اخترشناسان ممکن است جهان‌های آبی جدیدی پیدا کرده باشند. در تحقیقات جدید، دو سیاره مجاور در اعماق اقیانوس‌های سراسری، تحت جوهای بسیار داغ و بخار یافت شده‌اند. برای بررسی بیشتر این تحقیق با اروتک همراه باشید.
از جهان‌های صخره‌ای معتدل گرفته تا غول‌های ساخته‌شده از گاز یا یخ، منظومه شمسی ما خانه طیف گسترده‌ای از سیارات است. اما از آنجایی که ستاره‌شناسان فهرست‌نویسی سیارات اطراف ستاره‌های دیگر را آغاز کرده‌اند، متوجه این موضوع شده‌اند که چند نوع رایج از سیارات مانند اَبَر‌زمین‌ها و مینی نپتون‌ها در منظومه شمسی ما فهرست نشده‌اند.
در یک مطالعه جدید، تیمی از اخترشناسان بهترین شواهد را که تاکنون از یک نوع سیاره فراخورشیدی که مدت‌ها پیش فرض می‌شد یک دنیای آبی است، شناسایی کرده‌اند. همانطور که از نام آن انتظار می‌رود، این سیارات در یک اقیانوس عمیق پوشیده شده‌اند و اقیانوس‌ها یک هسته سنگی یا یخی را احاطه کرده‌اند.
سیارات مورد‌بحث با نام‌های Kepler-138 c و Kepler-138 d شناخته می‌شوند که به دور یک ستاره کوتوله قرمز در فاصله حدود 218 سال نوری از ما در صورت فلکی لیرا می‌چرخند. اندازه هر دو سیاره بیش از سه برابر زمین و جرم آنها دو برابر است، که به این معنی است که چگالی آنها بسیار کمتر از سیاره ما خواهد بود. محتمل‌ترین توضیح برای این نسبت عجیب، آب است و البته مقدار بسیار زیادی از آن.
طبق مدل‌های توسعه داده‌شده، این تیم می‌گوید که این سیارات بیش از 50 درصد از نظر جرمی، آب دارند، که باعث می‌شود آنها بسیار مرطوب‌تر از زمین باشند، جرم آن فقط 0.02 درصد آب است. این بدان معناست که اقیانوس‌هایی با عمق حدود 2000 کیلومتر سطح را می‌پوشانند و در زیر اتمسفرهای متراکم و بخاردار، تحت فشار زیادی قرار دارند.
کارولین پیوله (Caroline Piaulet)، نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «نسخه‌های بزرگتر اروپا یا انسلادوس، قمرهای غنی از آب را تصور کنید که به دور مشتری و زحل می‌چرخند، اما بسیار به ستاره خود نزدیک‌تر شده‌اند. آنها به جای یک سطح یخی، پوشش‌های بزرگ بخار آب را در خود جای می‌دهند.»
مفهوم جهان‌های آبی چندان جدید نیست. مطالعات قبلی نشان داده است که این سیارات باید در کیهان، به‌ویژه در اطراف ستاره‌های کوتوله قرمز، بر اساس مدل‌سازی نحوه شکل‌گیری سیارات، نسبتاً رایج باشند. تاکنون گزینه‌های زیادی برای این مفهوم شناسایی شده‌اند، اما بیشتر سیارات بسته به اندازه آنها، بیشتر شبیه زمین در نظر گرفته می‌شدند.
بیورن بِنِک (Björn Benneke)، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: ما قبلاً فکر می‌کردیم که سیاراتی که کمی بزرگتر از زمین هستند، توپ‌های بزرگی از فلز و سنگ هستند، مانند نسخه‌های کوچک‌شده زمین و به همین دلیل آنها را اَبَر زمین نامیدیم. با این حال، ما اکنون نشان داده‌ایم که این دو سیاره، Kepler-138 c و d، از نظر ماهیت کاملاً متفاوت هستند و احتمالاً بخش بزرگی از کل حجم آنها از آب تشکیل شده است. این بهترین شواهد تابه‌امروز برای جهان‌های آبی است.
مشاهدات بیشتر توسط تلسکوپ‌هایی مانند جیمز وب می‌تواند به شناسایی بیشتر این جهان‌های آبی کمک کرده و شاید بتواند حتی نشانه‌هایی از حیات را در جو آنها شناسایی کند.
این تحقیق در مجله Nature Astronomy منتشر شده است.
منبع: Newatlas
