نه مارپیچی، نه بیضی شکل! این کهکشان دقیقاً چیست؟!

نه مارپیچی، نه بیضی شکل! این کهکشان دقیقاً چیست؟!

اشتراک‌گذاری:

تلسکوپ فضایی هابل یک “تصویر هفته” جدید منتشر کرده و این بار، کانون توجه روی کهکشانی است که به راحتی در هیچ طبقه‌بندی‌ای قرار نمی‌گیرد. این جرم، که با نام NGC 2775 شناخته می‌شود، در فاصله حدود ۶۷ میلیون سال نوری از ما، در صورت فلکی خرچنگ (سرطان) قرار دارد.

مرکز این جرم کیهانی، یک هسته صاف و بدون گاز است که شباهت زیادی به یک کهکشان بیضی‌شکل دارد. با این حال، اطراف آن یک حلقه غبارآلود با خوشه‌های نامنظم از ستاره‌های جوان پراکنده شده که ظاهری شبیه به کهکشان مارپیچی به آن می‌دهد. پس این کهکشان دقیقاً چیست: مارپیچی، بیضی‌شکل یا چیزی بین این دو؟!

از آنجایی‌که ستاره‌شناسان تنها می‌توانند NGC 2775 را از یک زاویه مشاهده کنند، ماهیت واقعی آن نامشخص است. برخی از دانشمندان به دلیل حلقه ظریف غبار و ستارگان آن، معتقدند که باید یک کهکشان مارپیچی در نظر گرفته شود. با این حال، برخی دیگر آن را به عنوان یک کهکشان عدسی‌شکل (Lenticular)، یعنی یک نوع انتقالی که ویژگی‌های هر دو نوع مارپیچی و بیضی‌شکل را دارد، طبقه‌بندی می‌کنند.

نه مارپیچی، نه بیضی شکل! این کهکشان دقیقاً چیست؟!

راز کهکشان‌های عدسی‌شکل

نحوه تشکیل کهکشان‌های عدسی‌شکل هنوز یک سوال باز است و چندین احتمال وجود دارد.

آن‌ها ممکن است در ابتدا کهکشان‌های مارپیچی بوده‌اند که یا با کهکشان‌های دیگر برخورد کرده‌اند یا بیشتر گازهای ستاره‌ساز خود را مصرف کرده‌اند و باعث محو شدن بازوهای مارپیچی‌شان شده است.

نظریه دیگری نشان می‌دهد که آن‌ها ممکن است در ابتدا بیشتر شبیه کهکشان‌های بیضی‌شکل بوده‌اند که بعداً گاز کافی برای تشکیل یک دیسک در اطراف خود را جذب کرده‌اند.

برخی شواهد حاکی از آن است که NGC 2775 در گذشته با کهکشان‌های دیگر ادغام شده است. در این تصویر هابل، قابل مشاهده نیست، اما NGC 2775 یک دنباله از گاز هیدروژن دارد که تقریباً ۱۰۰ هزار سال نوری در اطراف کهکشان کشیده شده است. این دنباله کم‌نور می‌تواند بقایای یک یا چند کهکشانی باشد که پیش از اینکه از هم پاشیده و جذب شوند، بیش از حد به NGC 2775 نزدیک شده‌اند. اگر NGC 2775 در گذشته با کهکشان‌های دیگر ادغام شده باشد، می‌تواند ظاهر عجیب و غریب امروزی آن را توضیح دهد.

نگاهی تازه با هابل

یک تصویر از NGC 2775 قبلاً در سال ۲۰۲۰ منتشر شده بود. نسخه جدید، مشاهداتی از طول موج خاصی از نور قرمز را که توسط ابرهای گاز هیدروژن در اطراف ستاره‌های جوان و پرجرم ساطع می‌شود، به تصویر اضافه می‌کند.

منبع: Scitechdaily

مقالات مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *