دانشمندان یک پوست مصنوعی ساخته اند که می‌تواند خودش را ترمیم کند

ژنان بائو، استاد دانشگاه استنفورد و تیم او یک پوست الکترونیکی مصنوعی چند لایه خود ترمیم شونده ساخته اند که می‌توانند در صورت آسیب دیدگی با هم هماهنگ شده و به پوست اجازه دهند همزمان با ترمیم شدن به عملکرد خود ادامه دهد. این پوست مصنوعی که به پوست واقعی شباهت زیادی دارد به ربات‌ها کمک می‌کند که شبیه انسان به نظر برسند.

کریستوفر کوپر، دانشجوی دکترا در دانشگاه استنفورد و یکی از نویسندگان این تحقیقات، در این باره گفت:

ما به چیزی دست یافتیم که معتقدیم اولین پوست نازک چند لایه است که هنگام ترمیم، مجدداً تنظیم می‌شود. این گامی حیاتی در جهت تقلید از پوست انسان است که دارای لایه‌های متعددی بوده و همگی در فرایند ترمیم به درستی در جای خود قرار می‌گیرند.

این ماده جدید می‌تواند تغییرات حرارتی، مکانیکی و الکتریکی را در اطراف خود حس کند و حتی فشار را نیز تشخیص دهد. مهمتر از همه این لایه‌ها می‌توانند خود را ترمیم کنند.

سم روت یکی دیگر از نویسندگان این تحقیق گفت:

این پوست مصنوعی نرم و قابل کشش است، اما اگر آن را سوراخ کنید یا برش دهید هر لایه خودش را ترمیم می‌کند تا عملکرد کلی را بازیابی کند؛ درست مانند پوست واقعی. یک لایه ممکن است فشار، لایه‌ای دیگر دما و لایه‌ای دیگر کشش را حس کند.

این ماده زمانی که تا 70 درجه سانتی‌گراد گرم شود می‌تواند خود را در 24 ساعت ترمیم کند. فرآیند ترمیم در دمای اتاق یک هفته زمان می‌برد.

رنه ژائو، یکی دیگر از نویسندگان این مقاله به فاکس نیوز گفت:

در ترکیب با ناوبری هدایت شده با میدان مغناطیسی و گرمایش القایی، ممکن است بتوانیم ربات‌هایی بسازیم که بتوانند شکل خود را تغییر دهند.

اکنون محققان قصد دارند لایه‌های مختلفی از پوست را که هر کدام قابلیت متفاوتی دارند، مثلا یکی گرما را حس کرده و دیگری به فشار حساس است را روی همدیگر قرار دهند. این کار پوست مصنوعی را تا جای ممکن به پوست چندکاره واقعی ما نزدیک می‌کند.

با وجود شگفت انگیز بودن، این اختراع چیز کاملا جدیدی نیست. در ماه می سال 2020، محققان پوست مصنوعی جدیدی برای ربات‌ها ساخته بودند که به ربات‌ها حس لامسه را اضافه می‌کرد.

جان یانیس آلویمونوس، استاد گروه علوم کامپیوتر دانشگاه مریلند، در آن زمان گفت که پوست‌های مصنوعی “ربات‌ها را قادر می‌سازد که محیط اطرافشان را با جزئیات و حساسیت بیشتری درک کنند. اینکار نه تنها به آن‌ها کمک می‌کند که ایمن‌تر حرکت کنند بلکه آن‌ها را هنگام کار در نزدیکی انسان‌ها ایمن‌تر می‌نماید و به آن‌ها توانایی پیش‌بینی و اجتناب فعالانه از حوادث را می‌دهد.”

منبع: Interestingengineering