پروازهای کوتاه‌مدت، به دلیل صرف بخش اعظم زمان سفر، بین خانه و فرودگاه، جذابیت خود را از دست داده و حتی با توجه دوری فرودگاه از شهرها در اکثر موارد و همچنین به دلیل وجود ترافیک در این مسیرها، باعث آزردگی مسافران می‌شوند. اولین فکری که به ذهن همه برای جایگزینی این روند خطور می‌کند، برقراری “تاکسی هوایی” بین شهرهای کوچک است، یعنی هواپیماهایی که بتوانند در سریع‌ترین زمان ممکن، مسافران را به مقصد برسانند و وقت مسافران بین مسیر خانه و فرودگاه تلف نشود. اما یکی از مشکلات موجود در راه ایجاد تاکسی‌های هوایی، باز هم باند فرود این هواپیماهاست.
کمپانی Craft، با طرح مفهومی خود، یعنی هواپیمای عمود پرواز، قصد دارد مشکل باند پرواز را حل کند. البته هواپیماهای عمود پرواز (VTOL)، قطعاً یکی از بزرگترین چالش‌ها در صنعت هوافضا هستند و باید دید Craft، چگونه بر این چالش غلبه می‌کند.
در تلاش برای رفع مشکلات پروازهای طولانی، اقداماتی انجام شده است که این راهکارها عملاً خود به عنوان یک مشکل بر سر راه پروازهای کوتاه‌مدت قرار گرفته و لذت این نوع پروازها را با طولانی کردن فرآیند آن، از بین برده‌اند. صف‌های طولانی در پایانه‌های فرودگاهی، تاکسی سواری در ترافیک مسیر فرودگاه‌های دور از شهرها، از ویژگی‌های مشترک سفرهای هوایی در سطح جهان است، اما عمودپروازها قصد دارند بازی را عوض کنند!
[aparat id=”tna15″]
طراحی یک عمود پرواز مسافربری می‌تواند کمکی مناسب برای این تغییرات باشد، مانند آنچه که کمپانی Craft معرفی کرده است. در نگاه اول، این هواپیما شبیه یک هواپیمای کوچک معمولی است با این تفاوت که دارای پروانه‌های زیادی در بال ثابت خود است. البته، تفاوت اصلی در همین بال است. این بال‌های مثلثی (جعبه‌ای)، به ابتدا و انتهای هواپیما متصل شده‌اند.
سوال اصلی این است که این چگونه هواپیمای عمود پروازی است که نه ملخ‌های (پروانه‌های) آن به شکل عمودی قرار گرفته‌اند و نه سیستمی وجود دارد که ملخ‌ها را برای ایجاد نیروی برآ (بالابر) به شکل عمودی کج کند، چراکه بدون حاصل شدن یکی از دو شرط گفته شده، این هواپیما باید به یک باند برای نشست و برخاست نیاز داشته باشد.
در اینجاست که مهارت‌های مهندسان کمپانی Craft، خودنمایی می‌کند، مهندسانی که قبلاً در پروژه‌های جاه‌طلبانه‌ی شرکت‌هایی مثل اسپیس‌ایکس (SpaceX)، ویرجیین هایپرلوپ (Virgin Hyperloop) و لاکهید مارتین (Lockheed Martin) حضور داشته‌اند.
با به‌کارگیری فلپ‌هایی (برآافزا؛ بخش انتهایی بال که در این هواپیما قابلیت باز شدن و جمع شدن را دارد) که می‌توانند نیروی محرکه را از پروانه‌ها به زیر بال هدایت کنند، هواپیما می‌تواند نیروی بالابری (برآی) لازم را ایجاد کرده و مانند یک هلیکوپتر به سمت بالا حرکت کند و سپس با جمع شدن فلپ‌ها، هواپیما می‌تواند مانند هواپیماهای عادی به سمت جلو حرکت کند.
در حالی که این شرکت اطلاعات زیادی در مورد برنامه آنها برای نحوه تامین نیروی محرکه این هواپیما ارائه نکرده است، اما به احتمال بسیار زیاد، شرکت به دنبال یک پیشرانه هیبریدی است که هواپیما را از محدودیت‌های پروازهای الکتریکی نیز خلاص کند.
این شرکت مدعی است که این طراحی جاه‌طلبانه، نه تنها زمان سفرهای door-to-door را به نصف کاهش می‌دهد، بلکه به حذف 500 میلیون تن دی‌اکسید‌کربن نیز کمک می‌کند. این شرکت قصد دارد از فرودگاه‌های کوچکتر محلی و محل‌هایی در مناطق شهری که بالگردها در آنها امکان نشست و برخاست را دارند برای راحتی بیشتر مسافران استفاده کند. در صورت به ثمر نشستن این طرح مفهومی، این هواپیمای کوچک، حتی می‌تواند بر فراز ساختمان و برج‌های بلند نیز فرود بیایید.
در حال حاضر، این شرکت تنها نمونه‌های کوچک این هواپیما را ساخته است و قصد دارد به‌زودی نمونه‌های نهایی آن را نیز تولید کند. نیو اطلس گزارش داده که Craft برای توسعه و اثبات طرح مفهومی خود، 3.5 میلیون دلار سرمایه جمع‌آوری کرده است. انتظار می‌رود نمونه نهایی این هواپیما، دارای ظرفیت حمل 1130 کیلوگرم و برد 1609 کیلومتر باشد و با حداکثر سرعت 556 کیلومتر در ساعت پرواز کند. این پرنده ممکن است نتواند سرعت هواپیماهای جت را ارائه دهد، اما همچنان با ترکیب جالب هواپیما و هلیکوپتر می‌تواند در زمان ارزشمند سفر، فوق‌العاده صرفه‌جویی کند.
منبع: Interestingengineering
