بیش از یک قرن و نیم است که کهکشان دوردست OJ 287 که پنج میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد، با تغییرات غیرعادی در میزان روشنایی خود، کنجکاوی دانشمندان را برانگیخته است. ستاره‌شناسان مدت‌ها گمان می‌بردند که راز این پدیده در حضور دو سیاه‌چاله کلان‌جرم است که در مرکز این کهکشان در حال ادغام شدن هستند.

در آخرین مشاهدات، دانشمندان یک جرم جدید را کشف کرده‌اند که آن را «صخره» (The Cliff) نامیده‌اند. این کشف جدید شواهد قانع‌کننده‌ای ارائه می‌دهد مبنی بر اینکه نقاط قرمز کوچک ممکن است در واقع نمایانگر یک رده کاملاً جدید از اجرام باشند؛ یک «ستاره سیاه‌چاله»!

دانشمندان در مرکز بین‌المللی پژوهش‌های نجوم رادیویی (ICRAR)، واقع در دانشگاه استرالیای غربی، یک ساختار بسیار بزرگ به طول ۱۸۵,۰۰۰ سال نوری را شناسایی کرده‌اند که دو کهکشان کوتوله به نام‌های NGC 4532 و DDO 137 را به یکدیگر پیوند می‌دهد.

اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل بقایای یک دنیای یخ‌زده و شبیه به پلوتو را کشف کرده‌اند که توسط یک ستاره‌ی دوردست از نوع کوتوله سفید بلعیده می‌شود.

تلسکوپ فضایی هابل یک “تصویر هفته” جدید منتشر کرده و این بار، کانون توجه روی کهکشانی است که به راحتی در هیچ طبقه‌بندی‌ای قرار نمی‌گیرد. این جرم، که با نام NGC 2775 شناخته می‌شود، در فاصله حدود ۶۷ میلیون سال نوری از ما، در صورت فلکی خرچنگ (سرطان) قرار دارد.

یک مطالعه اخیر به رهبری دکتر مایکل استارکی از مؤسسه تحقیقاتی ساوت‌وست، اولین شواهد رصدی را از مأموریت مقیاس چندگانه مَگنِتوسفِر (MMS) در مورد یون‌های پیکاپ (PUIs) و فعالیت موجی مرتبط با آن‌ها در باد خورشیدی نزدیک زمین ارائه کرده است

دانشمندان از طریق تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا (JWST) و در قالب یک همکاری بزرگ بین‌المللی، این تحقیقات را برای مطالعه سطح و جو بالقوه سیاره TRAPPIST-1e (که اغلب به سادگی سیاره e نامیده می‌شود) پیش برده‌اند. این سیاره در منطقه قابل سکونت ستاره کوتوله قرمز TRAPPIST-1 می‌چرخد.

یک خلبان باید در شرایط مناسب پرواز کند تا بدون ماسک در امان بماند. اما در حالت کلی چه اتفاقی می‌افتد اگر یک خلبان جنگنده ماسک خود را بردارد؟ با اِروتِک همراه باشید.

کاوشگر استقامت (Perseverance) ناسا، گِل‌سنگ‌های مرموزی را در دهانه جِزِرو (Jezero Crater) مریخ کشف کرده است که حاوی کربن آلی و ساختارهای معدنی عجیبی هستند.

خورشید در نهایت خواهد مرد. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که سوخت هیدروژن در هسته‌اش به پایان برسد و دیگر نتواند از طریق همجوشی هسته‌ای انرژی تولید کند. اگرچه این مرحله اغلب به عنوان پایان نهایی برای منظومه شمسی تصور می‌شود، اما می‌تواند آغاز یک فاز تکاملی جدید برای اجرام باقی‌مانده در آن باشد.

در ادامه به بررسی این موضوع می‌پردازیم که آیا بالگردها (هلیکوپترها) واقعاً می‌توانند جت‌های جنگنده را از پای درآورند، و نگاهی به تمرینات نظامی و ادعاهای تاریخی خواهیم داشت که این پرسش را به چالش کشیده‌اند. با اِروتِک همراه باشید.

تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) تأیید کرد که سیاره GJ 1132 b اتمسفر ندارد. این کشف، فرضیه قابل سکونت بودن سیارات در اطراف کوتوله‌های سرخ (M-dwarfs) را به چالش می‌کشد.

تیمی از اخترشناسان با ترکیب داده‌های آرشیو تلسکوپ فضایی هابل و مشاهدات جدید، اندازه‌گیری‌هایی دقیق از سیستم ستاره دوتایی ان‌جی‌سی ۳۶۰۳-اِی۱ (NGC 3603-A1) به دست آوردند.

تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا، تصویری را آشکار کرده که گویی از صفحات کتاب ارباب حلقه‌ها نوشته جی.آر.آر. تالکین برگرفته شده است. با این حال، واقعیت شگفت‌انگیزتر از آن است.

بر اساس پژوهشی که در مجله Science منتشر شده، گوشته مریخ نشانه‌هایی از منشأ خشن و پرآشوب خود را حفظ کرده است. برخلاف آنچه اغلب در کتاب‌های درسی نشان داده می‌شود، فضای داخلی این سیاره ساختاری صاف و یکنواخت ندارد.

اجرام آسمانی موسوم به کوتوله‌های تاریک ممکن است در نزدیکی مرکز کهکشان ما پنهان شده باشند و دانشمندان معتقدند که می‌توانند به کشف اسرار یکی از بزرگ‌ترین معماهای کیهان‌شناسی مدرن، یعنی ماده تاریک، کمک کنند.

آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که کدام هواپیمای مسافربری، با بال‌های عظیم خود، رکورد بزرگ‌ترین طول بال را در اختیار دارد؟! برای یافتن پاسخ و آشنایی با جزئیات این غول آسمان، با اِروتِک همراه باشید. در ادامه به معرفی این هواپیمای شگفت‌انگیز و ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن خواهیم پرداخت.

شواهد به‌طور فزاینده‌ای به این احتمال اشاره دارند که ما در یک خلاء کیهانی عظیم زندگی می‌کنیم که چگالی ماده در آن حدود ۲۰ درصد کمتر از میانگین کیهانی است.