مأموریت دراگون فلای (Dragonfly) یا سنجاقک ناسا که در سال 2028 پرتاب می‌شود، قصد دارد قابلیت سکونت و شیمی آلی قمر تایتان زحل را با استفاده از یک فرودگر روتورکرافت بررسی کند.
ناسا برای مأموریت دراگون‌فلای، شرکت اسپیس‌ایکس (SpaceX) را به عنوان پیمانکار پرتاب انتخاب کرده است. این پروژه جاه‌طلبانه که تحت برنامه New Frontiers ناسا قرار دارد، شامل استفاده از یک فرودگر روتورکرافت است که برای کاوش در قمر تایتان طراحی شده است. این فرودگر نمونه‌هایی را جمع‌آوری کرده و ترکیبات سطحی را در محیط‌های زمین‌شناسی متنوع این قمر تحلیل می‌کند. هدف اصلی این مأموریت گسترش درک ما از اجزای تشکیل‌دهنده حیات است.
قرارداد این مأموریت به ارزش حدود 256.6 میلیون دلار، خدمات پرتاب و هزینه‌های مربوط به مأموریت را پوشش می‌دهد. پرتاب بین 5 تا 25 ژوئیه 2028 از پایگاه فضایی Launch Complex 39A در مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا، با استفاده از موشک فالکون هِوی اسپیس‌ایکس انجام خواهد شد.
مأموریت دراگون‌فلای بر رویکردی نوآورانه در کاوش‌های سیاره‌ای متمرکز است. این فرودگر روتورکرافت به گونه‌ای طراحی شده که بتواند بین سایت‌های مختلف در تایتان، بزرگترین قمر زحل، حرکت کرده و از مناطق گوناگون نمونه‌برداری کند. با مشارکت شرکایی از سراسر جهان، دراگون‌فلای دارای ابزارهای علمی است که قابلیت سکونت محیط تایتان را بررسی کرده و به تحلیل پیشرفت شیمی پیش‌زیستی در تایتان می‌پردازد. این قمر جایی است که مواد غنی از کربن و آب مایع ممکن است برای مدت طولانی با هم ترکیب شده باشند. این مأموریت همچنین به دنبال شواهد شیمیایی خواهد بود تا مشخص کند آیا زندگی مبتنی بر آب یا هیدروکربن ممکن است در گذشته روی این قمر وجود داشته باشد.
برنامه خدمات پرتاب ناسا، مستقر در مرکز فضایی کندی، مسئول مدیریت پرتاب این مأموریت است. تیم دراگون‌فلای که توسط آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز (APL) در لورل مریلند مدیریت می‌شود، شامل دانشمندان، مهندسان، فناوران و مدیرانی است که در مأموریت‌های مختلف منظومه شمسی از خورشید تا پلوتو و فراتر از آن تجربه دارند. این تیم همچنین از متخصصان پرواز خودمختار، سامانه‌های فضایی، و فناوری‌های مرتبط از سراسر جهان بهره می‌برد. دراگون‌فلای چهارمین مأموریت در برنامه New Frontiers ناسا است که توسط مرکز پرواز فضایی مارشال در هانتسویل، آلاباما، برای بخش علوم ناسا در واشنگتن مدیریت می‌شود. این مأموریت نویدبخش گشودن فصل جدیدی در اکتشافات سیاره‌ای و کشف شرایط و فرآیندهایی است که ممکن است زمینه‌ساز پیدایش حیات در محیط‌های فرازمینی باشد.
منبع: Scitechdaily
