محققان یک مولکول دارویی پیشگامانه طراحی کرده‌اند که قادر است به‌طور دقیق TERRA را از بین ببرد؛ یک مولکول RNA که برخی سلول‌های سرطانی برای بقا به آن وابسته هستند.

این مطالعه که در مجله Scientific Reports منتشر شده، اولین موردی است که نشان می‌دهد بزرگسالان پس از مشاهده و تجسم نسخه‌ای از صورت خود که به صورت دیجیتالی شبیه دوران کودکی‌شان شده، می‌توانند خاطرات بیشتری از اوایل زندگی خود به یاد آورند.

بر اساس مطالعه‌ای که در ژورنال “Current Biology” از انتشارات Cell Press منتشر شد، محققان دریافتند که حتی باتجربه‌ترین ورزشکاران استقامتی نیز قادر نیستند از یک “سقف متابولیک” با میانگین ۲.۵ برابر نرخ متابولیسم پایه (BMR) بدن فراتر روند. نرخ متابولیسم پایه، میزان مصرف انرژی بدن در حالت استراحت است.

محققان دانشگاه مک‌مستر (McMaster University) و مؤسسه تحقیقات سلامت جمعیت (PHRI) کشف کرده‌اند که رگ‌های خونی بسیار کوچک موجود در چشم ممکن است نشان دهند که یک فرد با چه سرعتی در حال پیر شدن است و چقدر در معرض خطر بیماری قلبی قرار دارد.

تحقیقات نوآورانه نشان می‌دهد که بیماری روانی ممکن است از اعماق سلول‌های مغز شروع شود، جایی‌که مشکلات در تولید انرژی، عملکرد و ارتباط نورون‌ها را مختل می‌کند. این تغییر در درک، فراتر از تمرکز دیرینه بر عدم تعادل شیمیایی می‌رود و در عوض به میتوکندری‌ها و سایر سیستم‌های انرژی که سلول‌های مغز را زنده و مرتبط نگه می‌دارند، اشاره دارد.

یک ایمپلنت الکترونیکی جدید چشم، بینایی خواندن را به افرادی که به دلیل دژنراسیون ماکولای وابسته به سن از نوع خشک (خشکی ماکولا) نابینا شده بودند، بازگردانده است. در یک آزمایش بزرگ، بیمارانی که از ایمپلنت PRIMA و عینک‌های واقعیت افزوده استفاده می‌کردند، توانستند پس از سال‌ها تاریکی، دوباره حروف و کلمات را ببینند!

بر اساس تحقیقات جدید دانشکده پزشکی دانشگاه ویک فارست (Wake Forest University School of Medicine)، محل زندگی یک فرد ممکن است نقش مهمی در سلامت مغز و خطر ابتلا به زوال عقل او ایفا کند.

به گفته گروهی از دانشمندان، در دسترس بودن زمان می‌تواند به اندازه رژیم غذایی و ورزش بر ایجاد زوال عقل تأثیر بگذارد. این گروه می‌گوید تحقیقاتشان می‌تواند باعث یک دگرگونی اساسی (تغییر پارادایم) در تشخیص و درمان این بیماری شود.

چگونه مغز شما تشخیص می‌دهد که زمان نفس کشیدن است، یا فشار خون شما پایین آمده، یا بدنتان در حال مبارزه با عفونت است؟! کلید این امر در حس درونی (Interoception) نهفته است، فرآیندی که کمتر شناخته شده و از طریق آن سیستم عصبی به طور مداوم سیگنال‌های داخلی را نظارت و تفسیر می‌کند تا عملکردهای حیاتی بدن پایدار بمانند.

پژوهشگران دانشگاه بوستون دریافته‌اند که رویدادهای احساسی می‌توانند خاطرات لحظات عادی را تقویت کرده و به آن‌ها قدرتی ماندگار ببخشند. به نظر می‌رسد مغز خاطرات ضعیف را زمانی‌که به یک تجربه مهم یا غافلگیرکننده گره خورده‌اند، “نجات می‌دهد”. این درک جدید از چگونگی تأثیر احساسات بر یادآوری، می‌تواند به درمان‌های بهتر حافظه و استراتژی‌های یادگیری هوشمندانه‌تر منجر شود.

دانشمندان یک مکانیزم پنهان در مغز را کشف کرده‌اند که به کنترل گرسنگی کمک می‌کند. بر اساس این تحقیق، مشخص شد که یک پروتئین کوچک به نام MRAP2 مانند یک راهنما عمل کرده و به یک گیرنده کلیدی گرسنگی کمک می‌کند تا به سطح سلول برسد، جایی‌که می‌تواند سیگنال‌های قوی‌تری مبنی بر “سیر شدن” ارسال کند!

به نظر می‌رسد یک عمر ارتباطات حمایتی و وابستگی‌های اجتماعی به کند شدن روند پیری بدن کمک می‌کند. از محبت والدین در دوران کودکی گرفته تا دوستی‌ها، مشارکت‌های مذهبی و درگیری در زندگی اجتماعی در دوران بزرگسالی، ظاهراً این مزایای اجتماعی بر پیری بیولوژیکی تأثیر می‌گذارند.

حافظهٔ زندگی‌نامه‌ای (Autobiographical memory)، توانایی به یاد آوردن تجربه‌های شخصی است که ما را از کودکی شکل داده‌اند. این حافظه شامل بازگویی‌های عاطفی و حسی از افراد، مکان‌ها و رویدادها، به همراه جزئیات واقعی مانند نام‌ها و تاریخ‌ها است که به ما کمک می‌کنند لحظه‌ای از گذشته را بازیابی کنیم.

محققانی از دانشگاه نورث‌وسترن (Northwestern University) و دانشگاه سوژو (Soochow University) در چین، اولین آشکارساز مبتنی بر پروسکایت را توسعه داده‌اند که قادر است پرتوهای گامای مجزا را با دقت فوق‌العاده برای تصویربرداری SPECT ثبت کند. این نوآوری پتانسیل این را دارد که روش‌های پرکاربرد تصویربرداری هسته‌ای را دقیق‌تر، کارآمدتر، مقرون‌به‌صرفه‌تر و ایمن‌تر سازد.

محققان در کالج ترینیتی در دوبلین نشان داده‌اند که اعمال تحریک الکتریکی بر روی ماکروفاژها (سلول‌های کلیدی سیستم ایمنی)، می‌تواند رفتار آن‌ها را به شکلی تغییر دهد که التهاب را سرکوب کرده و به بهبودی سریع‌تر و مؤثرتر در بیماری‌ها و جراحات منجر شود.

یک مطالعه جدید گزارش می‌دهد که ذرات ریز پلاستیک که به نام میکروپلاستیک و نانوپلاستیک شناخته می‌شوند می‌توانند در سراسر بدن حرکت کنند و به اندام‌هایی مانند مغز برسند. در مغز، این ذرات ممکن است تجمع یابند و در ایجاد شرایطی مشابه بیماری آلزایمر نقش داشته باشند.

سیگنال‌ها فقط در صورتی پردازش می‌شوند که در چرخه‌های پذیرش کوتاه به مغز برسند. این سازوکارِ زمانی توضیح می‌دهد که چگونه توجه، اطلاعات را فیلتر می‌کند و می‌تواند به درمان‌ها و فناوری‌های الهام‌گرفته از مغز کمک کند.