر می‌گذارند، محققان این عوامل را مد نظر قرار دادند و همچنان دریافتند که قرار گرفتن در معرض نور بین ساعت 12:30 بامداد تا 6 صبح یک مسئله مهم بهداشتی است. محققان به طور طبیعی پیشنهاد می‌دهند که محدود کردن قرار گرفتن در معرض نور شخصی بین این ساعات، به منظور نگه‌داشتن ریتم‌های شبانه‌روزی در مسیر درست، برای بسیاری از افراد راهی آسان برای کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 است.
فیلیپس گفت:
“نتایج نشان داد که قرار گرفتن در معرض نور روشن‌تر در شب با خطر بالاتر ابتلا به دیابت مرتبط است و رابطه‌ای وابسته به دوز* بین قرار گرفتن در معرض نور و خطر وجود دارد. یافته‌های ما نشان می‌دهند که کاهش قرار گرفتن در معرض نور در شب و حفظ یک محیط تاریک ممکن است راهی آسان و ارزان برای پیشگیری یا تأخیر در توسعه دیابت باشد.”
*منظور از رابطه وابسته به دوز رابطه‌ای است که مقدار بزرگی پاسخ را بر اساس تابعی از بزرگی محرک بیان میکند.
این مطالعه در مجله The Lancet Regional Health – Europe منتشر شده است.
منبع: Newatlas
