یک مطالعه جدید که در ۲۴ ژوئن در مجله PNAS منتشر شده است، شواهدی قوی ارائه می‌کند مبنی بر اینکه بحران مغز – تعادل ظریف بین تحریک و مهار عصبی – به شدت تحت تأثیر عوامل ژنتیکی است و ارتباط نزدیکی با هوش و توانایی‌های شناختی دارد.
این تحقیق، به سرپرستی پروفسور نینگ لیو از مؤسسه بیوفیزیک آکادمی علوم چین (CAS) و پروفسور شان یو از مؤسسه اتوماسیون CAS، از داده‌های fMRI عملکردی حالت استراحت (rs-fMRI) پروژه Connectome انسانی (نسخه S1200) استفاده کرد. این مجموعه داده شامل اسکن‌هایی از ۲۵۰ جفت دوقلوی همسان، ۱۴۲ جفت دوقلوی غیرهمسان و ۴۳۷ فرد بدون رابطه خانوادگی بود که به محققان اجازه داد تا به‌طور مؤثر سهم ژنتیکی در بحران مغز را ارزیابی کنند.
مناطق حسی، وراثت‌پذیری قوی نشان می‌دهند
یافته‌ها نشان داد که عوامل ژنتیکی، با نفوذ ژنتیکی آشکارتر در قشرهای حسی اولیه نسبت به مناطق ارتباطی مرتبه بالاتر، نقش مهمی در شکل‌دهی بحران مغز ایفا می‌کنند. این نشان می‌دهد که توانایی مغز برای حفظ پویایی‌های نزدیک به بحرانی که قبلاً با پردازش اطلاعات کارآمد و سازگاری شناختی مرتبط بود، عمدتاً به ارث برده می‌شود.
برای بررسی بیشتر بیولوژی زمینه‌ای، محققان داده‌های rs-fMRI را با نقشه‌های بیان ژن از اطلس مغز انسان آلن ترکیب کردند. این تحلیل الگوهای بیان ژنتیکی خاصی را شناسایی کرد که با بحران مغزی منطقه‌ای ارتباط دارند و در فرایندهای بیولوژیکی مرتبط با اختلالات عصبی نقش دارند.
نکته مهم این است که این مطالعه همچنین نشان داد که بحران مغز و عملکرد شناختی دارای یک پایه ژنتیکی مشترک هستند و بینش‌های ارزشمندی را در مورد اینکه چگونه ویژگی‌های ارثی ممکن است از عملکرد شناختی بالاتر حمایت کنند، ارائه می‌دهد.
به سوی درک جدیدی از سلامت مغز
پروفسور لیو گفت:
حفظ بحران برای عملکرد مغز ضروری است. کشف پایه ژنتیکی آن، مسیرهای جدیدی را برای درک شناخت و بیماری‌های عصبی باز می‌کند.
این کار زمینه را برای تحقیقات آینده در مورد مکانیسم‌های مولکولی پشت پویایی‌های حیاتی مغز و پیامدهای آن‌ها برای سلامت مغز فراهم می‌کند.
منبع: Scitechdaily
