سیارک 2025 TF تنها ۴۲۸ کیلومتر بالاتر از زمین، تقریباً به اندازه ارتفاع ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)، از فراز قطب جنوب عبور کرد. این سنگ ۱ تا ۳ متری که تنها چند ساعت بعد شناسایی شد، هیچ خطری نداشت اما داده‌های ارزشمندی را در اختیار ستاره‌شناسان قرار داد.

سال‌هاست که دانشمندان بر این باورند ماده تاریک و انرژی تاریک بخش عمده‌ای از کیهان را تشکیل می‌دهند. با این حال، یک مطالعه جدید این باور دیرینه را به چالش کشیده و مدعی است که این اجزای اسرارآمیز ممکن است اصلاً وجود نداشته باشند. در عوض، آنچه به شکل ماده تاریک و انرژی تاریک ظاهر می‌شود، می‌تواند ناشی از کاهش تدریجی قدرت نیروهای بنیادی جهان با مسن‌تر شدن آن باشد.

محققان با تجزیه و تحلیل نمونه‌های سنگ و خاک جمع‌آوری‌شده توسط ماموریت چانگ‌ای ۶ چین، دریافتند که گدازه‌های تشکیل‌شده در سمت دور ماه، در دمایی حدود 100 درجه سانتی‌گراد پایین‌تر از نمونه‌های مشابه در سمت نزدیک (سمت رو به زمین) بوده‌اند.

بر اساس تحقیقات جدیدی که در اجلاس مشترک EPSC–DPS2025 در هلسینکی ارائه شد، ممکن است نزدیک‌ترین تمدن دارای فناوری در کهکشان راه شیری، تا ۳۳,۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله داشته باشد. برای اینکه چنین گونه‌ای در همان دوران حیات انسان وجود داشته باشد، لازم است که تمدن آن‌ها حداقل ۲۸۰,۰۰۰ سال و احتمالاً تا میلیون‌ها سال دوام آورده باشد.

برخلاف اعتقاد پیشین دانشمندان، جهان ممکن است برای همیشه منبسط نشود. بر اساس محاسبات جدید هنری تای، فیزیکدان دانشگاه کورنل، کیهان به میانه عمر ۳۳ میلیارد ساله خود نزدیک می‌شود و احتمالاً در نهایت در یک «بیگ کرانچ» (Big Crunch) فاجعه‌بار سقوط خواهد کرد.

مهندسان و معماران از طرحی مفهومی برای یک فضاپیمای غول‌پیکر به نام کریسالیس (Chrysalis) رونمایی کرده‌اند. این کشتی فضایی که به عنوان یک دنیای خودکفا طراحی شده است، قرار است سفری یک‌طرفه را به مقصد آلفا قنطورس آغاز کند. این سیستم ستاره‌ای، نزدیک‌ترین به زمین است و همچنین ستاره مشهور پروکسیما قنطورس را در خود جای داده است. اما این فضاپیمای ۵۸ کیلومتری واقعاً قرار است که ساخته شود؟! برای بررسی بیشتر با اِروتِک همراه باشید.

بیش از یک قرن و نیم است که کهکشان دوردست OJ 287 که پنج میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد، با تغییرات غیرعادی در میزان روشنایی خود، کنجکاوی دانشمندان را برانگیخته است. ستاره‌شناسان مدت‌ها گمان می‌بردند که راز این پدیده در حضور دو سیاه‌چاله کلان‌جرم است که در مرکز این کهکشان در حال ادغام شدن هستند.

در آخرین مشاهدات، دانشمندان یک جرم جدید را کشف کرده‌اند که آن را «صخره» (The Cliff) نامیده‌اند. این کشف جدید شواهد قانع‌کننده‌ای ارائه می‌دهد مبنی بر اینکه نقاط قرمز کوچک ممکن است در واقع نمایانگر یک رده کاملاً جدید از اجرام باشند؛ یک «ستاره سیاه‌چاله»!