یک کشف عجیب؛ مخازن بزرگ ماگما در زیر آتشفشان‌های “خفته” یافت شد!

پژوهشگران دریافتند که اتاقک‌های ماگما در زیر آتشفشان‌های رشته‌کوه کاسکید حتی زمانی که آتشفشان‌ها خاموش هستند، وجود دارند که این موضوع، فرضیات قبلی را به چالش می‌کشد. این کشف می‌تواند به بهبود پایش آتشفشانی و پیش‌بینی فوران کمک کند.

تحقیقات جدیدی که توسط دانشگاه کرنل انجام شده، باور قدیمی مبنی بر اینکه آتشفشان‌های فعال حاوی مخازن بزرگ ماگما هستند که در طول فوران‌ها تخلیه می‌شوند و به تدریج با خاموش شدن آتشفشان‌ها از بین می‌روند را به چالش می‌کشد!

پژوهشگران با استفاده از امواج لرزه‌ای، اتاقک‌های ماگما را در زیر شش آتشفشان با اندازه‌های مختلف و میزان خاموشی متفاوت در رشته‌کوه کاسکید شناسایی کردند. این رشته‌کوه شامل نیمی از آتشفشان‌های ایالات متحده است که توسط سازمان زمین‌شناسی به عنوان “تهدید بسیار بالا” تعیین شده‌اند. تیم تحقیقاتی دریافت که همه آتشفشان‌ها، از جمله آتشفشان‌های خاموش، حاوی مخازن ماگمای پایدار و بزرگ هستند!

این مطالعه که توسط پژوهشگر فوق دکترا، گوانینگ پانگ، انجام شده و جفری آبرز، استاد علوم زمین‌شناسی، یکی از نویسندگان آن است، در مجله Nature Geoscience منتشر شده است.

نتایج آنها شگفت‌آور است، زیرا برخی از این آتشفشان‌ها، مانند آتشفشان دریاچه دهانه در اورگان، هزاران سال است که فعال نبوده‌اند!

مخازن ماگما در طول عمر یک آتشفشان وجود دارند

پانگ گفت:

صرف نظر از فراوانی فوران، ما مخازن بزرگ ماگما را در زیر بسیاری از آتشفشان‌ها می‌بینیم. به نظر می‌رسد که این مخازن ماگما در طول کل عمر آتشفشان‌ها، نه فقط در طول حالت فعال، در زیر آنها وجود دارند.

این واقعیت که آتشفشان‌های بیشتری دارای مخازن ماگمای پایدار هستند، نکته مهمی برای نحوه پایش و پیش‌بینی فعالیت‌های آتشفشانی آینده توسط محققان است. سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده در حال گسترش و ارتقاء شبکه‌های پایش آتشفشانی خود در رشته‌کوه کاسکید و مکان‌های دیگر به عنوان بخشی از سیستم هشدار اولیه ملی آتشفشان است تا بتواند سیگنال‌های فوران قریب‌الوقوع را در اسرع وقت تشخیص دهد.

پانگ گفت:

ما قبلاً فکر می‌کردیم که اگر مقدار زیادی ماگما پیدا کنیم، به این معناست که احتمال فوران افزایش یافته است، اما اکنون درک ما تغییر کرده و به این نتیجه رسیده‌ایم که این وضعیت پایه است!

نتایج نشان می‌دهد که یک فوران، اتاقک ماگما را به طور کامل تخلیه نمی‌کند، بلکه مقداری از حجم و فشار اضافی را آزاد می‌کند. این اتاقک می‌تواند به آرامی در طول زمان به دلیل ذوب تدریجی پوسته، منبسط و دوباره پر شود.

آبرز با اشاره به اینکه “آتشفشان‌های بسیار زیادی وجود دارند که به صورت پراکنده پایش می‌شوند یا مورد مطالعه فشرده قرار نگرفته‌اند”، گفت:

اگر درک کلی بهتری از محل ماگما داشته باشیم، می‌توانیم کار بسیار بهتری در هدف قرار دادن و بهینه‌سازی پایش انجام دهیم.

برنامه‌هایی در حال حاضر در دست اجرا هستند تا سیستم پایش ماگما را گسترش دهند و ببینند که آیا کشف کاسکید به مکان‌های دیگر، از جمله آلاسکا، منتقل می‌شود یا خیر.

منبع: Scitechdaily