دانشمندان برای اولین بار نشان دادند که چگونه یک پروتئین خاص با افزایش سن در اندام‌های ما افزایش یافته و به‌طور فعال روند پیری را تسریع می‌کند. مسدود کردن فعالیت این پروتئین، نه‌تنها می‌تواند به ما کمک کند طولانی‌تر زندگی کنیم، بلکه روند زوال و ناتوانی فیزیکی که در حال حاضر بخشی اجتناب‌ناپذیر از پیری است را کند خواهد کرد.
محققان دانشکده پزشکی Duke-NUS در سنگاپور پیش از این سه مطالعه مختلف را برای بررسی تاثیر پروتئین اینترلوکین 11 (IL-11) و نقش آن در سلامت قلب، کلیه، کبد و ریه انجام داده‌اند. آخرین تحقیقات آنها منجر به یک درمان تجربی ضد IL-11 شده که در حال حاضر در مرحله آزمایشات بالینی برای درمان بیماری فیبروتیک ریه است.
با تکیه بر این آزمایشات، این تیم تحقیقاتی نقش IL-11 را در فرآیند پیری شناسایی کردند، زیرا افزایش تولید آن منجر به تجمع چربی در کبد و شکم و همچنین کاهش توده عضلانی و قدرت می‌شود. با مسدود کردن تاثیر این پروتئین، این علائم بارز پیری می‌توانند به شدت کاهش یابند.
انیسا ویدجاجا، نویسنده اصلی و استادیار دانشکده پزشکی Duke-NUS، در این مورد اینگونه توضیح می‌دهد:
این پروژه در سال 2017 شروع شد، زمانیکه یکی از همکاران، نمونه‌هایی از بافت‌های بدن را که برای پروژه دیگری بود برای ما ارسال کرد. من از روی کنجکاوی، آزمایش‌هایی را برای بررسی سطوح IL-11 انجام دادم. از نتایج به‌وضوح می‌شد دید که سطوح IL-11 با افزایش سن افزایش می‌یابد. ما از دیدین این نتایج شگفت‌زده شدیم!
پژوهشگران در مرحله پیش‌بالینی و آزمایشاتی که بر روی موش‌ها انجام شد متوجه شدند حذف این پروتئین منجر به کاهش علائم کهولت سن، ناتوانی و بیماری می‌شود. حذف ژن تولیدکننده IL-11 در موش‌های ازمایشگاهی، عمر آنها را به‌طور میانگین 24.9 درصد افزایش داد. همچنین زمانیکه موش‌ها از هفته 75ام عمرشان (معادل سن 55 سالگی در انسان) درمان “ضدIL-11” را شروع کردند، میانگین عمر موش‌های نر ۲۲.۵٪ و موش‌های ماده ۲۵٪ افزایش یافت.
علاوه بر این، موش‌ها نه‌تنها عمر طولانی‌تری داشتند، بلکه از بروز علائم کلیدی پیری نیز در امان ماندند. به کمک این درمان، فعالیت متابلولیسم بدن افزایش یافت و به جای تولید ذخایر چربی سفید که برای بدن بسیار مضر است، چربی قهوه‌ای که سوزاننده‌ی کالری‌هاست تولید شد. همچنین به نظر می‌رسد داروی “ضدIL-11” جلوی از دست رفتن توده و قدرت عضلانی که یکی از علائم مهم پیری است را گرفته و احتمال بروز بیماری، مخصوصا بیماری‌های قلبی-عروقی را به شدت کاهش داده است.
پروفسور توماس کافمن، رئیس دانشکده پزشکی Duke-NUS، گفت:
با وجود اینکه امید به زندگی به‌طور قابل‌توجهی در دهه‌های اخیر افزایش یافته است، اما بین سال‌های زندگی معمولی و سال‌های زندگی سالم و بدون بیماری، اختلاف زیادی وجود دارد. این کشف تحول‌براگیز به افراد مسن جامعه اجازه می‌دهد که یک پیری سالم‌تر و طولانی‌تر، بدون کاهش توانایی، خطر زمین خوردن و بیماری قلبی-عروقی را تجربه کنند.
با وجود اینکه سرطان یکی از دلایل اصلی مرگ در موش‌های مسن است، کالبدشکافی‌ها نشان می‌دهد که با گذراندن درمان “ضدIL-11″، خطر این بیماری نیز به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافته است. آزمایشات بالینی برای بررسی بیشتر این دارو در خصوص ایمنی در برابر سرطان در حال انجام است.
این درمان با کاهش نرخ کوتاه شدن تلومرها (که در هر بار تقسیم سلولی اتفاق می‌افتد)، حفظ میتوکندری‌های توانمند و سلامت سلول‌ها را نیز تضمین می‌کند. با وجود اینکه درمان “ضد IL-11” هنوز در مراحل اولیه آزمایش برای بیماری فیبروتیک ریه است، پژوهشگران از نتایج ایمنی آن راضی بوده‌اند.
استوارت کوک، نویسنده ارشد و پروفسور پزشکی قلب و عروق در مرکز آکادمیک SingHealth Duke-NUS، گفت:
هدف ما است که درمان “ضد IL-11” در آینده به‌طور گسترده استفاده شود تا افراد در سراسر جهان بتوانند زندگی‌های سالم‌تر و برای مدت طولانی‌تری داشته باشند. اما مسیر دستیابی به این هدف چندان هم آسان نیست زیرا مسیرهای تایید دارو برای درمان پیری به خوبی تعریف نشده است و همچنین جمع‌آوری بودجه برای انجام آزمایشات بالینی در این زمینه بسیار چالش‌برانگیز است.
در هر صورت این یکی از امیدوارکننده‌ترین درمان‌ها تا به امروز است و دانشمندان به کاوش خود برای یافتن اکسیر جاودانگی ادامه خواهند داد. برآورد می‌شود که کاهش سرعت فرآیند پیری به گونه‌ای که امید به زندگی را تنها یک سال افزایش دهد، ارزشی حدود ۳۸ تریلیون دلار داشته باشد.
این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.
منبع: Newatlas
