نوع جدیدی از میکروسکوپ به نام ELVIS (الویس) در راه ایستگاه فضایی بینالمللی است تا نحوه مطالعه حیات در فضا را تغییر دهد. این میکروسکوپ با ایجاد هولوگرامهای سهبعدی خیرهکننده از سلولها، به دانشمندان اجازه میدهد تا نحوه سازگاری موجودات زنده با ریزگرانش و سایر شرایط سخت را مشاهده کنند.
دانشمندان ممکن است به لطف نوع جدیدی از آشکارساز که مانند یک “رادیو ماشین کیهانی” عمل میکند، تنها ۱۵ سال با شناسایی نهایی ماده تاریک فاصله داشته باشند. این دستگاه که برای دریافت فرکانس گریزان آکسیونها – ذرات فرضی که تصور میشود ماده تاریک را تشکیل میدهند – طراحی شده است، میتواند به گشودن یکی از بزرگترین اسرار جهان کمک کند.
شیشههای هواپیما بسیار قویتر از شیشههای معمولی خانه یا دفتر هستند و از سه لایه مواد تشکیل شدهاند.، اما چرا شیشههای هواپیما باید اینقدر محکم ساخته شوند و چگونه یک شیشه شکسته میتواند به یک وضعیت اضطراری در هواپیما تبدیل شود؟
پژوهشگران دانشگاه روچستر یک مطالعه پیشگامانه را برای بررسی اینکه آیا نورونهای زنده میتوانند نور را از طریق آکسونهای خود، امتدادهای بلند و فیبرمانندی که شبیه فیبرهای نوری هستند، هدایت کنند یا خیر، آغاز کردهاند. این پروژه توسط یک کمک هزینه سه ساله به مبلغ 1.5 میلیون دلار از بنیاد جان تمپلتون پشتیبانی میشود.
کاوشگر استقامت ناسا، با کمک دانشمندان دانشگاه فناوری کوئینزلند (QUT)، با استفاده از یک تکنیک نقشهبرداری کریستالی پیشگامانه، شواهدی لایهلایه از فعالیت آب باستانی در زیر سطح مریخ کشف کرده است. این رویکرد جدید نه یک، بلکه دو رویداد جداگانه تشکیلدهنده مواد معدنی را آشکار میکند که به چندین محیط بالقوه حامی حیات در گذشتههای دور مریخ اشاره دارد.
پژوهشگران دانشگاه آکسفورد نظریه رایج مبنی بر اینکه آب زمین از برخورد سیارکها به وجود آمده است را به چالش کشیدهاند. آنها یک شهابسنگ نادر را مورد مطالعه قرار دادند که شباهت زیادی به موادی دارد که زمین اولیه را تشکیل دادهاند.
ما انسانها در چند دهه گذشته آنقدر ماهواره به فضا پرتاب کردهایم که اکنون با مشکل عظیم زبالههای مداری روبهرو هستیم. آژانس فضایی اروپا (ESA) در گزارش سالانه محیط فضایی خود خاطرنشان کرد که در حال حاضر بیش از ۶۶۰۰ تن زباله فضایی در مدار پایین زمین (LEO)، بین ۱۶۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح سیاره ما شناور است.
اگر با یک هواپیمای تجاری پرواز کرده باشید، احتمالاً موتورها را زیر بالها دیدهاید. اما اگر جلوی بیشتر جتهای شخصی بایستید، متوجه تفاوت بزرگی خواهید شد. به جای اینکه موتورها زیر بالها آویزان باشند، اغلب روی بدنه عقب، نزدیک دم، نصب شدهاند. اما دلیل این کار چیست و این جتها چه تفاوتی با هواپیماهای دیگر دارند؟ برای پاسخ به این سوالات با اِروتِک همراه باشید.
یک تیم تحقیقاتی روشی هوشمندانه برای تبدیل قطرات آب در حال سقوط – مانند قطرات باران – به الکتریسیته قابل استفاده کشف کرده است. آنها با هدایت قطرات از طریق یک لوله عمودی باریک برای ایجاد “جریان پلاگ” (Plug flow)، توانستند بارهای الکتریکی را جدا کرده و انرژی را با بازدهی شگفتانگیزی برداشت کنند. این تنظیمات ساده نهتنها بر ناکارآمدی روشهای سنتی جداسازی بار غلبه کرد، بلکه انرژی کافی برای روشن کردن ۱۲ چراغ LED تولید کرد.
محققان در واقعیترین شبیهسازی آزمایشگاهی تا به امروز نشان دادهاند که باد خورشیدی خودِ خورشید میتواند مستقیماً در خاک ماه آب تولید کند. این پیشرفت نه تنها یک فرضیه دهها ساله را تأیید میکند، بلکه احتمال استفاده از منابع طبیعی ماه در مأموریتهای انسانی آینده را نیز تقویت میکند.
نشانههای شگفتانگیز از سرن، از نوعی مادهی دیده نشده خبر میدهند، مادهای که میتواند کوچکترین خوشه از ذرات باشد که تاکنون شناسایی شده است. به نظر میرسد کوارکهای تاپ، که معمولاً عمر بسیار کوتاهی برای جفت شدن دارند، ممکن است بهطور موقت به یک شیء مرموز به نام توپونیوم پیوند خورده باشند.
دانشمندان سرانجام یکی از اسرار پیچیده فضا را با کشف دلیل اینکه “چرا سیارکهای غنی از کربن که در فضا رایج هستند و تقریباً هرگز به سطح زمین نمیرسند”، حل کردند. این کشف میتواند بهشکلی قابلتوجه آنچه را که ما در مورد شکلگیری منظومه شمسی و چگونگی رسیدن بلوکهای ساختمانی اولیه حیات به زمین میدانیم، تغییر دهد.
یک میلیاردر به نام بایجو بهات، استارتاپ جدیدی به نام “آترفلکس (Aetherflux)” را تأسیس کرده که منحصراً بر انتقال انرژی خورشیدی از ماهوارهها به گیرندههای روی زمین متمرکز است. پس از اعلام این خبر در سال گذشته، بهات اکنون ۵۰ میلیون دلار سرمایه سری A از گروهی از سرمایهگذاران سیلیکون ولی جذب کرده و قصد دارد سال آینده یک آزمایش را راهاندازی کند.
آیا موجودات زنده زیرزمینی در مریخ امکانپذیر هستند؟ تفسیر جدید دادههای لرزهای مریخ توسط ایکوئو کاتایاما (دانشگاه هیروشیما) و یویا آکاماسو (مؤسسه تحقیقات ژئودینامیک دریایی) نشان میدهد که ممکن است آب مایع در زیر سطح مریخ وجود داشته باشد، که احتمال بقای حیات میکروبی در آنجا را افزایش میدهد. کاتایاما میگوید:
یکی از دانشجویان دانشگاه ماساچوست آمهرست، بهطور اتفاقی رفتار جدید و عجیبی را در یک مایع کشف کرد که بهنظر میرسد قوانین ترمودینامیک را نقض میکند. او در حین آزمایش با روغن، آب و ذرات مغناطیسی نیکل، متوجه شد که مهم نیست مخلوط را چقدر هم بزند، همیشه به همان شکل زیبای کوزهای برمیگردد.
انسانها با ماموریتهایی مانند وویجر 1، دستاوردهای شگفتانگیزی در اکتشافات فضایی داشتهاند و به دوردستترین نقاط فضا رسیدهاند. با این حال، هیچکدام از اینها بدون موشکها امکانپذیر نبود. اما موتورهای موشک چگونه کار میکنند؟ برای پاسخ به این سوال با اِروتِک همراه باشید.
روشهای تبدیل CO2 به CO موجود، از مواد پرهزینه، ناپایداری، بازدهی پایین و مدت زمان پردازش طولانی (حدود 24 ساعت) رنج میبرند. اما اکنون، محققان دانشگاه توهوکو، دانشگاه هوکایدو و شرکت AZUL Energy این فرآیند را بهبود بخشیدهاند و زمان پردازش 24 ساعته را به تنها 15 دقیقه کاهش دادهاند.
برای قرنها، ملوانان از درخشش وهمآور “دریای شیری” گزارش دادهاند؛ مناطق وسیعی از اقیانوس که در شب مانند نوری سبز-سفید و ملایم میدرخشند. اما چه چیزی باعث این درخشش وهمآور و عجیب شده است؟! برای بررسی این موضوع با اِروتِک همراه باشید.
اگر تا به حال برایتان سوال پیش آمده که طول روز در اورانوس چقدر است، شاید بهتر باشد که کمی بیشتر مطالعه کنید! اما اگر واقعاً کنجکاو هستید، جالب است بدانید که مشاهدات تلسکوپ فضایی هابل نشان داده که طول روز در این سیاره، 28 ثانیه بیشتر از تخمینهای قبلی است!
در مریخ، ستونهای چرخان گرد و غبار، که به گردبادهای غباری معروف هستند، به طور منظم در سطح سیاره پرسه میزنند و گاهی اوقات در نمایشهای چشمگیری مانند آنچه اخیراً توسط مریخنورد استقامت ناسا ثبت شده، با هم برخورد میکنند.
کپیبرداری از مطالب سایت تنها با ذکر منبع و لینک به مطلب موردنظر امکانپذیر است.