پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون، درمان امیدوارکننده‌ای را شناسایی کرده‌اند که می‌تواند بهبود زخم در پوست‌های پیر را بهبود ببخشد. مطالعه آنها که در مجله Aging منتشر شده، نشان می‌دهد که داروی ABT-263 می‌تواند با حذف سلول‌های پیر و آسیب‌دیده شناخته‌شده به عنوان سلول‌های پیر (Senescent Cells)، ترمیم پوست را به‌طور قابل‌توجهی تسریع کند.
با افزایش سن افراد، بدن آنها سلول‌های پیر (Senescent) را جمع‌آوری می‌کند، سلول‌هایی که عملکردشان متوقف شده اما در بافت‌ها باقی می‌مانند و در فرآیندهای بهبود طبیعی اختلال ایجاد می‌کنند. این تجمع به ویژه در پوست مشکل‌ساز است، جایی‌که به بهبود آهسته‌تر آسیب‌ها می‌انجامد. این تیم تحقیقاتی، بررسی کردند که آیا ABT-263، داروی سنولیتیک طراحی شده برای حذف انتخابی این سلول‌های ناکارآمد، می‌تواند بازسازی پوست را افزایش دهد یا خیر.
یافته‌های آنها نشان می‌دهد که وقتی ABT-263 به صورت موضعی روی پوست موش‌های مسن استفاده می‌شود، به‌طور موثر سلول‌های پیر را پاک کرده و بهبود زخم را به‌طور قابل‌توجهی تسریع می‌کند. این کشف می‌تواند راه را برای درمان‌های جدیدی که زخم‌های دیر التیام‌یابنده در بزرگسالان مسن را هدف قرار می‌دهند، به ویژه در بهبود پس از جراحی و مراقبت از زخم‌های مزمن، هموار کند.
محققان، ABT-263 را به مدت پنج روز روی پوست موش‌های مسن استفاده کردند. پوست تحت درمان نشانه‌های کمتری از پیری سلولی را نشان داد و هنگامی‌که زخم‌های کوچکی ایجاد شد، در مقایسه با موش‌های درمان نشده بسیار سریع‌تر بهبود یافتند. تا روز بیست و چهارم، 80 درصد از موش‌های تحت درمان با ABT-263 زخم‌هایشان کاملاً بهبود یافته بود.
نقش شگفت‌انگیز التهاب در بهبود!
جالب اینجاست که ABT-263 باعث افزایش کوتاه مدت التهاب در پوست شد که به‌طور شگفت‌انگیزی به روند بهبود کمک کرد. به‌نظر می‌رسید که التهاب، سیستم‌های ترمیم پوست را “بیدار” می‌کند و باعث می‌شود سریع‌تر به زخم‌ها پاسخ دهند. علاوه بر این، ABT-263 فعالیت ژن‌های مرتبط با ترمیم زخم، مانند ژن‌های دخیل در تولید کلاژن و رشد رگ‌های خونی جدید، که هر دو برای استحکام و بازسازی پوست ضروری هستند، را افزایش داد.
این مطالعه همچنین نشان داد که ABT-263 به‌طور انتخابی سلول‌های پیر را در موش‌های مسن بدون تأثیر بر موش‌های جوان کاهش می‌دهد که نشان می‌دهد این دارو به ویژه در بافت‌های مسن که این سلول‌های آسیب‌دیده در آنجا جمع می‌شوند، مؤثر است. علاوه بر این، از آنجایی‌که ABT-263 مستقیماً روی پوست استفاده می‌شد، از عوارض جانبی رایج مرتبط با داروهای سنولیتیک خوراکی جلوگیری کرد.
به گفته محققان، “مطالعه ما پتانسیل درمان‌های سنولیتیک موضعی را برای افزایش بهبود زخم در پوست‌های پیر برجسته می‌کند و یک استراتژی بالقوه امیدوارکننده برای مراقبت قبل از عمل ارائه می‌دهد.”
در حالی‌که نتایج امیدوارکننده هستند، تحقیقات بیشتری برای تأیید اینکه آیا این درمان برای انسان بی‌خطر و مؤثر است یا خیر، مورد نیاز است. با این حال، این مطالعه گامی هیجان‌انگیز به جلو در پزشکی بازساختی است و فرصت‌های جدیدی را برای بهبود بهبود زخم در پوست‌های پیر باز می‌کند.
منبع: Scitechdaily
