محققان به‌تازگی یک ربات قابل برنامه‌ریزی در مقیاس نانو را به نمایش گذاشتند که از چند رشته‌ی DNA ساخته شده است و می‌تواند بخش‌های دیگری از DNA را بگیرد و آن‌ها را در کنار هم قرار دهد تا نانوماشین‌های جدید جوش‌خورده با اشعه‌ی ماوراء بنفش بسازد و حتی خودش را هم کپی کند! برای کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی این نانوربات با اِروتِک همراه باشید.
طبق گزارشات وبسایت New Scientist، این ربات‌ها تنها با استفاده از چهار رشته‌ی DNA ساخته شده‌اند و عرض آن‌ها فقط ۱۰۰ نانومتر است. بنابراین، حدود هزار نانوربات می‌تواند در خطی به عرض یک موی انسان جا بگیرد.
این تیم که از اعضای دانشگاه نیویورک، مؤسسه‌ی مهندسی بیومکانیک «Ningbo Cixi» و آکادمی علوم چین تشکیل شده است، اذعان کرده که این ربات‌ها از تلاش‌های قبلی که تنها قادر به مونتاژ قطعات به شکل‌های دو بعدی بودند، فراتر رفته‌اند. این‌طور که به نظر می‌رسد، ربات‌های جدید قادر به استفاده از «به‌هم‌آمیختن و موقعیت‌یابی دقیق چندمحوره» برای «دسترسی به بعد سوم و درجات آزادی بیشتر» هستند.
اغلب به این نانوربات‌ها به عنوان روش‌های بالقوه‌ای برای تولید داروها، آنزیم‌ها و سایر مواد شیمیایی در داخل سلول‌های بدن نگاه می‌شود. اما محققان اخیراً بر روی این موضوع تأکید داشته‌اند که این ماشین‌ها می‌توانند «کل ساختار و عملکردهای سه‌بعدی خود را به طور خودکار تکرار کنند».
باید خاطرنشان کرد که این نانوربات‌ها کاملاً خودکفا به حساب نمی‌آیند و آن‌ها با وجود اینکه «قابل برنامه‌ریزی» هستند، در پاسخ به دمای کنترل‌شده‌ی خارجی و اشعه‌ی ماوراء بنفش عمل می‌کنند و به نور UV نیاز دارند تا قطعات DNA خاصی را که در حال مونتاژ کردنش هستند را به هم «جوش دهند».
یکی از موارد دیگری که مانع اتفاق افتادن آخرالزمان نانورباتی می‌شود و از بشر مقابل این سناریو محافظت می‌کند، این موضوع است که نانوربات‌ها نمی‌توانند از خود، یا حتی از هرچیز دیگری، بدون منابع کافی و موردنیازشان از بخش‌ها و رشته‌های DNA، کپی بسازند.
با این حال، هنوز با مشاهدات جالب توجهی روبه‌رو هستیم که باعث می‌شود نگاهی کلی به احتمالاتی که با سرعت سرسام‌آوری به سمت بشریت در حال حرکت‌اند انداخته و درباره‌ی تکینگی (سینگولاریتی) بیش از پیش کنجکاو شویم.
منبع: NewAtlas
