تحقیقات جدید نشان می‌دهد که افزایش سطح پروتئین کلوتو (Klotho) در موش‌ها، به بهبود پیری جسمی و شناختی کمک می‌کند و پتانسیل‌هایی را برای درمان‌های آینده در زمینه افزایش طول عمر ارائه می‌دهد.
یک تلاش تحقیقاتی جهانی به رهبری مؤسسه علوم اعصاب دانشگاه خودگردان بارسلونا (INc-UAB) نشان داده است که افزایش سطح پروتئین کلوتو در موش‌ها می‌تواند طول عمر آن‌ها را افزایش داده و عملکردهای جسمی و شناختی را با افزایش سن بهبود بخشد.
با افزایش سن، افراد معمولاً دچار کاهش تراکم عضلات و استخوان‌ها می‌شوند که احتمال ضعف، زمین خوردن و جراحات جدی را افزایش می‌دهد. همزمان، نورون‌ها به تدریج تحلیل رفته و ارتباطات خود را از دست می‌دهند که به زوال شناختی کمک کرده و خطر ابتلا به بیماری‌های نورودژنراتیو مانند آلزایمر و پارکینسون را بالا می‌برد. با ادامه افزایش امید به زندگی، یافتن راه‌هایی برای مقابله با این تغییرات مرتبط با سن، به یکی از محورهای اصلی تحقیقات علمی تبدیل شده است.
بررسی تأثیرات کلوتو از طریق ژن‌درمانی
در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله Molecular Therapy منتشر شد، یک تیم بین‌المللی از دانشمندان به رهبری پروفسور میگوئل چیلون، محقق ICREA در مؤسسه علوم اعصاب دانشگاه خودگردان بارسلونا (INc-UAB)، نشان دادند که افزایش سطح فرم ترشحی پروتئین کلوتو (s-KL) می‌تواند به پیری سالم‌تر در موش‌ها کمک کند.
محققان با استفاده از ناقل‌های ژن‌درمانی، سلول‌های حیوانات را به گونه‌ای اصلاح کردند که مقادیر بیشتری از s-KL تولید کنند. هنگامی که موش‌ها به سن ۲۴ ماهگی رسیدند (تقریباً معادل ۷۰ سال انسانی)، گروه تحت درمان بهبودهایی قابل‌توجه در قدرت عضلانی، تراکم استخوان و عملکرد شناختی نشان دادند.
میگوئل چیلون توضیح می‌دهد:
ما مدتی است که با پروتئین کلوتو به دلیل پتانسیل درمانی آن برای درمان بیماری‌های نورودژنراتیو کار می‌کنیم. در این مطالعه، ما می‌خواستیم ببینیم که آیا s-KL می‌تواند برای پیری سالم نیز مفید باشد یا خیر، و برای این منظور طیف وسیعی از عوامل را بررسی کردیم.
افزایش طول عمر و بهبودهای فیزیکی
موش‌هایی که تحت درمان با s-KL قرار گرفتند، ۱۵ تا ۲۰ درصد بیشتر عمر کردند و توانایی‌های فیزیکی بهبود یافته‌ای از جمله فیبرهای عضلانی بزرگ‌تر و کاهش فیبروز را نشان دادند که نشانه‌هایی از بهبود سلامت عضلات است. محققان همچنین کیفیت استخوان بهتری را، به ویژه در موش‌های ماده، مشاهده کردند؛ جایی که ساختار داخلی استخوان (ترابکولا) بهتر حفظ شده بود، که به یک اثر محافظتی بالقوه در برابر پوکی استخوان اشاره دارد.
در مغز، درمان با s-KL تشکیل نورون‌های جدید را تحریک کرده و فعالیت ایمنی را در هیپوکامپ افزایش داد، که نشان‌دهنده مزایای احتمالی برای عملکرد شناختی است.
نحوه عملکرد و پتانسیل انتقال به انسان
درمان با ناقل ویروسی با معرفی نسخه‌هایی از ژن کدکننده پروتئین مورد نظر به سلول‌های بدن عمل می‌کند تا آن‌ها بتوانند خودشان شروع به تولید آن کنند. در موش‌ها، این ناقل‌ها به صورت وریدی و مستقیماً به مغز تزریق شدند تا اطمینان حاصل شود که سلول‌های مغزی نیز s-KL تولید می‌کنند.
ژوان رویگ-سوریانو، محقق INc-UAB و نویسنده اول مقاله، توضیح می‌دهد:
ما اکنون ناقل‌های ویروسی داریم که می‌توانند پس از تزریق وریدی به مغز برسند، که انتقال ایمن این درمان به انسان‌ها را آسان‌تر می‌کند. گزینه دیگر این است که پروتئین را مستقیماً به عنوان یک دارو به جای استفاده از ناقل‌های ویروسی تجویز کنیم، اما هنوز باید راهی کارآمد برای رساندن آن و اطمینان از رسیدن آن به اندام‌های هدف پیدا کنیم.
ثبت اختراعات، راه را برای درمان‌های طول عمر هموار می‌کند!
گروه تحقیقاتی پیش از این استفاده از کلوتو را برای درمان اختلالات شناختی به ثبت رسانده بود و پس از این مطالعه، سه اختراع جدید دیگر ثبت شد. این اختراعات از استفاده از کلوتو برای درمان نقایص استخوانی و عضلانی، و همچنین برای توسعه درمان‌هایی با هدف افزایش طول عمر محافظت می‌کنند.
محققان نتیجه‌گیری می‌کنند:
اگر بتوانیم یک روش تحویل قابل اجرا پیدا کنیم، s-KL می‌تواند کمکی قابل‌توجه به بهبود کیفیت زندگی افراد و کمک به ساخت سالم‌ترین جامعه ممکن کند.
منبع: Scitechdaily
