محققان ادعا می‌کنند که به یک کپسول زمانی حاوی سرنخهایی درباره اقیانوس‌های باستانی واقع در ذخایر معدنی هیمالیا، دست یافته‌اند. به تازگی، گروهی از محققان هندی و ژاپنی، در حین اکتشاف منطقه کومائون هیمالیا در ایالت اوتاراکند هند، دریافتند که ذخایر معدنی کشف شده در این منطقه، خصوصاً منیزیت (اکسید منیزیم)، حاوی قطرات آبی است که تقریباً 600 میلیون سال پیش و در دوران نئوپروتروزوییک ته نشین شده‌اند.
محققان بر این باورند که، حفظ طولانی مدت منیزیت در این منطقه، تنها به دلیل وقوع یک وقفه طولانی مدت ناشی از یخ‌زدگی رودخانه‌ها و تجمع ناخالصی‌هایی مانند “کلسیم” در حوضه دیوبان (Deoban) صورت گرفته است.
کشفی نادر از منیزیت هیمالیا
همان طور که می‌دانید، در یکی از مهم‌ترین وقایع تاریخ حیات کره زمین، یعنی اولین و بزرگ‌ترین عصر یخ‌بندان با نام “زمین گوی (گلوله) برفی”، اغلب نقاط کره زمین پوشیده از صفحات ضخیمی از یخ بودند. به دنبال این رویداد، یک رویداد حیاتی دیگر با نام “اکسیژن‌رسانی” به وقوع پیوست. در طی این رویداد، که از آن به عنوان دومین رویداد بزرگ زمین نیز یاد می‌شود، سطح اکسیژن در جو زمین افزایشی چندین برابری پیدا کرد و در پی این واقعه، راه تکامل اشکال پیچیده حیات، بسیار هموار شد.
در این مطالعه، که حاصل تلاش مشترک میان محققان موسسه علوم هند در بنگالورو و دانشگاه نیگاتا ژاپن می‌باشد، ارتباط میان این دو رویداد با یک‌دیگر آشکار شد. این مخازن کشف شده نشان می‌دهند که احتمالاً به علت تغییرات جوی ناشی از عصر یخ‌بندان “زمین گوی برفی”، میزان ورودی آب به رودخانه کاهش یافته و در نتیجه آن، حوضه‌های رسوبی برای مدتی طولانی از حضور کلسیم در خود، محروم بوده‌اند.
محققان خاطر نشان کردند که، مواد معدنی ته‌نشین‌شده (مانند: سیالات ماگمایی، دگرگونی و هیدروترمال که معمولاً در کانی‌های سنگ‌ساز به دام می‌افتند) قادرند تا اطلاعات مهمی را در خود جای دهند. با این حال، به سبب ریز‌دانه بودن، وقوع تغییرات شیمیایی و تبلور مجدد کربنات‌ها (رایج‌ترین رسوبات دریایی) نمی‌توان به اطلاعات بسیاری درباره اقیانوس‌های باستانی تتیس؛ دست یافت.
این گروه از محققان می‌گویند:
اگر‌چه ما یک کپسول زمانی مرتبط با اقیانوس‌های باستانی تتیس را کشف کرده‌ایم؛ اما با این حال، هنوز، به اطلاعات زیادی در رابطه با ماهیت این اقیانوس‌ها دست نیافته‌ایم. به عنوان مثال، ما هنوز نمی‌دانیم که این اقیانوس‌ها با اقیانوس‌های فعلی چه تفاوت‌ها یا شباهت‌هایی داشته‌اند. آیا این اقیانوس‌ها اسیدی یا بازی‌تر از اقیانوس‌های امروزی بودند؟ آیا اقیانوس‌های باستانی از لحاظ محتویات، از مواد مغذی غنی بودند یا خیر؟ گرما یا سرمای آب این اقیانوس در چه حدی بوده است و در آن‌ها چه ترکیبات شیمیایی و ایزوتوپی وجود داشته است؟
پراکاش چاندرا آریا، نویسنده اول این مطالعه که در مجله Precambrian Research به چاپ رسیده است، در مصاحبه با مجله هندی The Hindu گفت:
چنین بینش‌هایی می‌توانند سرنخهایی را در رابطه با آب و هوای گذشته زمین ارائه دهند و از این اطلاعات به دست آمده می‌توان در راستای مدل‌سازی آب و هوا بهره برد.
منبع: InterestingEngineering
