یک مطالعه بین‌المللی بزرگ که در مجله “Health Data Science” منتشر شده، ارتباطات قوی بین الگوهای خواب و بروز ۱۷۲ بیماری مختلف را آشکار کرده است. پژوهشگران با بررسی داده‌های عینی خواب از ۸۸,۴۶۱ فرد بزرگسال در “بیوبانک بریتانیا” (UK Biobank)، شواهد محکمی به دست آوردند که نشان می‌دهد رعایت برنامه خواب ثابت، از جمله ساعت خواب مشخص و ریتم شبانه‌روزی پایدار، نقشی بسیار بزرگ‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد در سلامت طولانی‌مدت ایفا می‌کند.
این تحقیق، که توسط دانشمندان دانشگاه پکن و دانشگاه پزشکی ارتش انجام شده، شرکت‌کنندگان را به‌طور میانگین به مدت ۶.۸ سال با استفاده از دستگاه “اکتیگرافی” (برای رصد فعالیت و استراحت) تحت نظر گرفت. نتایج نشان داد که عادت‌های بد خواب به بیش از ۲۰ درصد از خطر ابتلا به ۹۲ بیماری کمک کرده‌اند.
از جمله چشمگیرترین نتایج، خوابیدن بعد از ساعت ۱۲:۳۰ شب (داشتن ساعت خواب نامنظم) با ۲.۵۷ برابر افزایش خطر ابتلا به سیروز کبدی مرتبط بود. همچنین، پایداری پایین بین‌روزی که نشان‌دهنده چرخه خواب و بیداری مختل‌شده است، با ۲.۶۱ برابر افزایش خطر ابتلا به قانقاریا در ارتباط بود.
بازنگری در مورد خواب طولانی: افسانه یا واقعیت؟
نکته مهم اینجاست که این مطالعه، ادعاهای قبلی مبنی بر مضر بودن “خواب طولانی” (۹ ساعت یا بیشتر) را به چالش می‌کشد. در حالی‌که گزارش‌های شخصی، خواب طولانی را با سکته مغزی و بیماری‌های قلبی مرتبط دانسته‌اند، داده‌های عینی این ارتباط را تنها در یک بیماری نشان دادند. ممکن است دسته‌بندی اشتباه دلیل این موضوع باشد: ۲۱.۶۷ درصد از “افرادی که زیاد می‌خوابیدند” در واقع کمتر از ۶ ساعت خوابیده بودند، که نشان می‌دهد زمان سپری‌شده در رختخواب اغلب با زمان واقعی خواب اشتباه گرفته می‌شود.
پروفسور شنگ‌فنگ وانگ، نویسنده ارشد این مطالعه، گفت:
یافته‌های ما بر اهمیت نادیده‌گرفته‌شده نظم در خواب تأکید می‌کند. وقت آن رسیده که تعریف خود از خواب خوب را فراتر از فقط مدت زمان آن گسترش دهیم.
این تیم چندین ارتباط را در جمعیت‌های ایالات متحده نیز تأیید کرده و مسیرهای التهابی را به عنوان یک ارتباط بیولوژیکی احتمالی شناسایی کردند. تحقیقات آینده علل و اثرات مداخلات خواب بر نتایج بیماری‌های مزمن را بررسی خواهند کرد.
منبع: Scitechdaily
