یک کشف انقلابی در اوید بهت مراکش، اولین جامعه کشاورزی شناخته شده در شمال غرب آفریقا را نمایان کرده و درک ما از نقش این منطقه مدیترانهای پیشا-تاریخی را تغییر میدهد. این یافتهها اهمیت مغرب در ظهور جوامع پیچیده در دوره نهایی نوسنگی را برجسته میسازد.
کارهای باستانشناسی در مراکش، نخستین جامعه کشاورزی شناخته شده را از دورهای در شمال غربی آفریقا که پیشتر بهخوبی درک نشده بود، کشف کرده است.
این مطالعه که در نشریه Antiquity منتشر شده، برای اولین بار اهمیت مغرب (شمال غرب آفریقا) در ظهور جوامع پیچیده در مدیترانه را نشان میدهد.
در آن دوران با محیطی مدیترانهای، مرزی با صحرای بزرگ و کوتاهترین عبور دریایی بین آفریقا و اروپا، “مغرب” به عنوان مرکزی برای توسعههای فرهنگی و ارتباطات قارهای در بهترین مکان ممکن قرار داشته است.
در حالی که اهمیت این منطقه در دوران پارینهسنگی، دوره آهن و دوره اسلامی بهخوبی شناخته شده است، اما در زمینه باستانشناسی مغرب بین حدود ۴۰۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد، شکاف قابل توجهی در دانش ما در این مورد وجود دارد، دورهای که تغییرات دینامیکی در بخشهای زیادی از مدیترانه رخ داده است.
کارهای باستانشناسی مشترک
برای پر کردن این شکافها، یوسف بکبات (از INSAP)، سیپرین بروودبانک (از دانشگاه کمبریج) و جولیوی لوکارینی (از CNR-ISPC و ISMEO) کارهای باستانشناسی و چندرشتهای را به صورت مشترک در اوید بهت، مراکش انجام دادهاند.
پروفسور بروودبانک میگوید:
برای بیش از سی سال، من متقاعد بودهام که باستانشناسی مدیترانهای چیزی اساسی در شمال آفریقای پیش از تاریخ دیرینه را هنوز به دست نیاورده است. حالا بالاخره میدانیم که این عقیده درست بوده و میتوانیم به شیوههای جدیدی فکر کنیم که به مشارکت پویای آفریقیها در ظهور و تعامل جوامع اولیه مدیترانهای توجه میکند.
نویسندگان بیان میکنند:
برای بیش از یک قرن، آخرین ناشناخته بزرگ در پیشینه دیرینه مدیترانه، نقشی است که جوامع سواحل جنوبی مدیترانه، غرب مصر، ایفا کردهاند. کشفیات ما ثابت میکند که این شکاف ناشی از عدم فعالیتهای بزرگ پیش از تاریخ نبوده، بلکه به کمبود نسبی تحقیقات و انتشارات مربوط میشود. اوید بهت اکنون نقش مرکزی مغرب در ظهور جوامع مدیترانهای و همچنین جوامع وسیعتر آفریقا را تأیید میکند.
یک مجتمع کشاورزی بزرگ
این نتایج نشان میدهد که این ناحیه بزرگترین مجتمع کشاورزی این دوره در آفریقا و بیرون از منطقه نیل بوده است. تمام شواهد به وجود یک مستعمره کشاورزی بزرگ، شبیه به تروی در دوره مفرغ اولیه، اشاره دارد.
تیم پژوهشی بقایای گیاهی و دامی بیسابقه، سفال و ابزار سنگی را که به دوره نهایی نوسنگی تعلق دارد، بازیابی کرده است. همچنین، حفاریها شواهد گستردهای از چاههای عمیق ذخیرهسازی را آشکار کرده است.
مهمتر اینکه، مکانهایی مربوط به همان دوره تاریخی با چاههای مشابه در طرف دیگر تنگه جبلالطارق در ایبری پیدا شده است، جایی که یافتههای عاج و تخم شترمرغ به ارتباطات آفریقاییان اشاره دارند. این نشان میدهد که مغرب در توسعههای گستردهتر مدیترانه غربی در دوره چهارم قبل از میلاد نقش مهمی داشته است.
اوید بهت و شمال غربی “مغرب” به وضوح بخشهای اساسی از منطقه وسیعتری از مدیترانه بودند. بنابراین، این کشفیات درک ما از پیشینه دیرینه مدیترانه و آفریقا را بهطور قابل توجهی تغییر میدهد.
نویسندگان مقاله Antiquity بیان میکنند:
مهم است که اوید بهت را در یک چارچوب وسیعتر شامل مردم در هر دو طرف دروازه مدیترانه-اطلس در هزارههای چهارم و سوم قبل از میلاد، در نظر بگیریم و برای احتمال حرکت در هر جهتی، آن را به عنوان یک جامعه مبتنی بر آفریقا که به شکلگیری این دنیای اجتماعی کمک شایانی کرده است، شناسایی کنیم.
منبع: Scitechdaily