دانشمندان روش جدیدی برای جستجوی حیات در سیارات دوردست کشف کرده‌اند، با تمرکز بر جهان‌هایی که بسیار متفاوت از زمین هستند و گازهایی که در جستجوی حیات فرازمینی تا حد زیادی نادیده گرفته شده‌اند.

سیاه‌چاله ناحیه‌ای در فضا-زمان با گرانشی بسیار نیرومند است که هیچ چیز حتی ذرات و تابش‌های الکترومغناطیسی مانند نور نمی‌توانند از میدان گرانش قدرتمند آن بگریزند. اما چه می‌شود اگر سیاهچاله پایان نباشد، بلکه آغاز چیز جدیدی باشد؟ برای بررسی بیشتر این موضوع با اِروتِک همراه باشید.

آیا تا به حال متوجه شده‌اید که ماه وقتی نزدیک افق است، چقدر غول‌پیکر به نظر می‌رسد، اما وقتی بالای سر است، کوچکتر؟ ترفند چشم است یا چیز دیگری؟ دانشمندان بیش از 2000 سال است که در این مورد بحث می‌کنند. برای بررسی این سوال با اِروتِک همراه باشید.

ستاره‌شناسان بیش از 40 سال است که سیگنال‌های مرموز اشعه ایکس را از یک ستاره کوتوله سفید نزدیک شناسایی کرده‌اند. اکنون ممکن است بدانیم منشأ این سیگنال‌ها کجاست: لحظات مرگ یک سیاره که تکه تکه می‌شود و بر روی ستاره می‌بارد!

اخترشناسان مدت‌ها بر این باور بودند که قرص‌های چرخان گاز و غباری که سیارات را در اطراف ستارگان جوان شکل می‌دهند، فقط حدود 10 میلیون سال دوام می‌آورند. با این حال، یک کشف پیشگامانه نشان می‌دهد که برای برخی ستارگان کم‌جرم، این قرص‌ها می‌توانند بسیار طولانی‌تر، تا 30 میلیون سال، دوام بیاورند!

یک تصویر تازه منتشرشده توسط یک فضانورد در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)، نگاهی نادر به یک “جت غول‌پیکر” صاعقه رو به بالا ارائه می‌دهد که احتمالاً بیش از ۸۰ کیلومتر بالای سواحل ایالات متحده امتداد دارد!

یک ابرزمین تازه کشف‌شده به نام HD 20794 d، در یک منظومه سیاره‌ای نزدیک قرار دارد و در منطقه قابل سکونت ستاره خود می‌چرخد. مدار بیضوی غیرعادی آن می‌تواند بر پتانسیل حیاتش تأثیر بگذارد و آن را به موضوعی جذاب برای تحقیقات آینده تبدیل کند.

تیمی از ستاره‌شناسان اولین منظومه‌ی ستاره‌ای دوتایی، به نام D9، را در نزدیکی سیاه‌چاله‌ی کلان‌جرم *Sagittarius A کشف کرده‌اند. پیش از این، دانشمندان تصور می‌کردند چنین منظومه‌هایی نمی‌توانند در این منطقه‌ی پرآشوب وجود داشته باشند. انتظار می‌رود D9 به‌زودی به یک ستاره‌ی منفرد تبدیل شود و سرنخ‌هایی در مورد شکل‌گیری ستارگان جوان در این محیط شدید ارائه دهد.

رسوبات گچ در مریخ ممکن است شواهدی از حیات میکروبی گذشته را پنهان کرده باشند، مشابه اولین موجوداتی که چهار میلیارد سال پیش روی زمین ظاهر شدند. اما اثبات این نظریه نیازمند ابزار مناسب است. دانشمندان اکنون یک طیف‌سنج جرمی مینیاتوری با لیزر را آزمایش کرده‌اند که برای مأموریت‌های فضایی طراحی شده است.

دانشمندان سرنخ مهمی را برای درک چگونگی رشد سریع سیاهچاله‌های اَبَر جرم در اوایل جهان شناسایی کرده‌اند. آنها یک بِلِیْزِر (فروزنده)، نوعی نادر و قدرتمند از هسته‌ی فعال کهکشانی (AGN) را کشف کرده‌اند که آنقدر دور است که نورش 12.9 میلیارد سال طول کشیده تا به ما برسد!

تازه‌ترین تصویر برجسته از تلسکوپ فضایی هابل، نمایی تازه از سحابی پرده یا نقاب (Veil)، یک بازمانده‌ی ابرنواختری شناخته‌شده و اغلب عکس‌برداری‌شده را ارائه می‌دهد. این سحابی چیزی است که از یک ستاره‌ی عظیم، تقریباً ۲۰ برابر جرم خورشید، که حدود ۱۰ هزار سال پیش منفجر شد، باقی مانده است.

محققان چینی گزارش داده‌اند که به یک پیشرفت در پیشرانه موشک و راکت دست یافته‌اند که از نقص‌های فضاپیمای استارلاینر بوئینگ الهام گرفته شده است. آنها دریافتند که هلیوم می‌تواند راندمان و نیروی رانش را افزایش دهد و در عین حال دمای خروجی را کاهش دهد.

ماموریت ۱ “شبح آبی” شرکت فایرفلای قرار است پس از یک مانور مداری نهایی، در تاریخ ۲ مارس (یکشنبه، ۱۲ اسفند ۱۴۰۳) در دهانه “Mare Crisium” ماه فرود آید. این ماموریت که حامل ۱۰ ابزار ناسا است، با ردیابی سیگنال‌های GNSS در مدار ماه، از قبل تاریخ‌ساز شده است. برای اطلاع از جزییات دقیق فرود و پخش زنده آن با اِروتِک همراه باشید.

تصویری جدید و خیره‌کننده از خوشه ستاره‌ای RCW 38، پرورشگاهی کیهانی مملو از رنگ، نور و انرژی را به نمایش می‌گذارد. این منطقه که در فاصله ۵۵۰۰ سال نوری قرار دارد، مملو از ستارگان جوان و تازه شکل‌گرفته و ابرهای چرخان گاز درخشان است.

دانشمندان مواد معدنی نمکی را در نمونه‌های جمع‌آوری شده از سیارک ریوگو کشف کرده‌اند که به گذشته‌ای با آب مایع اشاره دارد. وجود این نمک‌ها نشان می‌دهد که جسم مادر ریوگو، زمانی میزبان محیطی گرم و شور بوده است، قبل از اینکه آب از بین برود.

ستاره‌شناسان با نقشه‌برداری سه‌بعدی از ساختار جو یک سیاره فراخورشیدی برای اولین بار، راهی جدید برای کاوش دنیاهای بیگانه گشوده‌اند. آن‌ها با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا (ESO)، بادهای شدیدی را کشف کردند که آهن و تیتانیوم را در آسمان WASP-121b، یک غول گازی بسیار داغ که با سرعتی سرسام‌آور به دور ستاره‌اش می‌چرخد، حمل می‌کنند.