چرا چراغ‌های راهنمایی در ژاپن به جای سبز، آبی هستند؟

ممکن است در تصاویر مربوط به ژاپن، چراغ‌های راهنمایی را دیده باشید که کمی با آنچه به آن عادت دارید متفاوت هستند. به جای قرمز، کهربایی (زرد) و سبز، آخرین چراغ راهنما ممکن است آبی، یا شاید سایه‌ای جالب از فیروزه‌ای یا آبی-سبز باشد. شاید هم شنیده باشید که مردم به چراغ سبز در ژاپنی، آبی می‌گویند، حتی اگر چراغ برای شما کاملاً سبز به نظر برسد! این فقط یک سیستم نوری متفاوت نیست: بلکه تاریخچه‌ای پیچیده از زبان‌شناسی و قانون است! برای بررسی بیشتر با این موضوع با اِروتِک همراه باشید.

دلیل این تفاوت فقط یک خطای دید یا نوعی فناوری نیست که شما از آن بی‌خبر بودید. این در واقع بر اساس زبان‌شناسی است. در واقع، آبی و سبز اغلب در ژاپنی می‌توانند مترادف باشند، به‌طوری که چراغ‌های راهنمایی سبز، “اوشینگو” (یا “شینگو”) نامیده می‌شوند که به معنای واقعی کلمه به “نور آبی” ترجمه می‌شود. نتیجه این امر، ادبیات رسمی تا حدودی نامنظم و سیستم چراغ راهنمایی تا حدودی متنوع در سراسر کشور است.

چراغ‌های راهنمایی مایل به آبی و آبی-سبز را می‌توان در جاده‌های سراسر ژاپن دید، اگرچه ممکن است دیدن آنها بسیار نادر باشد. برخی از مکان‌هایی که این چراغ‌ها در آنها مشاهده شده‌اند شامل مکان‌هایی در سراسر هونشو مانند نیکو، توچیگی و کاماکورا، کاناگاوا است. آنها از سایه‌های آبی روشن تا سایه‌های ظریف‌تر سبز مایل به خاکستری و آبی دریایی متفاوت هستند.

در مورد زبان‌شناسی آبی و سبز

از لحاظ تاریخی، زبان ژاپنی رنگ‌ها را کمی متفاوت از آنچه اکنون انجام می‌دهد، دسته‌بندی می‌کرد. بخشی از دلیل این امر ریشه کلمات برای برخی رنگ‌ها در نظر گرفته می‌شود. شخصیت‌های کانجی برای بسیاری از رنگ‌ها در ژاپنی استفاده می‌شوند که ریشه‌هایی در هانزی، شخصیت‌های مورد استفاده برای نوشتن زبان‌های چینی دارند. شخصیتی که برای آبی در کانجی استفاده می‌شود همان “چینگ” در هانزی است که می‌تواند برای “رنگ طبیعت” به معنای سایه‌های آبی و سبز سرد استفاده شود. نتیجه این امر ابهام بین دو رنگ است.

کلمه مدرن ژاپنی برای سبز “میدوری” است، در حالی‌که آبی “آئو” است. اما، میدوری یک کلمه نسبتاً جدیدتر در ژاپنی است، بنابراین در گذشته، “آئو” به جای آن بر اساس ریشه‌هایش استفاده می‌شد. در نتیجه، هنگامی که یک کلمه ترکیبی برای بافت‌بندی رنگ یک شیء، مانند چراغ سبز، ساخته می‌شود، کلمه برای آبی استفاده می‌شود. بنابراین، کلمه برای چراغ سبز، “اوشینگو” است. برخی از لغت‌نامه‌ها حتی کلمه “آئو” را به معنای لاجوردی ذکر کرده‌اند؛ سایه‌ای آبی-سبز متمایز از فیروزه‌ای که بی‌شباهت به رنگ برخی چراغ‌های راهنمایی نیست.

چیزی که میدوری و آئو را از هم جدا می‌کند این است که میدوری از نظر فنی استعاری است و بنابراین با پسوند “-ایرو” استفاده می‌شود. “ایرو” به معنای رنگ است، بنابراین “میدوری-ایرو” بیشتر به معنای “رنگ سبزه” ترجمه می‌شود. “ایرو” مستقیماً با آبی برای ساخت “آئو-ایرو” استفاده نمی‌شود. در عوض، حرف “ی” برای ساخت “آئویی” اضافه می‌شود. هم “ایرو” و هم “ی” رنگ‌ها را از اسم به صفت تبدیل می‌کنند و بر نحوه استفاده آنها از نظر گرامری تأثیر می‌گذارند، اما آنها آن را به روش‌های کمی متفاوت انجام می‌دهند. و البته، درست مانند انگلیسی، ژاپنی نیز عبارات استعاری بسیاری برای سایه‌های مختلف آبی و سبز دارد، از “میزو-ایرو” با رنگ آب نرم تا “چیگوسا-ایرو” گل‌دار.

قانون‌گذاری دلیلی برای وجود چراغ‌های راهنمایی آبی در ژاپن

بنابراین، زبان همیشه تفاوت بین سبز و آبی را به وضوح تعریف نکرده است. و، زبان بخش بزرگی از قانون را تشکیل می‌دهد، با کلماتی که با دقت برای ایجاد سیاست‌ها و دستورات انتخاب می‌شوند. به همین دلیل، گفته می‌شود که بحث شد که آیا چراغ‌های راهنمایی باید در قوانین آبی یا سبز باشند، زیرا زبان تغییر می‌کرد. پس از آن، یک قانون ترافیک که در سال 1973 معرفی شد، مقرر کرد که تمام چراغ‌های راهنمایی جدیدی که نصب می‌شوند باید تقریباً با نحوه کار چراغ‌های راهنمایی در سطح بین‌المللی مطابقت داشته باشند، اما با این تفاوت: چراغ‌ها باید آبی‌ترین سبز ممکن باشند!

کنوانسیون وین در مورد علائم و نشانه‌های راهنمایی و رانندگی توسط تعداد زیادی از کشورها امضا شده است که نحوه ظاهر علائم راهنمایی، نشانه‌گذاری‌ها و چراغ‌های راهنمایی را در سراسر جهان یکپارچه می‌کند. این شامل این است که چراغ‌های راهنمایی باید از رنگ سبز برای علامت “برو” استفاده کنند. اما ژاپن یکی از چندین کشوری است که این معاهده را امضا نکرده است، در کنار ایالات متحده، ایرلند و بنگلادش!

البته، همه چیز به قانون و زبان‌شناسی مربوط نمی‌شود. این می‌تواند تا حدی به دلیل فناوری مورد استفاده برای ساخت چراغ‌های راهنمایی مدرن در ژاپن نیز باشد. حدود 45 درصد از چراغ‌های راهنمایی ژاپن از دیودهای ساطع‌کننده نور (LED) استفاده می‌کنند، زیرا آنها از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه‌تر و از نظر مصرف انرژی کارآمدتر هستند و LEDهای آبی برای مدیریت مصرف برق به ویژه مفید هستند. و، LEDهای آبی-سبز حتی در بازار به طور خاص برای عملیات ترافیکی در دسترس هستند.

منبع: Slashgear