توموگرافی کامپیوتری (سی تی اسکن) با جزئیات باورنکردنی از مومیایی موسوم به “پسر طلایی (Golden Boy)” از مصر باستان، گنجینه‌ای پنهان از 49 طلسم را آشکار کرده که بسیاری از آنها از طلا ساخته شده بودند. برای اطلاع از جزییات بیشتر این تحقیق با اروتک همراه باشید.
این مومیایی جوان، نام مستعار خود را به دلیل نمایش خیره‌کننده ثروت که شامل یک ماسک سرِ طلایی‌شده در تابوت مومیایی بود، به‌دست آورد. محققان فکر می‌کنند که او در زمان مرگ حدود 14 یا 15 سال داشته است زیرا هنوز دندان عقلش بیرون نیامده بود.
مومیایی پسر طلایی ابتدا در سال 1916 در قبرستانی در جنوب مصر کشف شد و از آن زمان در زیرزمین موزه مصر در قاهره نگهداری می‌شود. براساس اطلاعیه منتشرشده، این مومیایی “در داخل دو تابوت، یک تابوت بیرونی با کتیبه یونانی و یک تابوت چوبی داخلی قرار داده شده بود.”
در حین تجزیه و تحلیل اسکن‌ها، محققان دریافتند که ده‌ها طلسم که از 21 شکل و اندازه مختلف تشکیل شده‌اند، به‌صورت استراتژیک روی بدن یا داخل بدن او قرار گرفته‌اند.
بر اساس این اطلاعیه، این موارد شامل “یک حرز، یک اسکراب طلایی قلبی قرار داده‌شده در داخل حفره سینه و یک زبان طلایی در داخل دهان بود”. این مومیایی همچنین یک جفت صندل به پا داشته و گلدسته‌ای از سرخس بر روی بدن او کشیده شده بود.
سحر سلیم، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد رادیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه قاهره در مصر، گفت: “این مومیایی ویترینی از باورهای مصری درباره مرگ و زندگی پس از مرگ در دوره بطلمیوسی است.
در حالیکه محققان از هویت واقعی مومیایی مطمئن نیستند، تنها بر اساس وسایل همراه، آنها فکر می‌کنند که او از وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالایی برخوردار بوده است.
طبق اعتقادات مصریان باستان، حرزها نقش مهمی در زندگی پس از مرگ داشتند
سلیم همچنین بیان داشت: “مصریهای باستان به قدرت طلسم‌ها اعتقاد داشتند و از آنها برای محافظت و ارائه مزایای خاص برای زندگان و مردگان استفاده می‌کردند. “در علم مدرن، این موضوعات با انرژی توضیح داده می‌شود. مواد، شکل‌ها و رنگ‌های مختلف (به عنوان مثال کریستال‌ها) انرژی را با طول موج‌های مختلف ارائه می‌دهند که می‌تواند بر بدن [تاثیری] داشته باشد. مصریان باستان از طلسم در زندگی خود استفاده می‌کردند. مومیایی‌کنندگان همچنین هنگام مومیایی کردن، برای زنده کردن جسد مرده، همراه او تعویذ می‌گذاشتند.”
این محقق همچنین ادامه داد: برای مثال، زبان این مومیایی نوجوان به رنگ طلایی پوشانده شده بود “تا متوفی بتواند صحبت کند” و صندل‌ها “برای این بودند که متوفی در [زندگی دیگر] از مقبره خارج شود”.
با این حال، یک طلسم به‌طور خاص توجه سلیم را به خود جلب کرد و آن هم اسکراب قلبی طلایی بود که در داخل حفره بالاتنه قرار گرفته است. او با استفاده از یک چاپگر سه‌بعدی یک ماکت از آن ساخت.
سحر سلیم در این باره گفت: “این واقعاً شگفت‌انگیز بود، مخصوصاً بعد از اینکه من آن را پرینت سه‌بعدی کردم و توانستم آن را در دستانم نگه دارم. “در پشت آن علائم حک شده‌ای وجود داشت که می‌توانست نشان‌دهنده کتیبه‌ها و طلسم‌هایی باشد که مومیایی‌کنندگان برای محافظت از این مومیایی در طول سفر خود نوشته‌اند. اسکراب‌ها نماد تولد دوباره در مصریان باستان بودند و به شکل یک سوسک دیسکی (دیسکی شکل) ساخته می‌شدند.”
او افزود که اندازه این اسکراب قلبی حدود 4 سانتی‌متر است و نوشته‌هایی از “کتاب مردگان” (متن مهم مصر باستان که به راهنمایی متوفی در زندگی پس از مرگ کمک می‌کند) روی آن حک شده است.
سلیم همچنین گفت: “طبق کتب قدیمی، این وسیله در زندگی پس از مرگ و هنگام قضاوت فرد درگذشته و وزن کردن قلب در برابر پدر معت (الهه حقیقت) بسیار مهم بود و اسکراب قلبی در روز داوری، قلب را ساکت می‌کرد تا شهادتی بر متوفی ندهد. در حین مومیایی کردن، اسکراب قلبی در داخل حفره تنه قرار داده شده تا در صورت محرومیت از این عضو مهم (به هر دلیلی)، جایگزین قلب شود!”
این یافته‌ها در 24 ژانویه در مجله Frontiers of Medicine منتشر شده است.
منبع: Livescience
