جستجو
Close this search box.
جستجو
Close this search box.
طراحی یک دیوار از توربین‌های بادی به صورت شناور تایید شد!

تایید طراحی یک دیوار از توربین‌های بادی به صورت شناور!

اشتراک‌گذاری:

یک شرکت نروژی در حوزه‌ی انرژی پاک بادی، یک پروژه منحصر‌به‌فرد به نام “بادگیر (Windcatcher)” را طراحی کرده است. تاسیسات این پروژه به‌صورت شناور بر روی آب در نزدیکی ساحل قرار خواهند گرفت.

این پروژه قرار است یک مزرعه بادی شناور غول‌پیکر، شامل صدها توربین کوچک در نزدیکی یکدیگر باشد که جایگزین توربین‌های غول‌پیکر تکی در مدل‌های قبلی می‌شوند. این، چشم انداز شرکت “سیستم‌های بادگیری (Wind Catching Systems)” یا به‌طور مخفف WCS برای آینده است.

پروژه “بادگیر” به‌تازگی توانسته است بخش اعظمی از مسیر خود را پشت سر بگذارد و گواهینامه DNV، یک آژانس طبقه‌بندی جهانی پیشرو را دریافت کند. این گواهینامه نشان می‌دهد که طراحی این پروژه از نظر فنی امکان‌پذیر است و می‌تواند به سمت مراحل بعدی حرکت کند.

در یک پست منتشرشده در لینکدین، شرکت “باد فراساحلی نروژ (Norwegian Offshore Wind)”، پروژه “بادگیر” را تحسین و پتانسیل آن برای متحول کردن صنعت استفاده از انرژی باد در فراسوی ساحل را برجسته کرد.

اوله هگهایم، مدیرعامل WCS نیز گفت:

این یک نقطه عطف مهم در جهت ساخت اولین نمونه تجاری این پروژه ماست.

آشنایی بیشتر با پروژه “بادگیر (Windcatcher)”

“بادگیر”، یک طرح مفهومی مزرعه بادی دریایی شناور است که با چندین توربین بادی کوچک 1 مگاواتی، جایگزین توربین‌های سنتی و بزرگ می‌شود و مدعی افزایش دو برابری بازده انرژی است. این توربین‌های نوآورانه می‌توانند 2.5 برابر بیشتر از یک توربین سه‌پره استاندارد از هر متر مربع جریان باد انرژی بگیرند.

طراحی منحصر به فرد و برج‌مانند توربین‌های بادی آن را به یک “دیوار شناور بادی” شبیه می‌کند. این شرکت اظهار داشت که مجموعه عظیمی از این توربین‌های کوچک در آینده قادر به تولید 40 مگاوات انرژی الکتریکی خواهد بود.

طبق اخبار منتشر شده در RechargeNews، شرکت WCS روند درخواست مجوز پروژه نمایشی را در ساحل اویگردن (Oygarden) در جنوب غربی نروژ آغاز کرده است.

در آینده‌ای دور، این شرکت قصد دارد واحدهایی با ظرفیت‌هایی تا 126 مگاوات را تولید کند.

WCS با سرمایه‌گذاری 900 هزار دلاری از صندوق Enova نروژ، نمونه اولیه پروژه “بادگیر” خود را طراحی کرد. طراحان در این پروژه قصد دارند هزینه انرژی بادی را به 40-60 یورو در هر مگاوات ساعت کاهش دهند.

طراحی “بادگیر” به گونه‌ای است که بتواند در برابر شرایط سخت دریای آزاد مقاومت کند. این یک سیستم چندپارچه‌ است که بسته به انرژی موردنیاز می‌تواند بزرگ‌تر یا کوچک‌تر شود. هر واحد این سیستم به یک پایگاه مرکزی متصل است که الکتریسیته تولیدی را به شبکه منتقل می‌کند.

تاییدیه اصولی

در بیانیه مطبوعاتی که در ژوئن منتشر شد، این شرکت اشاره کرد که طراحی 40 مگاواتی “بادگیر” تاییدیه اصولی (AiP) را از DNV دریافت کرده است. این برای ساخت یک نمونه نمایشی و تجاری از این فناوری ضروری است.

در همین بیانیه آمده است:

هدف AiP انجام ارزیابی فنی یک شخص ثالث از طرح مورد نظر است تا آن را از نظر وجود مشکلات مفهومی و انطباق با قوانین ارزیابی کرده و مشخص کند که آیا در این زمینه‌ها نیاز به بهبود حس می‌شود یا خیر. به این ترتیب، یک AiP موفق، احتمال بیشتر برآورده شدن معیارهای قابل اجرا بودن برای ارزیابی‌های آینده DNV را نشان می‌دهد.

منبع: Interestingengineering

مقالات مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *