در حوزه‌ی همواره در حال تکامل علم و پزشکی، اکتشافات بزرگ این قدرت را دارند که درک ما از حیات را تغییر داده و فرصت‌های جدیدی را برای بهبود سلامت انسان به ما نشان دهند. یکی از همین اکتشافات بزرگ که به تازگی توسط محققان تایوانی انجام شده توجه جامعه علمی را به خود جلب کرده و امیدهایی برای آینده‌ای روشن‌تر را زنده کرده است.
اکتشافاتی با این ماهیت از آن جهت اهمیت دارند که راه را برای پیشرفت‌هایی هموار می‌کنند که می‌توانند مراقبت‌های پزشکی را متحول کرده و ابزارهایی را برای غلبه بر بیماری‌های مرتبط با افزایش سن و کشف اسرار طول عمر زیاد را در اختیار ما قرار دهند.
محققان دانشگاه علوم پزشکی تایپه در تایوان تمرکز خود را بر روی یک ژن موش گذاشته‌اند که پس از اصلاح شدن، اثرات شگفت انگیزی بر سلامت و طول عمر این حیوان گذاشت. این تیم به وسیله اصلاح ژنتیکی، سلول‌های موش را جوان‌سازی کردند و به شکل موثری زوال عقل و قلب آن‌ها را که به افزایش سن مرتبط است به تاخیر انداختند.
این مطالعات نشان داد که یک موش دو ساله، تقریبا مانند یک انسان هجده ساله است که به این معناست که این اصلاح ژنتیکی نه تنها طول عمر آن‌ها را افزایش می‌دهد، بلکه برای مدت طولانی‌تری موش‌ها را جوان و سالم نگه می‌دارد.
Che-Kun James Shen که یک محقق در دانشگاه علوم پزشکی تایپه است شگفتی خود را از نتایج این آزمایش ابراز کرد و گفت:
این یک غافلگیری بزرگ بود. ما تا کنون هیچ عوارض جانبی منفی در این آزمایش پیدا نکرده‌ایم.
این یک نکته بسیار مهم در این آزمایش است؛ زیرا نشان می‌دهد اصلاح ژنتیکی بدون خطر بوده و می‌تواند بدون عواقب نامطلوب برای انسان نیز مورد استفاده قرار بگیرد.
بازسازی جوانی و تاثیر آن بر مطالعات درباره سرطان
برای بررسی بیشتر پیامدهای یافته‌ها، محققان آکادمی سینیکا آزمایشی انجام دادند که در آن خون موش‌هایی که بر روی آن‌ها اصلاح ژنتیکی انجام شده بود به موش‌های معمولی تزریق شد. نتایج بسیار جالب توجه بود. موش‌هایی که پروتئین اصلاح شده را دریافت کرده بودند به طور متوسط 5 ماه بیشتر از دیگر موش‌ها عمر کردند؛ یعنی 20 درصد افزایش نسبت به طول عمر یک موش معمولی.
این موش‌ها نه تنها عمر طولانی‌تری داشتند بلکه از سلامت بهتری نیز برخوردار بودند و عملکرد فیزیکی و ذهنی آن‌ها دیرتر از موش‌های معمولی افول پیدا کرد. این‌ها نشان می‌دهند که اصلاح ژنتیکی در در طولانی مدت می‌تواند طول عمر را افزایش داده و کیفیت زندگی انسان را بهبود ببخشد.
جالب اینجاست که همه انسان‌ها ژن موردنظر را که با نام KLF1 شناخته شده و تولید گلبول‌های قرمز را تنظیم می‌کند را در خود دارند. وجود این ژن در انسان باعث می‌شود که این اصلاح ژنتیکی بدون دشواری خاصی بر روی انسان نیز قابل اجرا باشد.
علاوه بر این‌ها، موش‌هایی که ژن KLF1 اصلاح شده را از طریق پیوند تک سلولی مغز استخوان دریافت کرده بودند قابلیت‌های ضدسرطانی ویژه‌ای از خود نشان دادند. در این موش‌ها رشد تومورهای سرطانی کاهش یافته و بروز خودبه‌خودی سرطان کمتر از موش‌های معمولی است. این مقاومت قابل توجه به سرطان، به زمینه ژنتیکی، جنسیت و سن موش‌ها وابسته نبود.
در حالی که این یافته‌ها هنوز منتظر بررسی دقیق‌تر هستند، نوید پیشرفت‌های بزرگ پزشکی را می‌دهند. پتانسیل افزایش سن انسان و بهبود روش‌های درمان سرطان نتایج بسیار امیدوارکننده‌ای به شمار می‌روند.
منبع: Interestingengineering
