فضانوردان استارلاینر لباس‌های فضایی اسپیس‌ایکس خود را آزمایش کردند و تمرینات اضطراری را انجام دادند تا برای سفر بازگشت خود به زمین با فضاپیمای دراگون آماده شوند.

یک سیاره فراخورشیدی جدید در حال گردش به دور ستاره بارنارد، نزدیک‌ترین ستاره تکی با فاصله شش سال نوری از ما، شناسایی شد. این کشف با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) در شیلی انجام شده که طی پنج سال گذشته به رصد ستاره بارنارد پرداخته است.

با همکاری ستاره‌شناسان آماتور و محققان ناسا، جزئیاتی مهم درباره سیاره فراخورشیدی WASP-77 A b آشکار شده که اندازه و مدار آن که به ستاره‌اش نزدیک است، را نشان می‌دهد.

ناسا با پرتاب پنج ماهواره CubeSat به همراه ماموریت آرتمیس 2، اولین ماموریت سرنشین‌دار این برنامه، همکاری‌های بین‌المللی را تقویت می‌کند. هدف پرتاب این ماهواره‌های کوچک، افزایش درک ما از فضا و آزمایش فناوری‌های مرتبط با ماموریت‌های ماه است.

چرا به ماده تاریک (Dark matter)، «تاریک» گفته می‌شود؟ آیا به این دلیل است که نیرویی شوم بوده یا رازهای پنهانی در آن نهفته است که دانشمندان نمی‌خواهند ما بدانیم؟ چنین فرضیات جذابی احتمالاً برای نظریه‌پردازان توطئه جالب خواهند بود، اما به واقعیت نزدیک نیستند.

ابر ماژلانی بزرگ (LMC)، یکی از نزدیک‌ترین کهکشان‌ها به کهکشان راه شیری، با استفاده از داده‌های مأموریت Gaia آژانس فضایی اروپا به‌طور دقیق نقشه‌برداری شد. این نقشه بر روی درخشان‌ترین ستاره‌ها و مناطق مهمی مانند ۳۰ دورادوس تمرکز دارد و از تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته استفاده می‌کند.

یک ستاره‌شناس آماتور به نام فلیکس شوفبنکر گزارش داده است که تصاویر فضاپیماهای محرمانه ایالات متحده را با تلسکوپی که برای ردیابی و عکاسی از ماهواره‌ها طراحی شده، ثبت کرده است.

ستاره‌شناسان بزرگترین جت‌های سیاه‌چاله‌ای شناخته شده به نام “پورفیریون (یک غول اساطیری یونانی)” را کشف کرده‌اند که به طرز شگفت‌انگیزی ۲۳ میلیون سال نوری طول دارند. برای درک بهتر، این طول معادل قرار دادن ۱۴۰ کهکشان راه شیری به‌صورت متوالی است!

خورشید در تاریخ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴ (۲۴ شهریور ۱۴۰۳)، یک شراره قدرتمند X4.5 را آزاد کرد که توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا مشاهده شد. شراره‌های کلاس X نمایانگر شدیدترین نوع شراره‌های خورشیدی هستند و عدد بعد از X اطلاعات بیشتری درباره قدرت آن‌ها ارائه می‌دهد.

تقریباً همه تاکنون حلقه‌های معروف زحل را دیده‌اند، اما شواهد جدید نشان می‌دهند که زمین نیز احتمالاً زمانی یکی از این حلقه‌ها را داشته است. این حلقه در صورت وجود می‌توانست باعث آشفتگی در سطح زمین شود.

مدارگرد ردیابی گاز اگزومارس (ExoMars Trace Gas Orbiter؛ TGO) به‌تازگی تصاویری حیرت‌انگیز از سطح مریخ ارسال کرده که احتمالاً نشان می‌دهند سطح خشک و بیابانی این سیاره زمانی پوشیده از آب بوده است.

با استفاده از ترکیب روش‌های سرعت شعاعی و آسترومتری، دانشمندان یک سیاه‌چاله را در یک سیستم دوتایی گسترده شناسایی کردند که نظریه‌های موجود درباره تکامل سیستم‌های دوتایی و شکل‌گیری سیاه‌چاله‌ها را به چالش می‌کشد.

منظومه شمسی ما ممکن است هنوز آثاری ناشی از گذار بسیار نزدیک با یک ستاره بیگانه را در خود حمل کند. چنین برخوردی، نزدیک‌ترین گذری که ما از آن خبر داریم، احتمالاً اجسامی را در اطراف کهکشان تکان داده و حتی ممکن است دلیل عدم وجود سیاره نهم باشد!

یک مطالعه جدید به رهبری INAF با استفاده از تلسکوپ VLA، به ما نشان می‌دهد که در انفجارهای رادیویی سریع (FRBs) یک حباب پلاسما که احتمالاً توسط یک مگنتار (ستاره‌های نوترونی با خاصیبت مغناطیسی) یا یک سیستم ستاره‌ای دوتایی ایجاد می‌شود، باعث تشعشعات رادیویی مداوم خواهد شد.

فضاپیمای پر از مشکل استارلاینر پس از پایان یک مأموریت 93 روزه که قرار بود تنها هشت روز به طول بیانجامد، به زمین بازگشت. این کپسول خالی در تاریخ 7 سپتامبر 2024، در ساعت 12:01 بامداد به وقت شرقی، با موفقیت در بندرگاه فضایی وایت سندز در نیومکزیکو فرود آمد.

یک مطالعه جدید از دانشمندان روسی نشان می‌دهد که انفجار یکی از موشک‌های استارشیپ اسپیس‌ایکس در مدارهای بالا در سال گذشته، به طور موقت یک حفره بزرگ در جو فوقانی زمین (یونوسفر) ایجاد کرده است.